آخرای سال 1399 هستیم و قرار وارد سالی جدید بشیم. امسال سال خاصی بود و سال آینده هم به جهاتی سال خاصی است. حداقل از نگاه سالشمار تقویم.
سال 1399 براتون چه سالی بود؟ چه کارهای بزرگی انجام دادید؟ چه اتفاقات نامطلوبی براتون رخ داد؟ به اهدافی که برای این سال نوشته بودید چقدر رسیدید و چه میزان محقق شد؟ سالی که گذشت رو برای خودتون ، آشنایان و دوستانتون و به صورت کلی برای ایران و جهان چجوری ارزیابی میکنید؟
این آخرای سال بگید از حس و حال و تجربیاتتون ، از موفقیتها و شکستها در سالی که گذشت …
میخواستم کوله پشتی سال 99 رو روی کاغذ ببندم، ولی سوال شما بهونه ای شد تا اینجا مطرحش کنم، حداقل به شکل خلاصه و تیتروار. ممنون که سوال میپرسید!
سال 1399 برای من در مجموع سال مثبتی بود. چالش زیاد داشت. سرپایینی هم تا دلتون بخواد بود. ولی اتفاقات خوبی درش افتاد که کمکم کرد جنبه های جدیدی از خودم رو ببینم. بدون مراجعه به یادداشت هام، اتفاقاتی که تو این سال در خاطرم مونده (که نشون از اهمیت اون اتفاقا برای من داره) رو لیست میکنم:
از بُعد دوستان و رفقا: با اینکه امسال سال دور بودن و قرنطینه بود، ولی تونستم بعضی افراد ارزشمند روزگار رو ملاقات کنم. فرشته خانوم @moalem یکی از این افراد بود که برای اولین بار میدیدمشون. 4 تا دیگه از دوستان غیرپادپرسی رو هم بعد مدتها دیدم. و تعاملات دوستانه مجازی خوبی هم با دوستان قدیمی داشتیم.
از بُعد سلامت و تندرستی: امسال من به شکل رسمی مربی بدن خودم بودم و برای اولین بار توی سال های ورزشیم تونستم رشد واقعی رو توی قدرت جسمانیم حس کنم. بعضی حرکات دشوارتر ورزشی رو برای اولین بار در اوردم. در ضمن دو آسیب دیدگی جدی هم از سال گذشته تو کوله پشتیم اورده بودم که با حرکات اصلاحی، تونستم امسال یکی رو کامل رفع کنم و مسیر بهبود دیگری رو شروع کنم و امیدوارم این دیگری رو سال دیگه تا اخر سال کامل رفع کرده باشم.
از بُعد کسب و کار: مربیگری رو شروع کردم. هنوز برام به کار جدی تبدیل نشده و بیشتر حالت یه سرگرمی حرفه ای یا hobby داره. سال بعد حتما موقعیت سنجی می کنم تا ببینم این سرگرمی حرفه ای میتونه جاه طلبی های مالی و دستاوردی رو برای من تیک بزنه یا اینکه در حد سرگرمی حرفه ای میمونه.
از بُعد خانواده: خب امسال سالی بود که انتخاب کرده بودم در نزدیک ترین فاصله ممکن با خانواده باشم. راضی هستم از این تصمیم. با توجه به روحیاتم، چالش های خودش رو داشت، در کنارش به من در خودشناسی و رسیدن به صلح با خودم خیلی کمک کرد.
بعضی ماجراجویی های پراکنده: دوست دارم هر سال سفری داشته باشم، با وجود موانع و ریسک های فردی و جمعی شرایط کرونا، انتخاب کردم که به سفرم بپردازم. امسال کتاب های خوبی رو خوندم و البته کتابهای زیادی رو هم نیمه ول کردم. کتابی رو ترجمه کردم و کتاب دیگه ای هم شروع کردم که الان نیمه ی راه هست. تجربه همکاری در دو قالب مدیر پروژه و محقق در یه پروژه سرعتی استارتاپی داشتم.
بعضی ابعاد زندگی، مثل بُعد عاطفی، مالی، و روحانی[1] دستاورد خاصی نداشتم.
جمع بندی بخوام بکنم: مهمترین دستاورد سال 99 برام خودشناسی و نزدیک شدن به خودم بود، و این رو قدردان دو چیز هستم: اتفاق افتادن کرونا و بودنم در نزدیکی خانواده و شهر محل سکونتم در کودکی و نوجوانی.