آیا واقعا مهربان و خیرخواه هستید؟

مهربانی و خیرخواهی، در بسیاری از تئوری های اصیل روان شناسی به عنوان دو عامل موثر در ارامش روان و پیشرفت زندگی معرفی شدن و مولفه های انسان های سالم هستن.
اما واقعا مرز مهربانی و خیرخواهی با حالت افراطی هرکدوم کجاست؟
آیا شما آدم مهربونی هستید و برای همه بدون استثنا خیر میخواید؟
میشه مثال بزنید از موارد مهربانی و خیرخواهیتون؟

3 پسندیده

سلام.
من به نظر خودم, خودم آدم مهربانی هستم اما با همه اینطوری نیستم و در بعضی موارد مخصوصا موارد کاری سخت گیر هستم.
کلا فکر می کنم حالات و رفتار آدم ها نسبیه و باید هم نسبی باشه چون به فراخور حالات و موقعیت ها باید متفاوت باشه.
در مورد خیر خواهی هم فکر می کنم تقریبا همون مهربانی هست با این تفاوت که مهربانی واژه عام تر و گسترده تری هستش.
در کل بسیاری موارد خیرخواه هستم اما بعضی وقت ها این خیرخواهیم overdose می کنه و باعث پشیمونی م میشه که توصیه می کنم بقیه اینطوری نباشن.
معیاری هم براش ندارم.

2 پسندیده

مهربون در چه حد؟ در این حد حاضر باشم گوشت نخورم؟ نه. دلم برای کسی که تا کمر توی سطح زباله خم شده؟ بله. طبعاً تلاش می‌کنم حقوق دیگران رو رعایت کنم، و تا جایی که می‌تونم به بقیه کمک کنم و البته برای کسی بمیرم که برام تب کنه.

2 پسندیده

پس میشه گفت شما مهربان هستید ولی با قید و شرط! آیا این نهایت مهربانی است؟

نه منظورم مهربانی بدون هیچ قید و شرط هست. بدون هیچ انتظاری از نتیجه.
شخصا معتقدم خیرخواهی و مهربانی برابر نیستند.

در مورد خانوادم چرا، هیچ انتظاری ندارم اما در مورد بقیه اینطور نیست

اتفاقا به نظرم مهربانی باید با قید شرط باشه.
اگر این مقوله رو بدون قید و شرط در نظر بگیریم خیلی ایده آل گرایانه ست.
باید به همه چیز واقعی نگاه کرد.

اما من فکر میکنم اگر قید و شرطی براش بزاریم، از حالت ناب مهربانی خارج میشه. و این کارو همه بلدن انجام بدن. معتقدم مهربانی یعنی تو به یک میزان به همه عشق بورزی و بگذاری از مهربانی و حس خوب تو برداشت کنن. اما با اینکه ایده آل گرایانه تلقی بشه موافقم.

1 پسندیده

به نظرم بیشتر مورد سوء استفاده قرار می گیره تا بخواد استفاده بشه ازش.
در واقع این تجربه عملی منه

معمولا دوست دارم این طور باشم ولی در ارتباطات اجتماعی من نصف قضیه هستم. فرض کنید شما با نیت واقعی و در زمان و مکان مناسب ، از روی خیرخواهی و مهربانی کاری انجام بدید ولی قضیه جور دیگه پیش میره .
درباره خودم هم سعی میکنم همینطور باشم . مهربانی رو کار خوبی میشه در نظر بگیریم که بی بدون انتظار باشه ولی خب این بار اوله اگر شما در مواقع مناسب به دوستتان مهربانی کردید و واکنش خوبی دریافت نکردید به طور خودکار این قضیه کمرنگ میشه.
من ولی مهربانی دائمی رو روی چیزایی انجام میدم که همیشه بازخورد مثبت داشته باشه مثلا آب دادن به گیاهان .