به نظرتون «دانش‌آموز» واژه مناسبیه؟

برای دانش‌آموز چه جایگزین‌های مناسبی می‌تونیم داشته باشیم؟
دانشجو چطور؟ باز این دومی کمی بار معنایی امیدبخش داره ولی اولی انگار واقعاً داره میگه سیستم ما دانش رو به بچه‌ها آموزش می‌ده، دانش آموختنی است؟ یا یافتنی و کشف کردنی؟
خوبه که ما بعد دوازده سال دانش‌آموزی تازه دانش‌جو بشیم؟
معمولاً در زبان انگلیسی برای تمام افراد در تمام مقاطع تحصیلی student به کار میره. البته تنوع زیر هم به چشم می‌خوره[1].

student someone who is studying at a university or school. In British English, student is not usually used to refer to a child at primary school a student at Moscow University How many students are there in your class?

pupil (especially BrE) someone who is being taught in a particular school or by a particular teacher The school has 300 pupils. He received a letter from one of his former pupils.

schoolchild a child who goes to school The play was performed by a group of local schoolchildren.

schoolboy/schoolgirl (especially BrE) a boy or girl who goes to school – used especially when talking about how they behave, or that time in someone’s life They were behaving like naughty schoolgirls. When he was a schoolboy, no one had heard of computers.

learner someone who is learning a foreign language Learners often have problems with pronunciation. a book for foreign learners of English


  1. منبع Longman Dictionary of Contemporary English, Fifth Edition (LDOCE5) © Pearson Education Limited 2009 ↩︎

4 پسندیده

به نظرم واژه دانش‌آموز برای مقطع ابتدایی تا دبیرستان کاملا مناسب است چرا که در این سال‌ها فرد دانش‌های پیشین را می‌آموزد و بعید است چیز جدیدی کشف کند.

اتفاقا بهتر است واژه دانشجو به دانش‌آموز تغییر کند چرا که حتی تا پایان کارشناسی ارشد گویا قرار نیست جوینده دانش باشیم. جالب این که حتی در مقطع دکترا هنوز درس، آزمون و سنجش وجود دارد که با روح یک جوینده دانش در تضاد است. اگر روند کنونی تغییر نکند باید دنبال جایگزینی برای واژه دانشجو باشیم.

5 پسندیده