الان که آب نداریم چیکار کنیم؟

در ادامه ی موضوع فردا که آب نداریم چه می‌کنیم؟

به نظرم بذاریم بی آب شیم اتفاقا مفیده. تو اروپا کسی دلش برا آب نمی لرزه چون آب زیاده. چه اشکال داره که ماها بی آب شیم. ببینید من سوال شما رو دوست دارم اینطوری تغییر بدم:

الان که آب نداریم چیکار کنیم؟

ماها ادمهای اهمال کاری هستیم یعنی صرفا با گفتن فردا، خیالمون راحت میشه و ولش می کنیم. ولی همین الانش تو برخی مناطق جنگ آب راه افتاده.

به نظرم هیچ کاری نکنیم. دلیلم اینه که بذاریم بی آب شیم تا سوال من مطالبه عمومی بشه، چیزی که الان نیست. مردم براشون این قضیه هنوز دغدغه نشده، صرفا دارن خوش و خرم دور خودشون می چرخن، هر از چندگاهیم که آب قطع میشه چهار تا فحش نثار مسئولین میکنن و وقتی آب اومد میرن تو حیاط ماشینشونو میشورن و عابرهام خوش خرم از کنارشون میگذرن.

الان که آب نداریم

7 پسندیده

اگه حرفت رو درست فهمیده باشم، تو معتقدی که ما باید سرمون به سنگ بخوره تا آدم بشیم.
این یک استراتژی خیلی خطرناکه. به چند دلیل مهم:

  • تغییرات محیط زیستی برگشت ناپذیر هستند. بنابراین حتی اگر ده سال دیگر سرمان به سنگ بخورد، یک چیزهایی را نمی‌توانیم به حالت اول برگردانیم.
  • کشاورزان زیادی از کار بی کار می‌شوند. مهاجرت به شهرها تنها یکی از نتایج این اتفاق است.
  • هر چه کم آب تر شویم امنیت کمتر و قدرت سیاسی کمتری خواهیم داشت.

بدون شک حتما یک روزی سرمان به سنگ خواهد خورد. تلاش ما در اینجا در راستای دو موضوع مهم است:

۱. سعی کنیم که جامعه مدنی را با خودمان همراه کنیم به طوری که زودتر به دنبال راه چاره باشیم.
۲.روزی که متوجه اشتباهات‌مان شدیم با یک ویرانه مواجه نباشیم.

4 پسندیده

ببین علی واقعیتش منظور از بی آب شدن اتفاقا همینه، چون واقعیت مردم ما الان با همه خشکی دغدغه آب ندارن و اینو به راحتی میشه از شعارهای انتخاباتی فهمید. و در مورد بیکاری کشاورزهام باید بگم واقعیتش این اتفاق الان تو نواحی مرکزی افتاده منتها همون طور که می بینی این موضوع اصلا به پایتخت اثری نگذاشته. و مردم هنوزم تو تهران دارن با خودشون دو دوتا چهار تایی اقتصادی میکنی که ایا فاضلاب رو وصل کنن یا خیر.

درسته این موضوع از لحاظ امنیت کشور خطرناکه منتها هزینه دغدغه مندی مردم ما خیلی بالاست. مثال خیلی خوبش دریاچه ارومیه است.

از طرفی ما همین الان بی آب هستیم و روستاها داره خراب میشه. امسال طرحی برای بازنگری به روستاها داده شده که مثلا روستاها با این تعداد جمعیت رو باید بهشون امکانات ندیم این یعنی خیلی از روستاها خالی شدن. ولی تو تهران اصلا این حس نشده. چرا چون از تمام ایران داره به تهران منتقل میشه و البته قم.

