وقتی بچه بودیم یادمه اینجور فکر میکردم که موقع سال تحویل هر کاری که انجام بدی، تا آخر سال باید همون کار رو بکنی 
الان هم همین جورم، چون مسافرت رو خیلی دوست دارم ترجیح میدم اول سال مسافرت باشیم، تا لااقل چند بار تا آخر سال سفر بریم 
شما چطور فکر میکنین؟
در کنار طبیعت بکر …
هر جا باشم فقط ایران نباشم
دوسدارم توطبیعت باشم کنار همسر و فرزندم. به آوای طبیعت گوش کنم و به افق پیش روم خیره بشم
دوست دارم کنار پدر و مادرم باشم
ظاهرا اینم نمیشه |: باید خونه باشیم (:
درسته که نمیشه اما میشه که دوست داشت
کرونا هنوز نتونسته به دنیای خیالمون پا بگذاره
خونمون… تو حیاط خونه…
یکی باشه که عیدی بده، جاش خیلی مهم نیست
توی یه رصدخونه باشم، یه نفر راجع به لحظه تحویل سال توضیح بده. خیلی تخیّلش لذت‌بخشه.
یکی از بهترین خاطراتم از لحظه تحویل سال موقعی بود که تلوزیون حرکت زمین در فضا رو نشون می‌داد. من خیره به این تصویر بودم که یه هو با صدای دوهول عید ادغامش کرد. این ترکیب خیلی الهام‌بخش بود.
کربلا کنار حرم سیدالشهدا علیه السلام .
اکثراً خواب بودم! به این امید که اگه یک در هزار اون باورِ قدیمی (هرکاری در لحظه تحویل سال بکنی تا آخرسال هم همون کارو میکنی!!!) درست باشه، تا آخر سال استراحت میکنم دیگه! 
ولی زهی خیال باطل! 
چون مثل همیشه و همۀ سالهای دیگه (و مثل اکثر مردم) تا آخر سال، چهارنعل مشغول تاختن بودم.
