عصبانیت در مورد یک فرد محبوب،
نیاز به درست بودن،
احساس ناامنی در موقعیت های خاص،
احساس حسادتی که غیرقابل توضیح است،
نیاز به تحت تاثیر قرار دادن کسی و…
تنها بخش کوچکی از واکنشهای غیرمعمول و البته ظاهرا تکرار شونده هست؛ چطور میشه قبل از بروزش منطقی تر باشیم🤔
2 پسندیده
هیجان‌ها تا اندازه‌ای حالت‌های عاطفی ذهنی هستند و باعث می‌شوند تا به شیوه خاصی احساس کنیم؛ مثلاً خشمگین یا شاد شویم.
هیجان نوعی پاسخ فیزیولوژیکی است که بدن را برای سازگاری آماده می‌سازد.
کنترل هیجانات و به خصوص کنترل خشم مهارتی است که در تعاملات اجتماعی و بخصوص در شرایط فعلی جامعه ما، که مدیریت خشم یک نیاز فوری است و بیشتر افراد سوپاپی برای تخلیه هیجانات خود نمی شناسند، برای شما برگ برنده به شمار می آید.
۴ راهکار کنترل و مدیریت هیجانات
۱- سعی کنید هیجانات تان را بشناسید:
شناخت هیجانات بخش مهمی از کنترل آن را شامل می شود.
در نظر بگیرید وقتی در یک موقعیت کسی به شما می گوید: «تو الان عصبانی هستی» و شما پاسخ می دهید: «نه به هیچ وجه» در حالی که رگ گردنتان بالا زده و صورتتان از شدت خشم سرخ شده است، گویا نسبت به هیجان منفی خودتان آگاه نیستید یا اگر آگاه هستید دیگر قادر به کنتر ل آن نیستید.
۲- به هیجانات خود اجازه ابراز بدهید:
ساده ترین راه برای بروز هیجانی مانند خوشحالی، خندیدن است.
حتی اگر تنها هستید گاهی می توانید مطلب خنده داری بخوانید و بلند بخندید.
اگر غمگین هستید، سعی کنید درباره موضوعی که باعث ناراحتی تان شده است با کسی صحبت کنید و حتی در حضور او گریه کنید و گاهی می توان احساساتی مانند خشم را در یک فعالیت مانند کار یا ورزش تخلیه کرد.
۳- گاهی احساسات خود را یادداشت کنید:
این خود نوعی ابراز وجود برای بیان احساس است.
نوشتن احساسات نه تنها راهی برای تخلیه آن است؛ بلکه فرصتی برای یافتن راه حل درباره احساسات منفی نیز ایجاد می کند.
۴- فنون کنترل هیجانات منفی را بیاموزید:
هیچ فردی نمی تواند بگوید که هیجانات منفی را تجربه نمی کند.
طبیعی است که ما به خاطر اتفاقاتی که پیرامونمان می افتد ممکن است هیجانات مختلفی را تجربه کنیم اما این که چطور با آن مواجه می شویم به آموختن نیاز دارد.
2 پسندیده
همیشه از خودم شاکی بودم که چرا تحت تاثیر چند تا هورمون زندگی کردم !
هورمون هایی که گاهی باعث ایجاد لحظه هایی خوشایند یا برعکس …
خودآگاهی از وضعیت برای کنترل واکنش ها فقط میتونه نجات گر ما تو رفتارها و افعال ما باشه
مدتی هست که شناخت نسبی به طب سنتی و … پیدا کردم و متوجه شدم که تمام غذاهایی که مصرف میکنیم به شدت روی اخلاق و رفتارهای ما رابطه مستقیم داره
برای مثال میشه گفت کسانی که مصرف فست فودو فلفل زیادی دارند خیلی بیشتر از آدم های دیگه از کوره درمیرند و به اصطلاح آتیشی هستند
پس اولیش شد غذای جسم
دومین مورد هم غذای روح هست
تغذیه روحی ما بسته به نیازهای اولیه ای که داریم اگر ناقص یا برآورده نشه با شدت چند برابری نسبت به غذای جسمی به ما ضربه میزنه (تا حالا کسی به خاطر گرسنگی خودکشی نکرده!!!)
برای مثال 
اگر از خانمی قدرت گفتگو گرفته بشه به شدت آسیب روحی میبینه در صورتی که تو آقایون این مساله اصلا نیاز جدی نیست
یا اگر به آقایون احترام گذاشته نشه به شدت سرخورده میشن و بیشتر به صورت پرخاشگری نشون میدن این نیاز رو …
میشه گفت کنترل رفتارها وابسته به رفع نیاز های روحی و جسمی ماست و اولین قدم برای شناخت کمبود ها سوال پرسیدن از خود درباره چرایی هر واکنشی هست
1 پسندیده
تا حدودی باهات موافقم ولی به نظرم مهم ترین
غذای روح تجربه زندگی در لحظه س
2 پسندیده
باسلام
رفتار پاسخی ست که ارگانیسم به انگیزه بیرونی می دهد یا بعبارتی دیگر، واکنشی ست که در برابر عمل یا کنش بیرونی از موجود زنده سر می زند.
ابنکه میشه با رفع نیازهای روحی و جسمی رفتار رو کنترل کرد…، یک نوع کلی گویی ست. رفع کدام نیاز روحی با چی؟ رفع کدام نیاز جسمی با چی؟ اینا مهمه که شفاف سازی بشه.
اولاً مدلی که شما مد نظرتون هست فقط می تونه برای کنترل رفتار در موقعیت های خاص باشه. مثلاً شخصی قراره آزمون رانندگی بده، میاد یکی دو ساعت قبل از آزمون برای کاهش استرس یا کنترل اون، اقدام به خوردن ماده ی غذایی ای می کنه که بتونه استرس رو تو جلسه امتحان کنترل بکنه. وگرنه برای رفتارهای روزمره نمیشه چنین مدلی رو بکار برد. در عرض یک ساعت ممکنه انسان چند نوع هیجان رو تجربه بکنه، اون وقت چطور میشه همه اونها رو با تغذیه جسمی کنترل بکنه!؟
دوماً با بکار گیری این مکانیسم فرد حالت عاطفی یا هیجانی رو درک نخواهد کرد تا اینکه بخواد رفتار منطقی ای هم در اون شرایط بکار ببره…! وقتی شخص میاد فلان تغذیه رو بکار می بره که دچار استرس نشه، این یعنی عملاً اون حالت هیجانی رو تجربه نخواهد کرد تا اینکه بیاد بفکر کنترلش هم باشه…!