امروز توی اپلیکیشن دیوار, قسمت اجتماعی-> داوطلبانه-> خیریه و کمکرسانی, در حال گشت زدن بودم.
اونجا افرادی که بنا به دلایلی به کمکهایی نیاز دارن درخواست خودشون رو ثبت میکنن.
مثلا آقایی نوشته بود؛ برای درمان بچهش به ۲۰۰ هزارتومن پول احتیاج داره.
فارغ از حال و هوای غمناکِ حاکم بر اونجا, به نظرتون چطوری میشه افراد رو صلاحیتسنجی یا بهتر بگیم, راستیآزمایی کرد؟
مثلا در موردِ بالا, به شخصه حوصلهی قرار حضوری, دیدن مدارک پزشکی, تماس با کلینیک مربوطه یا حتی بالای سر بیمار رفتن رو ندارم و ترجیح میدم (اگه توانش رو داشته باشم) ۲۰۰ تومن رو از همین جایی که نشستم کارت به کارت کنم.
جدای حوصله, اینکه باید مشکلات و گرفتاریهام رو برای یه نفر فهرست کنم تا بلکه اون اطمینان کامل پیدا کنه که من واقعا به کمک احتیاج دارم, به نظرم خودش به اندازهی کافی دردناک هست.
از طرفی, اینکه مطمئن نیستم سازمانهای خیریه دریافتی هاشون رو دقیقا (و کاملا) به تحت پوششیها میرسونن هم باعث میشه که ازشون دور بمونم. (دیگه خودتون که وضع مملکت رو میدونین)
بهترین راه اینه که شما کمکتون رو به سازمان های مردم نهاد معتبر و شناخته شده بکنید، اون افرادی هم که نیاز دارن راهنمایی شون کنید که به همین سازمان ها مراجعه کنند. چون این وقت و حوصله ای که شما ندارید که یکی یکی اسناد و مدارک رو چک کنید اون ها چک می کنند و با تجربه و ارتباطاتی که دارن این راستی آزمایی رو ساده تر از شما انجام میدن.
این بحث عدم اطمینان شما هم به آشنا نبودن برمیگرده. و گرنه در حوزه های مختلف واقعا سازمان های بسیار خوب و فعالی داریم. مطمئنا سازمان های مشکل دار هم هستند ولی تعداد سالم ها هم کم نیست.
یک نکته مهم اینه که پول به طور مستقیم در اختیار فرد قرار نگیره. در بسیاری از جاهای دنیا، خیریهها به فرد پول نمیدن، در عوض برای کاری که شخص لازم داره، اون رو به جایی خاص که طرف حسابشونه معرفی میکنن و پول رو به خدمات ارائه شده میدن. این باعث میشه که امکان تقلب بسیار کاهش پیدا کنه و اعتماد عمومی به روند خیریه افزایش پیدا کنه.