توی عصر ارتباطات امروز، خیلی توصیه‌های روانشناسی زیادی رو می‌شنویم که عموما کپی از توصیه‌هایی هست که در غرب به افراد میشه. به نظرم با توجه به تفاوتهای اساسی، از نظر رفاه، آرامش ذهنی، اشتغال و پشتوانه‌های مختلف، سطح تعامل اجتماعی و … بسیاری از این توصیه‌های نامعقول و حتی در مواردی میتونه خطرناک باشه و نتیجه عکس بده.
توی کپی‌برداری از این توصیه‌ها، چه در مسائل فردی، روابط اجتماعی و کاری، مسائل تحصیلی، تشویق به ریسک‌پذیری (برای جامعه ما بسیار خطرناک هست با توجه به نبودن پشتوانه‌های مختلف) چقدر به این تفاوت شرایط فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی دقت میکنین؟
سئوال مهمتر، چرا با وجود قدمت نسبتا خوب (شاید هم اشتباه میکنم ولی حس میکنم روانشناسی و جامعه‌شناسی قدمت خوبی در ایران داره)، هیچ مطالعه مناسبی که متناسب با جامعه ما باشه در این علوم انجام نشده؟ آیا عادت به کپی و اصرار بر رفتارسازی به جای مطالعه واقعیتها، میتونه دلیل این عملکرد باشه؟