اتفاقا کشورای پیشرفته در اروپا نه تنها مواظب منابع آبشون هستن و اون رو به خوبی مدیریت میکنن، بلکه خود افراد خیلی هم خوب دلشون برای آب میلرزه. شما تا حالا آلمان یا هلند یا انگلیس بودید؟! افراد رو از نزدیک دیدید؟ یا تا حالا درباره سبک زندگی افراد در این کشورها و یا حتی نحوه مدیریت ایشان تحقیق کردید؟

میدونید همین الان شرکت هایی از کشور هلند در تلاشن تا برای چالش های مختلفی که در زمینه بی آبی و خشکسالی در ایران وجود داره، قرارداد ببندن!؟

و … .
خیر دوست عزیز، لازمه ما کمی خودمون و همراهامون رو باور داشته باشیم، و قضاوت رو بذاریم کنار. بقیه هم مشابه شما دغدغه دارن. اگه اتفاقی نمیفته شاید دلایل دیگه ای داره که از حد و اندازه ی این فروم خارجه. شاید اصلا روش مطالبه را بلد نیستیم (البته اگر اخبار را دنبال کنید از مطالبه ی اخیر اصفهانیا درباره کم آبی اگاهید). شاید … .

پیشنهاد میکنم دست از بحث برداریم. مسئله های زیادی وجود دارد، واقعا با بحث خالی به جایی نمیرسیم. بیاید آماده شیم برای بحرانی که قبل از اینکه متوجه شیم همه مون رو درگیر کرده.

دوست عزیز واقعیت غرض از بحث در مورد سبک زندگی آبی غربی، خودم در حال حاضر تو آلمان دارم لمسش میکنم و خوب این موضوع رو دارم به عینه می بینم.

در مورد اینکه من یا اشخاص دیگه فقط دغدغه مندیم، اگه به کلیت موضوع دقت کنید می بیند که من تنها خودم یا شخصیت دیگه ایی رو دغدغه مند نمی دونم و برای اثباتم یه نشونه خوب دارم. چند تا از کاندیدهایی مجلس یا حتی ریاست جمهوری در مورد برنامه هاشون برایی آب بحث و مجادله می‌کنند یا تو حالت آرمانی برنامه میدن.

هدف ما مناظره نیست و اگه من چیزی نوشتم مشاهدات عینی خودم از اروپاست.

من میخوام با توجه به مشاهدات خودم کمی این جمله بالا رو دستکاری کنم: با این همه خشکی، هنوز ما مردم، بی آبی رو لمس نکردیم! حداقل من و امسال من که دستی تو کشاورزی یا کارهای صنعتی نداریم.

مشاهده

من آدم صرفه جویی نیستم، با این وجود بیشترین پولی که در قبض آب دوماهه پرداخت کردم، کمتر از ده تومن بوده! و به قول دستفروشای مترو این پولِ دو-سه تا بسته پفکه. ما اگه بی آب بودیم، قیمت آب می‌ترسوندمون!

صبحا که از خونه در میام، تو بلوار جلو خونه مون باغبونای شهرداری رو میبینم که دارن با شلنگ چمن ها رو آب میدن. ما اگه بی آب بودیم، چمن نمیکاشتیم که بعد بتونیم با شلنگ آبش بدیم!

وقتی میرسم سر کار، شیر آب ِ آشپزخونه ی یه مجموعه مثلا ۵۰-۶۰ نفری، آب آشامیدنی داره! و با این آب افراد ظرف هاشون رو میشورن یا … . ما اگه بی آب بودیم، با آب آشامیدنی ظرف نمیشستیم!

بعد از ظهرای جمعه ممکنه برم پارک سر خیابون، و اونجا شب ها یه حوض داره که یه فواره ی بزرگِ ۵-۶ متری درش روشنه. حسش خیلی خوبه. ما اگه بی آب بودیم آيا فواره میدیدیم تو پارک هامون؟

و … .

میدونم که شما @bgolshaee دستی تو کشاورزی داری، از حال مردمان روستا باخبری و الان هم در آلمان در حال تجربه و مشاهده هستی. و فکر کنم وقتی میگی «الان که آب نداریم چیکار کنیم؟» از تجربه ها و مشاهداتت میگی. برا اینکه کمک کنی من و امثال من هم کمی بی آبی رو لمس کنیم، اینجا طرح اون تجربه ها مفیده.

وگرنه برا من هم مهمه که ده سال دیگه و صدسال دیگه هم بشه تو ایران زندگی کرد. به نظرم چیزایی تو ایران یافت میشه که هیچ جای دیگه ی دنیا لنگه ش نیست، و صرف عادت ها و حواس پرتی ها نباس بذاریم از بین بره این چیزا.

