خیلی وقتها در زندگی اجتماعی، در ارتباط با افراد در محیطهای مختلف، به دلایل زیادی در جمعها مشارکت می‌کنیم. یکی از این دلایل که خیلیها به زبان میارن، یادگیری از دیگران و تعامل در این مسیره. اینکه این یادگیری از طریق شجاعت پرسیدن چیزهایی که نمیدانیم، یا مطالعه مطالب دیگران باشه، یک نکته‌ست ولی اینکه واقعا به دنبال یادگیری هستیم یا تایید آن چیزی که به آن اعتقاد داریم، نکته‌ی مهمتریه.
در تعامل با دیگران، چقدر این احتمال را در نظر می‌گیرید که دیدگاه کنونی شما در مورد مسئله‌ای درست نباشه؟ تا چه میزان سعی می‌کنید نظر و دیدگاه خود را با جزییات در معرض نقد دیگران قرار دهید و نقدهای بقیه را بدون جهت‌گیری بشنوید؟
و یک سئوال سختتر: دوس دارید دیگران به زبان خود شما را تایید کنن یا با نقد دیدگاه به شما چیزی را یاد دهند که برخلاف ذهنیات کنونی شماست؟ چقدر به آنچه که فکر می‌کنید درسته، ایمان دارید؟ تا حالا شده در تعامل با دیگران، دیدگاه شما به مسائل اساسی عوض بشه؟
چه سوال خوبی دلم برای این تیپ سوالا تو پادپرس تنگ شده بود؛ سوالایی که با پاسخ بهش هم چیزهایی یاد میگیرم!
بستگی داره منظور از تعامل در این سوال چی باشه، فرضم اینه که منظورتون از تعامل «بحث»[1] هست، چیزی مثل یه مناظره یا گفتگو راجع به دیدگاه های متفاوت. چنین جلسه بحثی به نظرم چیزی مثل مسابقات رقص هست! فرصت اصلاح حرکاتت (فکرات) رو نداری و قراره صرفا رقصی که مدت ها تمرین کردی رو بروز بدی (چیزهایی که پیشتر بهش فکر کردی رو به بهترین شکل بیان و منتقل کنی).
موقع بحث معمولا تلاش میکنم توجهم روی نادرست بودن دیدگاه کنونیم نباشه، برعکس موقع بحث، تمرکزم روی این هست که بتونم دیدگاهم رو به درستی به طرف مقابل منتقل کنم. بعد از بحث، میشینم و به فکرهای مبادله شده فکر میکنم و اون وقت هست که ممکنه دیدگاه مقابل جایگزین دیدگاه کنونیم بشه.
در یه بحث وقتی درباره چیزی مطمئن نیستم یا به زبون نمیارمش و یا تو طول بحث مطرح میکنم که «خیلی در این باره مطمئن نیستم».
بله! بارها اتفاق افتاده، ولی نه در طول بحث. بلکه بعد از بحث و گفتگو که نشستم و به حرف‌های مختلف مطرح شده در اون بحث فکر کردم.
اگه منظور از تعامل مذاکره و یا ارائه یه ایده یا گفتگوی دوستانه هست، خب حرفای بالا خیلی براش صادق نیست. هر کدوم از این تعامل ها هدف های خودش رو داره و گاهی تو جلسه مذاکره اصلا میرم با هدف یادگیری و … .
دلم برای این تیپ سوالا تو پادپرس تنگ شده بود؛ سوالایی که با پاسخ بهش هم چیزهایی یاد میگیرم!