تقریبن همه اصطلاح بالا شهری و پایین شهری رو شنیدیم. اکثر شهر های ایران (و حتی جهان [1] ) به نوعی قطبیده هستند، به این معنی که به طور محسوسی محله های فقیر نشین از محله های ثروتمند جدا هستند.
چرا شهر ها قطبیده میشن؟
خیلی از شهر ها رو میشه مثال زد که این الگو ساده ست و خیلی شبیه به دو قطبیه، به این صورت که مثلن تهران اکثر جامعه ثروتمندان در شمال شهر و اکثر جامعه کم بهره از ثروت در جنوب شهر جمع شده اند.
به نظر میرسه که در بعضی از جاها در دنیا شهر ها قطبیده نیستن یا اقلن دیدن این الگو به این سادگی ها نیست، مثلن در بعضی از شهر های هند ثروتمندان و فقرا با هم در یک محله زندگی میکنن.
جایی رو میشناسین که این قطبیدگی وجود نداشته باشه؟
جایی رو میشناسین که به وضوح قطبیده باشه، اما الگوی قطبیدگی ساده (مثل دو قطبی) نباشه؟
با ذکر نام شهر، در مورد شهر های خودتون بنویسید، این که آیا قطبیده ست از نظر شما؟ در چه جهتیه، به ارتفاع بستگی داره؟ به شمال یا جنوب بودن؟ یا شرقی و غربیه؟ و چه اصطلاحی براش به کار می برین (اصطلاحی مثل بالا شهری و پایین شهری)؟
به نظرتون از جواب های این سوال میشه نتیجه به درد بخوری گرفت؟
توی خیلی از فیلم های امریکایی اصطلاح South Side Rules رو می شنویم که معمولن به قوانین پایین شهری یا جنوب شهری میگن، قانون نوشته شده ای نیست بیشتر منظورشون اون مرامی هست که پایین شهری ها زیاد ازش استفاده می کنن ↩︎