حتما توی خلوت خودتون تجربه رویاپردازی رو داشتین. تجربه‌ای که میتونه اثری خوب یا بد روی زندگی داشته باشه، میتونه ایده‌های زیبایی برای زیستن مطرح کنه یا میتونه مانع لذت بردن از واقعیت موجود بشه. ولی منظور من از «فراتر از رویا» بودن واقعیت این نیست. کمی از نزدیک به فرآیند رویاپردازی و ایده‌آل ذهنی نگاه کنیم.
رویا معمولا براساس واقعیتهای موجود و کمالگرایی در همون مسیر هست. رویای انسانی در ۱۰۰ سال گذشته برای امروز، مثل یک واقعیت پیش پاافتاده‌ست. چطور مسیر تاریخ از رویاهای گذشته عبور کرده؟ به چیزهایی دست پیدا کردیم که در تصور گذشتگان نمی‌گنجید. آیا با این موافقید که چیزی فراتر از رویا در مسیر واقعی هست که این اتفاق رو ممکن میکنه؟ اون چیه؟
به نظرم شکوه رویا در اینه که دست یافتنی نباشه و اینطور هم هس رویا برای همیشه خارج از عالم واقع هستن یاد این حرف انیشتین میافتم انسان در بی نهایت از نسخه فعلی اش تبدیل به رویای خود میشه
از همین الان داره اینطور میشه، البته نه در کشور عزیزمان ایران، بلکه در کشورهایی که از نظر تکنولوژی و تولید علم جلوتر هستند و در حوزه های تخصصی رشته های مختلف. مطمئن باشید در حال حاضر و طبق معمول تا کسب درآمد از این دستاوردهای علمی، بسیاری از آنها به اطلاع ما نرسیده و شاید رویا باشد.
