با کتابخانه فاطمه ها از طریق تلگرام آشنا شدم. به نظرم آدمایی که برای رسوندن کتاب به دوردست ترین نقاط کشور تلاششون رو میکنن باید خیلی خوش ذوق و سخت کوش باشن. خوب میشه اگه کسی اینجا از این دست کارها کرده از مشکلات سر راه رسوندن کتاب به دست همه ی آدما بگه.
یک چیزی به ذهن منرسیده، خوشحال میشم اگر نقدی دارید مطرح کنید.
اوّل بگم که خیلی خوشحالم از اینکه طرحهای مردمنهاد اینچنینی شکل گرفته و اجرا میشه، خیلی هم خوب اجرا میشن البته. هم انتخابها، هم شفافیت مالی. کتاب خیلی مهمه و خوشحالم که خیلیها این رو فهمیدن. اینجا بهمضمون به حرف رضا امیرخانی اشاره میکنم که گفته بود یکی از مهمترین چیزها بعد از زلزله کتاب هست، من برام عجیب بود این حرف، که البته بعدتر بهش رسیدم، مفصلاً دربارهاش نوشته که میتونید در وبسایتش بخوانید.
امّا سؤال اینجاست که چرا ما از مراکزی مثل کمیته امداد استفاده نکنیم، حجم کارهایی که انجام شده در این مرکز خیلی بالاست، سیستم حمل و نقل حرفهای دارند، شناساییهای خوبی انجام شده، و البته توانایی و دسترسی بالایی هم دارند، چرا یک طرح ننویسیم که {البته مثل طرح عاطفهها شاید بصورت محدود اجرا بشه}
- مردمی که میخوان پولشون صرفاً جهت خرید کتاب برای استانهای محروم خرج بشه، از این طرح استفاده کنند.
- کتابهای دستدو به دست اینها بسپاریم تا پخش کنند. {مثلاً از شناساییشون استفاده کنیم که کتابهای کودک به چه خانوادههایی برسه و بزرگسال به کدوم}
- یا همکاری بین این نهادها/کتابخونهها با کمیته امداد انجام بشه و پخش برعهده کمیته باشه.
الان هم تا حدودی برای علاقه مندان کتاب حل شده. میشه کتاب را انلاین سفارش داد و همه جای ایران هم ارسال میکنن.
اتفاقا در تایید حرفتون برا کمک گرفتن از نهادهای دولتی، راجع به تجربه ای خیلی قدیمی دیدم که در امریکا و توسط یکی از وزارتخونه های این کشور اتفاق افتاده:
در اون زمان (بین دهه ۳۰ و ۴۰) از اسب برا رسوندن کتاب به مناطق محروم امریکا کمک گرفتن و ده سال هم این کار رو پیگیری کردن.
فقط من هم مثل @Encieh سوالی که برام مطرح شده اینه که مشکلات ارسال کتاب به مناطق محروم چی هستن اصلا؟ ایا صرفا پیگیری لازم داره و انرژی انسانی و یا مشکلات بیشتری و عمقی تری در چنین حرکت های اجتماعی موجوده؟
این پروژه ها رو ملاحظه کنید:
یک راه رسوندن کتاب به نقاط دور استفاده از تامین مالی جمعی هست.