فرض کنین زمانی رو گذاشتین برای پیدا کردن اجناس ارزون ولی با کیفیت مناسب. بعد از پیدا کردن فروشنده مناسب، دیگه تا مدتها نیاز به این گشتن نیست، در عین حال میتونین در کار خودتون قیمت اجناس رو، اون قیمت اولیه به حساب بیارید و ما به تفاوت اون رو به عنوان پورسانت خودتون، واسه پیدا کردن اجناس با قیمت پایینتر در نظر بگیرید. آیا حاضر به گرفتن این پورسانت هستین؟ تا حالا از این پولا به جیب زدین؟ چه احساسی داشتین؟ به نظرتون این نوع درآمدزایی بده؟چرا؟
شما دارید نون بازاریابی تون رو میخورید. چرا بد باشه.
بد یا خوبش را نمیدانم. اما به شخصه کار تولیدی را به دلالی ترجیح میدهم. در کار تولیدی افراد بیشتری سود میبرند. این نوع درآمدزایی که شما گفتین سودی به حال جامعه و در نتیجه اقتصاد ندارد.
به نظرم خیلی دیدگاه نظری و شکل تر و تمیز کار رو بیان میکنید در حالیکه در عمل این اتفاق نمیوفته. داستان به این سئوال هم برمیگرده که چقدر در مورد یه کالا واقعیت رو میگید، دروغ میگید یا واقعیتهای تلخ رو بیان نمیکنید. نمیخوام مسئله رو به شکل خوب یا بد بیان کنم. در کارهای طولانی مدت آدمها سعی میکنن که فریبی در کار نباشه، نه لزوما به دلیل اخلاق، بلکه به این دلیل که مشتری رو وقتی فریب میدید، عموما دیگه اون رو از دست دادید و در طولانی مدت این باعث از بین رفتن بازار میشه. ولی در این تیپ کارها، این انگیزه طولانی مدت برای فریب ندادن وجود نداره. به همین خاطر اتفاقهای میوفته که هم به مشتری و هم به تولید کننده ضربه میزنه. به همین خاطر فکر میکنم هم برای مشتری هم برای تولید کننده بهتره از کار غیرحرفه ای پرهیز بشه.