آیا اگه خودم دروغ میگم، اجازه دارم به بقیه هم بگم دروغ بگن؟

و اگه من چنین اجازه ای رو برای کارهایی که از لحاظ نُرم جامعه «بد» به حساب میان، به خودم بدم؛ به نظرتون چه اتفاقی برای اون جامعه میفته؟

سوال در ادامه ی این صحبت در گفتگوی روزمره پیش اومد:

اجازه داشتن و نداشتن از نظر قانون های اجتماعی منظورمه.

1 پسندیده

بحث بنیادی این که چرا نرم جامعه مسئله ای رو بد یا خوب میگه، زیاده ولی فرض بر اینه که مسئله ای که بد شورده میشه برای اساس زندگی اجتماعی مضره. اما نکته اینه که این ضرر عموما در طولانی مدت خودش رو نشون میده و بستگی داره به میزان آدمهائی که اون کار رو انجام میدن. البته بستگی به موقعیت اجتماعی و اثرگذاری ادمی که این کار رو انجام میده هم داره. به نظرم شاید بتونید بشه با قیاس جامعه با سیستم بیولوژیکی مثل انسان فهم بهتری از این مسئله به دست آورد.

1 پسندیده

قوانین اجتماعی و اخلاقی میگه دروغ ممنوع.
ولی به نظر من انسانیت الزاماً این رو نمیگه.
در کل به نظرم این پرسش خیلی نادر اتفاق میفته و نیاز به توضیح بیشتر داره.
دکمه نقد لازمه که پرسش بعضی‌ها پنهان بشه :grin: