سلام دوستان خوبم. آخرین ساعات سال 98 تون به خوشی و کامتون باشه.
من امروز با پادپرس آشنا شدم و خیلی خرسندم چرا که دقیقا چیزی که لازم داشتم همین پادپرسه و دنبال برآورده کردن چنین نیازی تو اینستا بوده ام که به این نتیجه رسیدم اینستا برای قصد من ابزار جالبی نیست.
من کلاس MBTI دکتر شیری رو شرکت کردم و اونجا متوجه شدم حدودا فردی برونگرا هستم. تقریبا اکثر برون گرا ها شبکه اجتماعی فعالی دارند و علاقه زیادی هم بش دارن. مثل اینستا، فیسبوک، تویتر، تلگرام و واتس اپ و… . ولی من با هیچ کدوم اینا حال نمیکنم و به زور دیروز اینستا رو نصب کردم که اونم احتمالا پاک کنم. حتی هر روز چت های تلگرام و واتس اپ رو پاک میکنم و خلوت میکنم. کلن تو دو سه تا گروه و کانال هم بیشتر عضو نیستم. در یه سخنرانی در TED شیدم مثلا گوشی لمسی که رو نمایی شد، تعدادی افراد پیشگام که کم هستن به سرعت رفتن سراغش، دسته دیگه که اکثر افراد هستن طی زمان تهیه کردن و تعداد کمی هم نرفتن (شبیه توزیع نرمال). من مطمئنم اگر جز دسته اول نباشم مطمئنم جز دسته سوم نیستم ولی درباره استفاده از شبکه های مجازی انگار اخرین ها هستم و باید به قول لهراسبی بگ من درونگرا… . چیزی که با توجه به روحیه وشخصیت خودم حس کردم اینه اگه اینها بخوان 10 واحد به من سود بدن، از من 20 واحد میدزدن…
حالا باتون زیاد حرف و مطلب و موضوع دارم که با هم به اشتراک میزاریم. بازم خرسندم اینجا رو پیدا کردم.
من فکر میکنم برای شخصیت آدمها در فضای مجازی باید تحلیلی متفاوت از تحلیل قدیمی به کار برد. برای خودم عجیبه که هنوز آدمهای خِبره در روانشناسی به تعریفها و ابزارهای قدیمی چسبیدن و برای فضاهای مدرن حرفی برای گفتن ندارن.
من تا حد زیادی برعکس هستم: از نظر تست MBTI به شدت دورنگرا هستم، ولی در فضای مجازی کاملا رفتار خاص خودم رو دارم. در فضاهایی که ارتباط نمایشی نیست مثل توییتر، لینکدین و همین پادپرس، بسیار راحتم و رفتار برونگرا از خودم نمایش میدم ولی در اینستا و قبلتر از اون، فیسبوک تقریبا هیچوقت وارد نشدم! دلیل رو در این می‌بینم که به طور فردی از ابراز وجود یا برونگرایی، گریزان نیستم بلکه از نوع خاصی از اون (میتونیم بگیم که نوع ایسنتایی و کوتاه‌مدت) گریزانم. احتمالا شما هم کمی دقیق بشین، میفهمین که محیطهای مجازی با چه شکلی از ارتباط میتونن جذبتون کنن یا موردعلاقه‌تون نیست.
سلام فرشته
تشکر عید تو و همه پادپرسی ها مبارک
کارگاه MBTI فوق العاده بود. جالب اینه تستی که قبل کلاس زده میشه برا اکثر بچه ها تو کلاس تایپت عوض میشه. من فکر میکردم ادم حسی باشم ولی تو کلاس فهمیدم شهودی ام. الان میفهم چرا من با رشته مهندسی نتونستم ارتباط برقرار کنم. جالب اینجاست که جامعه و خانواده تایپ هایی رو در کودکی و نوجوانی به ادم تحمیل میکنه در حالی که نفس و جان تو چیز دیگه ای هست. مثلا خیلی از ظاهر-برونگرا ها به تحمیل خانواده برون گرا هستن و وقتی ریز میشن میبینن از درونگرایی شون لذت میبرن و انرژی میگیرن چون تایپ اصلیشون درون گراس. به طور کلی جامعه تایپ ESTJ رو تحمیل میکنه. برون گرا، حسی، منطقی و منظم. در حالی که تحمیل اینها میشه سایه فرد (shadow) . چنین چیزی در آرکتایپ های کهن الگوی انرژی زنانه و مردانه هم دیده میشه و حتمن باید اون رو جایی زندگیش کنه. اگه نکنه اینا جمع میشن و طرف علاورد دستاوردها و تاییدهای جامعه شاد نیست و در رنجی عمیق میره. البته این رنج یه رنج مقدس هست بشرط اینکه بفهمه، بشناسه و فردیتش رو رشد بده.
این کتاب رو هم دکتر شیری هدیه دادن به کلاس که خیلی جالبه. پیشنهاد میکنم خونده شه
در پاسخ به عنوان سوال؛
من فکر میکنم درون‌گرام چون از غار تنهایی خودم بیشتر انرژی می‌گیرم تا حضور در جمع و معمولا در دورهمی‌ها شنونده‌ام.
اما در اینستاگرام و کلا فضای مجازی متفاوت‌ام و معمولا خیلی برونگرام.
فکر کنم با این تفاسیر من تو فضاهای مجازی خاصی برونگرا محسوب شم.
مثلا در پادپرس که میتونم سوال بپرسم و فیدبک مناسب بگیرم. ولی در خیلی از شبکه ها نمیتونستم فعال باشم. چون نوع نگاه من به کیفیت بوده. ممکن هست حرف زدن و تبادل نظر با دو سه نفر در پادپرس برای من خیلی راحت تر از ارتباط با انبوهی از افکار مختلف در شبکه های حواشی محور باشه.
در ضمن من فکر میکنم هیچ کس کاملا درونگرا نمیتونه باشه در حالی که همزمان بتونه خوب شنیده بشه ،درک بشه و چیزهای درست و مطالبی که دوست داره رو بشنوه.
ترغیب شدم تجربه کنم