پ. یه نکته رو هم اضافه کنم: من هم تصاویر گوگل مپس رو دیدم، و دریاچه های خشک شده رو. ولی این ها در برابر مشاهدات مستقیم بالا، برام ناملموس تره (شاید چون دوره). منظورم اینه که قسم روباه رو باور کنم یا دم خروس رو؟!

2 پسندیده

پارسال رویدادی به صورت مشترک بین یک شرکت هلندی و دانشگاه شریف برگزار شد که در آن چالش هایی راجع به آب مناطق مختلف ایران مطرح شده بود و دانشجوها به ارائه راهکار برای این چالش ها می پرداختن.

ایده ی برنده ی این رویداد فکر میکنین چی بود؟ یه سمبل به صورت فلامینگو! اتفاقا این ایده در راستای جلب توجه افراد به مسئله ی کم آبی مطرح شد. خبر دارید که فلامینگوهای دریاچه ارومیه به دلیل غلظت نمک و شرایط نامناسب زیستی این دریاچه کوچ کرده بودند و مدتی بود دیگر ساکن این منطقه نبودند.

این مدل سمبل ها و ارائه ی اون در قالب داستان یا سمبل های در ذهن ماندنی میتونه به افراد کمک کنه تا عمق فاجعه رو درک کنن. الان در کنار همه ی کارهای مهندسی و مدیریتی، نیاز به داستان سرایی هم داریم.

5 پسندیده

فکر می‌کنم اکثریت جامعه و از جمله خودمان در یک بی‌خبری به سر می‌بریم. شاید هم هیچ دیدی از این نداریم که مصرف کردن تمام آب‌های سطحی و استخراج آب‌های زیرزمینی یعنی چه.

با یک دوستی که دکترای علوم سیاسی دارد صحبت می‌کردم. ازش پرسیدم: به نظرت سیاستمدارها حس می‌کنند بحران آب در راه خواهد بود؟ جواب داد: از سیاستمداری که نسبت به بحران ملموس ریزگردها و آلودگی هوای تهران بی تفاوت است چه انتظاری می‌رود که نسبت به بحران ناملموس آب واکنش نشان دهد.

وقتی سیاستمدار و مدیر بی تفاوت هستند، کشاورزی و صنعت هم بی تفاوت خواهند ماند. چه کسی باید روی سیاستمدار فشار بیاورد؟ بدون شک مردم.

متوجه بحران آب شدن یک فرایند یک شب نیست. باید فیلم مستند ساخت، باید بحث کرد و باید مقاله خواند.

4 پسندیده

این روزها با یک جستجوی کوتاه در یکی از کوتورهای جستجو با کلیدواژه «زنجیره تامین خون» با انبوهی از مقالات در خصوص اهمیت تامین و تخصیص خون مواجه می‌شویم.

در ابتدای همه مقالات با این سبک جملات مواجه می‌شویم:

خون موقعیت خاص و تفاوتهای عمده ای با سایر محصولات دارد که ما را بران می‌دارد که برا تامین آن به دنبال راهکار باشیم. چرا که خون جایگزینی ندارد و در صورت نبود آن، جان بسیاری از افراد به خطر می افتد و تا کنون هیچ ماده ای برای ساخت ان یافت نشده است.

این جملات نشان دهنده اهمیت خون است، چرا که مردم از اهمیت آن خبر دار شده اند، اما چرا کسی درباره زنجیره تامین آب و اهمیت آن چیزی نمی‌نویسد؟ مگر نه اینکه آب هم هیچ جایگزینی ندارد و هیچ ماده ای برای تولید آن تا کنون یافت نشده است؟ مگر نه اینکه در نبود ان جان بسیاری از انسانها به خطر می افتد؟

بله این به دلیل در دسترس بودن فعلی آب است، اگر مردم برای آب داشتن به این در و آن در می‌زدند، اگر میدیدند که عزیزانشان و یا حتی خودشان برای نداشتن این نعمت با چه خطراتی روبرو هستند هرگز بی اعتنا به کمبود آب نبودند.

5 پسندیده

متاسفانه این شمشادهایی ک همه جای شهر دیده میشن گیاهی هست ک اب بسیااار زیادی لازم دارن، کاش اول از همه جایگزین مناسبی برای اونها پیدا میشد چون در حجم انبوهی در تمام شهرها دیده میشن

2 پسندیده