آیا رشد جمعیتی سایر جانداران هم مثل آدمیزاد بوده؟ و یا این فقط انسان هست که به کمک پیشرفت پزشکی تونسته همچین رشدی رو کسب کنه؟ چقدر از آسیب های زیست محیطی و نابودی منابع زمین ناشی از این رشد هست؟ آیا اصلا این دو قضیه (رشد بی رویه جمعیت انسان و تخریب منابع و محیط زیست) به هم مربوط هستن؟ آیا اگر جواب مثبت هست: باید به لبه انقراض برسیم و بذاریم طبیعت خودش به داد خودش برسه و یا به عنوان یه موجود صاحب هوش و تفکر می تونیم این قضیه رو مدیریت کنیم؟
نمودار زیر رشد جمعیت انسان رو در طی هفتصد سال اخیر نشون میده.
یه زمانی اره شبیه هم بوده رشدشون و حتی انسان رشدش کمتر بوده … اما الان نه دیگه … فقط هم به خاطر پزشکی نیست. عصر کشاورزی که شروع شد انسان شروع به تخریب کرد و کم کم دیگه فقط با سیری شکم خودش ارضا نمیشد. برای نسلهای بعد هم جمع کرد و وقتی شکمش سیر شد شروع کرد به تولید مثل …
شواهد نشون میده رشد بی رویه جمعیت انسانها با تخریب محیط ارتباط داره اما خب میشه درستش کرد که اون نیاز به همت همگانی داره
نظر من اینه که ما یه روز ممکنه به خط قرمز انقراض بشریت هم برسیم تا ادب بشیم.
من پیشنهاد میدم کتاب اسماعیل رو بخونی نوشته دیوید کوئن در همین زمینه نوشته شده …
ممنون بابت کتابی که معرفی کردی. واقعا با این وضعیت چرا شعارهایی که از سوی نهادهای بین المللی و … داده میشه و همینطور برنامه های اجرایی بیشتر تمرکز روی گازهای گلخانه ای و گرم شدن زمین و مثلا امنیت غذایی داره؟ یا اینکه راجع به کنترل جمعیت هم برنامه هایی وجود داره؟ #پرسش
ردپای اکولوژیکی به تاثیر یک فرد یا جامعه روی محیط زیست گفته میشه که واحد اون میزان سطحی از زمینه که برای استفاده پایدار اون فرد یا جامعه از منابع لازمه.
این مقدار برای کشورهای مختلف با الگوهای زندگی مختلف متفاوته. مثلن یه کانادایی ردپای بیشتری روی محیط زیست به جا میذاره تا یه لهستانی. با در نظر گرفتن جمعیت دوتا کشور میشه گفت کانادا برای اینکه تخریب کمتری به محیط زیست وارد کنه یا باید الگوی زندگی شهرونداشو تغییر بده یا جمعیتشو کاهش بده.
مسلمن یه جایی جمع ردپای اکولوژیکی مردم دنیا از مساحت کره زمین بیشتر میشه و اونجاست که دیگه نمیشه از منابع استفاده پایدار کرد… (اگه همین الان بیرون نزده باشه!)
یکی از چیزایی که بهش فکر می کنم اینه که هر کشوری با توجه به منابعی که در اختیار داره تا چه حد میتونه جمعیت داشته باشه. آیا این به محیط زیست و تخریبش هم ارتباط پیدا می کنه؟ فکر می کنم کمبود منابع باعث مهاجرت بشه و هرج و مرج. جالبه که ماها به عنوان کشورهای در حال توسعه پا میذاریم جای پای کشورهای صنعتی.
چه جالب که کشوری مثل آمریکا اثر خیلی بیشتری روی محیط زیست داشته تا یه کشوری مثل هند با جمعیت میلیاردیش. این کمیت چه شاخص هایی رو بررسی می کنه؟ گازهای گلخانه ای؟ تخریب پوشش گیاهی؟ مصرف منابع غذایی و آب؟چه کمیت هایی؟
تخریب جنگل های آمازون کم اهمیت تر هست از شاخص هایی که باهاش این تصویر رو درست کردن؟ عربستان چه کرده که انقدر قرمزه؟
در حال حاضر هم ردپای اکولوژیک انسان از ظرفیت زیستی کره زمین (bio capacity) گذشته ولی اینکه هنوز ما زنده ایم نمی دونم چرا؟!
البته چنین توصیفی از اثر مصرف منابع در کره زمین طرفداران و منتقدان خودش رو داره. ولی اگه از نقد خود این روش ارزیابی بگذریم (بعدا می تونیم در موردش صحبت کنیم) طبق این نمودار امروز الگوی زیست نوع بشر به گونه ای هست که معادل 1.6 برابر مساحت کره زمین رو برای استحصال منابع از طبیعت و سپردن پسماندهای خودش به اون، مورد استفاده قرار داده. یعنی که کره زمین یک سال و شش ماه زمان نیاز داره تا منابعی رو که انسان در مدت یک سال از اونها برداشت کرده باز تولید کنه.
این هم نموداری از ردپای اکولوژیک ما بر ایران و ظرفیت زیستی کشورمون از سال 1961 هست.
به نظر من رشد جمعیت با سطح سواد و دانش یک تناسب غیر مستقیم است که با رشد اولی دومی کاهش میابد هر قدر که جمعیت زیاد شود دولت نمیتواند به همه افراد مدرسه و جای آموزش تهیه کند که این در دراز مدت جامعه با کاهش سطح سواد مواجه شده و طبعاً کسی که از آگاهی کمتر برخوردار باشد بر محیط زیست هم تاثیر سوئی دارد هم از نگاه نظافت محیط هم از نگاه امنیت و از هر نگاه دیگری هم که بر رسی کنیم این گونه افراد بر محیط تاثیر سو دارد. (نظر شخصی)
)
