سلام،
در شبکه‌های اجتماعی گهگاهی با مسائلی مواجه میشیم که به یک چالش جالب تبدیل میشه. مثلاً در سایت‌هایی که امکان لایک دیدگاه‌ها وجود نداره نمی‌دونم با افرادی که با وجود لایک کردن پست، پیغام تشکر میزارن چی کار کنم؟ اگه جواب تشکر بدم بی‌دلیل قسمت دیدگاه‌ها رو برای افرادی که می‌خوان بین 100 تا کامنت چیز یاد بگیرن شلوغ کردم. اگه جواب ندم ممکنه فردی که تشکر گذاشته انتظار پاسخ داشته باشه و احساس کنه بهش بی‌احترامی کردم. اینجا باید اخلاق‌مدارانه رفتار کنم یا کارآمدی رو مد نظر قرار بدم؟ همین موضوع برای دیدگاه‌های تکمیل کننده هم مطرح میشه. مثلاً در پاسخ یک دیدگاهِ تکمیلی تشکر بزاریم یا با تشکر نکردن، خوانایی دیدگاه‌ها رو بیشتر کنیم؟ یا افرادی که نقد می‌کنن. اگه کلاً جواب ندیم ممکنه محکوم بشیم به اینکه یه حرف الکی زدیم. اگه جواب بدیم ممکنه به دعوا ختم بشه؛ مخصوصاً اگر طرف نخواد گوش بده. مورد دوم در سایت‌هایی مثل توییتر به وفور دیده میشه. دوست دارم استراتژی و دلایل شما رو در این زمینه بدونم.
اگر طرف منطق داره به نظرم میشه جوابش رو داد البته اگر بخواهیم وقت کافی بذاریم. در مورد کامنتهای تشکر میتونی به لایک کردنش بسنده کنی چون کار طولانی میشه و از طرفی اخلاق هم رعایت میشه.
من اگر باشم به سوالات چالش برانگیز حتما جواب میدم یا از دل جواب های چالش برانگیز سوال میپرسم
بعضی سایت‌ها امکان لایک کردن دیدگاه وجود نداره. منظورم این جور سایت‌ها بود. بله اگه لایک داشته باشه که مشکل حل میشه.
لایک، تشکر، و پاسخ‌های چنینی از جنس بروز احساس هستن؛ و خیلی خوب نیست جلوی احساس رو گرفتن.
در عین حال، دغدغه‌تون رو می‌فهمم و خودم هم خیلی وقتا چنین نگرانی درباره «تشکر کردن یا نکردن» دارم! معمولا از اینکه دیگران فقط بیان و یه «تشکر» بذارن زیر یه محتوا و جریان محتوا رو از لحاظ خوانایی بالا-پایین کنن، آزرده میشم؛ چون به نظرم بروز احساسات بین فردی، محدود به همون افراد هست و میشه فرصت متناسب‌تری برای بروز چنین احساساتی پیدا کرد و نیازی نیست زمان و انرژی جمع نامرتبط رو برای این کار سرمایه‌گذاری کرد[1].
برای همین استراتژی خودم، اینه که اگه پیامم فقط حاوی تشکر خالی هست، یا با آیکون 
بروزش میدم و یا اگه امکان لایک نبود و حتما میخواستم تشکر کنم، از طریق پیام خصوصی تشکر می‌کنم. در سایر حالات تلاش می‌کنم پیامم چیزی بیش از یه تشکر خالی باشه و محتوایی هم به ماجرا اضافه کنه.
در مورد نقد، استراتژیم ساده‌س: معمولا در حد یک-دو پیام به بروز دیدگاهم و ایجاد تعارض ادامه میدم؛ اگه ببینم درک متقابلی وجود نداره، اصراری به ادامه‌ی گفتگو نمی‌کنم.
ولی خب این استراتژی‌ها، خیلی به هدف فرد از حضور در جوامع مجازی بستگی داره.
-
حواسم هست که همیشه موارد استثنایی هم وجود داره و در مواردی حتی بروز احساسات بین فردی به تقویت نیروی جمع کمک میکنه. ↩︎
البته منظورم از لایک این بود که یه پستی نوشتیم؛ طرف اومده مطلب رو لایک زده، علاوه بر اون یک پیغام تشکر (مثلاً «پست بسیار خوبی بود.ممنون») هم گذاشته که امکان لایک کردن اون دیدگاه وجود نداره. حالا آدم نمی‌دونه بخش دیدگاه‌ها رو با پاسخ ندادن به چنین کامنت‌هایی شلوغ نکنه یا جواب بده تا احیاناً طرف مقابل دلخور نشه