نویسنده: جان هاج
مترجم: نازنین دیهیمی، مهدی نوری
موضوع: ادبیات داستانی
تعداد صفحه: ۱۳۶
از وبسایت نشر ماهی: جان هاج، نمایش‌نامه‌نویس و فیلم‌نامه‌نویس بریتانیایی، در این نمایشنامه روایتی «سوررئال فانتزی» از روابط دو شخصیت تاریخی به دست می‌دهد؛ میخائیل بولگاکوف، نویسنده‌ی بزرگ روس، و ایوسیف استالین، دیکتاتور اتحاد جماهیر شوروی. داستان در سال‌های وحشت استالینی، حدود سال‌های ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۰، در مسکو می‌گذرد. این نمایشنامه در سال ۲۰۱۲ برنده‌ی جایزه‌ی لارنس اولیویه شد.
این نمایشنامه (از مجموعه “تئاتر و تاریخ”) رو خیلی دوست داشتم. فوق العاده روان و ملموس نوشته شده و ترجمه بی نظیری داره. در تمام مدت خوندنش تونستم روی صحنه تئاتر تجسمش کنم. درون مایه طنز داره و داستانی پرکشش برای خواننده. این داستان سوررئال، در قالب طنز، قابلیت تبدیل شدن روشنفکر به یک دیکتاتور و در واقع رابطه بین این دو رو به تصویر می کشه. در عین ساده بودن، مفاهیم عمیقی درونش هست.
جان هاج، در سال ۲۰۰۷، سفارشی دریافت می کنه برای نوشتن فیلمنامه ای در مورد زندگی و جوانی استالین. در تحقیقاتش متوجه می شه که در سال ۱۹۳۸، میخائیل بولگاکف، تلاش کرده نمایشنامه ای دقیقاً با همین موضوع (جوانی استالین) بنویسه.
از مقدمه: “در اوج دوران وحشت استالینی، با مردی مواجهیم که به وضوح با بلشویسم زاویه دارد، و حالا این افتخار را به اوداده اند که جوانیِ سرکوبگرِ خود (دیکتاتور) را دراماتیزه کند. …”