خیلی از جاها میخونیم که نوشته شکست لازمه موفقیته. اما آیا به نظرتون تواین قرن که به راحتی میشه به تمام تجربیات دیگران دسترسی داشت و مهم تر از اون وقت بسیار ارزشمنده این حرف درسته؟ آیا به نظرتون هر شکستی قابل جبرانه و منجر به موفقیت میشه؟ آیا بهتر نیست با مشورت و بررسی کاری کنیم که شکست نخوریم؟ یا فکر می کنید زیادی هم محتاط بودن باعث میشه هیچ وقت دست به عمل نزنیم؟
تو دوران دانشجویی دو تا دوست داشتم که دوچرخه سواری بلد نبودن و یه موقعیتی پیش اومد که میتونستن یاد بگیرنش. من به یکی‌شون گفتم نگران نباش، باید حداقل سه بار بخوری زمین تا دوچرخه سواری یاد بگیری! و خلاصه با خیال راحت بخور زمین. ایشون واقعا سه بار خوردن زمین و بعدش به راحتی دوچرخه سواری یاد گرفتن. بعد از یادگیری، هم بهم گفتن هی منتظر بودم زودتر زمین‌ها رو بخورم تا یاد بگیرم!
و البته من منظورم به هیچ وجه این نبود که دوستمون تمرکزش بره روی زمین خوردن! میخواستم خیالش رو راحت کنم که اگه افتادی چیز خاصی نیست و همه میفتن.
اون یکی دوستم رو فرصت نشد نصیحت کنم و همون بار اول که سوار دوچرخه شد با خیال راحت به روندنش پرداخت و بدون نیاز به هیچ نصیحت جانانه‌ای، دوچرخه سواری رو یاد گرفت! 
دو تا استفاده میخوام ببرم از این داستان شخصی که به پرسش شما مربوطه:
-
این حرف که تا شکست نخوری، پیروز نمیشی، هم همینه: منظورش اینه که اگه شکست خوردی چیز خاصی نیست، همه می‌خورن. ولی لزوما به این معنا نیست که همه برنده‌ها اول شکست خوردن.
-
من به دوست اولم، تجربه‌های خودم رو منتقل کردم! و این تجربه‌ها واقعی بود. ولی همین تجربه‌ها باعث شد دوستم چند بار شکست بخوره. یعنی گاهی کمک گرفتن از تجربه‌ی دیگران خودش باعث شکست میشه!
4 پسندیده
چقدر جالب بود و دقیقا انگار به سوالم یه جوابی داده شده که معضل هام حل شد
1 پسندیده
شکست باعث کسب تجربه میشه و مسلما تجربه بهترین توشه راه است.
ممکنه کسی بدون شکست موفق بشه ولی همیشه یه چیزی کم داره و اون تجربه یک راه ناموفقه که ممکنه تو لحظات حساس مغفول واقع بشه.
2 پسندیده