در سفرهای نوروزی، چه نکاتی در جاده های کشور توجهتون رو جلب کرد؟

مسیر تهران-مشهد رو با ماشین اومدیم. و بعضی چیزها برام جالب توجه بود که مطرح میکنم:

  • در طول مسیر یه لحظه جاده خالی به چشم نمیخورد! هر لحظه با ریلی از ماشین ها مواجه بودیم و من متعجبم از این همه خاطرخواه برای مشهد. مخصوصا که پیش از سفر میخواستم بلیط قطار تهیه کنم و در ظرف یه هفته پیش از سفر بلیطی ندیدم،‌ حتی روزفروش (یعنی قطارهای تهران-مشهد همه پر بودن).

  • بین سمنان-دامغان سه بار مجبور شدم سرعتم رو از ۱۰۰ به صفر برسونم (ترمز کامل تو جاده)! و هر سه بار تنها دلیل ظاهریش این بود که یه ماشین پلیس کنار جاده ایستاده بود. انگار که ریل ماشین‌ها وقتی به پلیس میرسید ناخوداگاه حواسش پرت میشد و نیش ترمز میزد و این نیش ترمزها در ماشین‌های سرِ ریل منجر به توقف کامل ماشین‌های انتهای ریل میشد.
    به نظرم ماشین‌های پلیس کنار جاده نه تنها باعث افزایش امنیت نمیشدن، بلکه حواس پرتی و امکان تصادف رو بالا میبردن.

  • در اتوبان آزادگان که کرج رو به میدون بسیج تهران وصل میکرد یه ابتکار جالب دیدم: روی تیرهای چراغ برق کدهای عددی یکتایی نوشته شده بود که به کمکش میتونستی خیلی سریع موقعیت مکانی رو برای ماشین‌های امداد مشخص کنی. انگار یه جور GPS آفلاین. نمیدونم هزینه ی پیاده سازی چنین چیزی چقدره، ولی برای افزایش سرعت امدادرسانی جالبه.

  • بعد از سبزوار، قسمت های طولانی از جاده فقط خط وسط جاده داشت و خبری از خطوط کنار جاده نبود! و در شب عملا به سختی میشد رانندگی کرد. چون برای جلوگیری از پرت شدن از کناره ها، ماشین به وسط جاده‌ی دولاینه میچسبید.

  • بالتبع راننده ها برای دید داشتن در چنین جاده ای اکثرا نوربالا رانندگی میکردن و پدر چشم و اعصابت در میومد.

  • نور آبی رنگ چراغ‌های هشداری که مشابه آژیر ماشین پلیس بود و در قسمت هایی از جاده قرار داشت، خیلی بدجور تو چشم من میزد و باعث کوری لحظه ایم میشد.

شما اگه به جاده زدین، چه نکات مثبت یا منفی توجهتون رو جلب کرد؟

4 پسندیده