تجربه شخصی:
-
تو کلاسای دانشگاه همیشه گوشیم دستمه، سوالایی که استاد میپرسه یا اصطلاحاتی که میگه و بلد نیستمو بلافاصله گوگل میکنم. خیلی تو یادگیری کمک میکنه، چون تو اوج گرسنگی مغزم تغذیه ش میکنم! اوایل یسری از استادا ناراحت میشدن ازینکه گوشیم رو میزه، ولی کم کم عادت کردن. تازه یکیشون به شوخی میگه “خانم برزگر بزن تو گوشیت ببینیم جوابش چیه!”. (صرفه جویی تو انگیزه)
-
ده سال پیش یادگرفتن یه زبون دیگه، مخصوصن غیر انگلیسی، برا یکی مثل من که نمیتونه زمان و پول زیادی صرف کنه غیر ممکن بود. ولی باور کنید من با دولینگو، ممرایز و هلوتاک تو مترو و اتوبوس آلمانی یادگرفتم! (صرفه جویی تو وقت)
-
شخصن خیلی آدم کورس آنلاین نبودم، ولی بی انصافیه از چند جلسه بیوانفورماتیکی که از مکتب خونه یاد گرفتم یا کورسرا اینجا نگم! تو مکتب خونه که فقط پول اینترنت دادم. (صرفه جویی تو هزینه مالی)
من یکی که دین بزرگی به تکنولوژی دارم. مامانم میگه تنها چیزی که نمیتونن ازت بگیرن فکراته، و من بخش بزرگی از فکرامو با کمک تکنولوژی ساختم.
سوال:
تجربه شما از یادگیری با کمک تکنولوژی چیه؟
آرزو میکردی چه ابزار دیگه ای وجود داشت؟ به نظرت آینده تکنولوژیک آموزش چیه؟
چه موانعی برای استفاده از تکنولوژی در آموزش تو ایران وجود داره؟
) میگفت شما که درد نوشتن جزوه دارید یه تکنولوژی اختراع کنید که دسته صندلی کلاسها هوشمند و دارای قابلیت پرینت بشه. بعد هرچی استاد روی تخته نوشت رو بشه از طریق این دسته صندلی پرینت گرفت 
ولی در کل ایده جالبی است!