تا کجا باید همرنگ جامعه بود؟

فشارهایی که جامعه برای پذیرش اصولش به انسان وارد میکند، گاه آنقدر زیاد است که ترجیح میدهی قید همه چیز را بزنی و همرنگ آنها شوی.
چقدر روی اصول خودتان پافشاری میکنید؟ در چه شرایطی می پذیرید که اصولتان را زیر پا بگذارید و همرنگ جامعه شوید؟
چه تجربه ای در این زمینه دارید؟

6 پسندیده

همون‌طور که در «انعطاف‌پذیری یا حفظ اصول؟» مطرح کردیم این مشکل برای خیلی از ما وجود داره، مشخصه که وقتی منافع با اولویت‌مون رو در معرض خطر می‌بینیم انعطاف‌پذیری بیش‌تری خواهیم داشت. قاعدتاً معیارهای اخلاقی “باید” میزان هم‌رنگی و هم‌راهی مشخص کنه امّا حفظ این معیارها لطمات خاص خودش رو داره که اکثر ما در مقابل این لطمات انعطاف‌ نشون می‌دیم به عنوان مثال، سکسیزم در جامعۀ در جنسیت‌زدۀ ما و مواجهۀ آقایون در جمع‌های مردانه با این مسئله، که با معیارهای اخلاقی/اصولی خیلی‌هاشون هماهنگ نیست ولی معیار پذیرفتن توی اون جمع، خندیدن، به سخره‌گرفتن یا همراهی کردنه! [امیدوارم مسئله رو تقلیل نداده باشم.]

2 پسندیده

تا هیچ جا
هر کسی باید خودش باشه
این تفکر اشتباهه که باید همرنگ جماعت شد