در حد اطلاعات شفاهی، همین قدر میدونم که خیلی از دیتاهایی که میتونه در بیمارستان ها نگه داری شه و برای کارهای تحقیقاتی مورد استفاده قرار بگیره، ذخیره نمیشه! و یا به درستی در دسترس محققا قرار نمیگیره!
ولی آخه چرا؟! و چه جوری میشه چنین مشکلی رو بهبود داد؟
ما که مهندس کامپیوتر و علوم کامپیوتر به اندازه کافی داریم، دانشگاه-پیشه و پژوهشگر هم که بیش از حد لازم داریم، مریض هم که متاسفانه خیلی بیش از دو دسته قبلی در دسترس داریم!
چرا از این پتانسیل برای انجام کارهای پیشرو در زمینه پزشکی کمک نگیریم؟
در بیمارستان های دولتی اصلی ترین سیستم نرم افزاری که استفاده میکنن برنامه HIS یا سیستم اطلاعات بیمارستان هست. تو این برنامه یک سری اطلاعات اداری از جمله اطلاعات هویتی، پذیرش و ترخیص و… و یک سری اطلاعات درمانی مثل تشخیص و داده های پاراکلینیک و اقدامات درمانی و… ثبت میشه.
از اصلی ترین ها میشه به یکسری سامانه کشوری هم جهت ثبت اطلاعات درآمد و آمارهای بیمارستان اشاره کرد.
مهمترین عاملی که به نظرم میرسه اینکه این سیستم HIS یکپارچه نیست. و برای هر بیمار پذیرش شده یک پرونده الکترونیک در همان بیمارستان ساخته میشه ولی این پرونده فقط در همان بیمارستان خاص و در مورد همان بیماری خاص اطلاعات بیمار را ثبت میکنه.
در بیمارستان های دولتی بیشتر تصمیمات مهم و پیش برنده از طریق واحد آی تی دانشگاه علوم پزشکی استان گرفته میشه و معمولا این واحد تا موضوعی حاد نباشه دست به تغییر یا پیشرفت نمیزنه. بیمارستان های تابعه هم به سختی می تونن با شرکت جدیدی قرارداد ببندن. بنابراین مهندسای کامپیوتر هم دستاشون خیلی باز نیست.
قدم برداشتن در این موارد تنها با تصمیمات کلان کشوری ممکنه مگر در بیمارستان های خصوصی.