چنین تشخیص های سرعتی البته خطای بالایی داره، ولی میتونه کارامد باشه؛ مثلا موقع استخدام افراد یا موقع انتخاب همسر.
مثلا یکی از چیزهایی که برا خودم مهمه نظم زمانی هست و به نظرم میشه با یه اتفاق سنجیدش: یه نفر یا نباید سر قرارش دیر بیاد (مخصوصا در اولین قرار) یا اگه داشت دیر میرسید باید حتما خبر بده (که نشون میده براش زمانبندی مهم بوده). اگه در غیر از این دو صورت باشه، بی خیال خفنی و ایناش میشم (حتی اگه شده جلسه رو کنسل میکنم). و برعکس، اگه آدم سروقتی بود یه پوئن مثبت تو ذهنم براش لحاظ میشه.
شما، چه خصوصیاتی از افراد رو میتونین در همون اولین برخوردها حدس بزنین؟
یکی از بهترین شیوه ای که میشه برای حدس زدن شخصیت افراد فهمید اینه که اونا درمورد دیگران چگونه صحبت میکنند! اگه چیزی که به شما میگن با چیزی که پشت سر دیگران میگن باهم مغایرت داره پس عموما افراد راستگو یا درستی نیستند. یکی دیگه از چیزهایی که میشه فهمید طرز نگاه کردنشون به شماست :برای مصاحبه ی علمی به یه سازمانی رفته بودم که وقتی با اقاهه توی همون برخورد اول حرف زدم چنان نگاه عاقل اندر صحیفی از سر اعتماد بهم انداخت که اونو حس کردم. توی افراد خجالتی که روشون نمیشه نگاتون کنند اصلا نگران نباشید که خجالتی اندچونکه طبق تجربه ی خودم بعد ازگذشت یه مدت جزءپرروترین افرادی میشن که میشناسید. درضمن از پوشش وزبان بدن افراد هم میشه یه چیزهایی حدس زد برای مثال خودم چونکه توی صحبت کردنم برای غلو کردن یا ناراحت نشون دادن خودم از حرکات بدنم استفاده میکنم فکرمیکنم ادم یه رویی ام ولی افرادی رو دیدم که وقتی میشینی جلوشون حتی یک ذره تکون که هیچی پلک هم نمیزنن مخصوصا دررابطه با دروغ گفتن .برای پوشش هم با نگاه به طرف به راحتی دستگیرت میشه که ایا تجمل رو دوست داره یا فرد ساده وبیشیله پیله ایه!؟
خوب خیلی بستگی داره به نحوه و میزان برخورد. ولی میشه با کمی هوش اطلاعات بیشتری گرفت. برای مثال اگر که بحثی در مورد شخص سومی به میان کشیده بشه میشه از نحوه قضاوت طرف خیلی دیدگاههای کاملی در مورد شخصیتش گرفت. یا با یه بحث علمی و اجتماعی در مورد هوش و توانائی تحلیل اون اطلاعات زیادی کسب کرد.
به عنوان یه فیزیکدان من به این مسئله مثل مسئله اندازه گیری توی کوانتوم مکانیک نگاه میکنم. عدم اطلاعات در زمینه خاص به این معنی که شخص میتونه در هر کدوم از حالتهای ممکن باشه. اندازه گیری درست، میتونه حالت رو کاملا مشخص کنه. اندازه گیری غلط میتونه باعث گمراهی و اطلاعات نادرست بشه. برای مثال اگر کسی قراره از جای نزدیکی بیاد سر قرار، وقت شناسی اصلا پوئن مثبتی به حساب نمیاد ولی وقت نشناسی منفی بسیار بزرگیه و بالعکس برای کسی که از جای دوری میاد، میتونه آدم مقدار نادقتی رو کاملا منطقی به حساب بیاره.