مقدار مصرف لیتر آبی که برای فرآورده های مختلف مثل هندوانه و گوشت و … منتشر میشه، چه جوری محاسبه میشه یا چه معنی ای میده؟
مثلا به عددهای داخل این فایل نگاه کنید.
مقدارهاش خیلی زیاده ولی مگه غیر از اینه که آبی که از منابع زیرزمینی میاد و صرف یه محصول میشه، یه درصد زیادیش دوباره به زمین بر می گرده؟
الان این عددها کل مصرف آب اون محصوله یا مقداری که به زمین بر نمی گرده؟
بخش زیادی از این آب تبخیر میشه و دیگر در دسترس ما نیست.
چیزی که اشاره کردید راجع به مفهوم “آب مجازی” است. یعنی چه مقدار آب صرف تولید مواد مختلف میشه که ما ازونها غافل هستیم.
مقدار زیادی از آب این محصولات پس از مصرف دیگه به چرخه تولید آب برنمی‌گرده و اغلب مواد خوراکی به فاضلاب تبدیل میشن که متاسفانه تصفیه خونه های فاضلاب شهری در ایران به ندرت کارامد هستن. همینطور بعضی از اونها در بازیافت به محصولات دیگه ای تبدیل میشن … .
اعدادای هم که در جدول اومده مصرف کل آب اون محصول رو نشون میده.
چه محصولات و خدماتی خوراکی و پوشاکی و انرژی و …، برا مصرف در دوران کم آبی مناسب تر هستن؟
و چه جوری میشه افراد رو از این آب مجازی که در محصولات مختلف مصرف شده آگاه کرد؟
مثلا الان دیگه افراد از میزان کالری محصولات مختلف خوراکی خبردارن و خیلی از دوستان چاق رو دیدم که حواسشون به این کالری‌ها هست. مشابه چنین موقعیتی.
قطعا اون مواردی که نیاز آبی کمتری دارن. البته اولویت های انتخاب هرشخض و سیاست گذاری های تبلیغاتی مردم کشور ما رو به سمتی سوق داده که متاسفانه توجهی نمیشه به این موضوع.
میشه برچسبی طراحی کرد و اداره استاندار همه تولیدکنندگان محصولات غذایی (در قدم اول) رو مجبور کنه مثل علامت استاندارد اونو روی محصولاتشون داشته باشن. مرحله دوم قطعات تولیدی در صنایع و …
بنظرم واحدهایی مثل مترمکعب یا لیتر رو شاید مردم عادی نتونن بخوبی لمس کنن. بهتره از یک مقیاس تصویری استفاده بشه تا موثرتر باشه و درک اون واسه همه راحت تر باشه. مثلا عکس چندتا بطری آب معدنی یا اب معادل اون به تصویر
راجع به چنین چیزی بحث های اولیه ای در زیر مطرح شده، منظورتون مشابه استانداردی مثل رد پای آب هست؟
