یکی از دلایل اینکه غذاها یا میوه های داخل یخچال خراب میشه، اینه که یادمون میره قبل از خراب شدن بخوریم ِشون.
میشه یخ چال رو مجهز به سیستمی کرد که در مورد کیفیت محتوای داخلش اعلام وضعیت کنه؟
یه ایده ی ساده تر و نسبتا عملی اینه که یخ چال دارای یک صفحه ی نمایش باشه که نشون بده چه تعداد روز و ساعت از قرار گرفتن خوراکی های داخل یخ چال گذشته. مثلا بنویسه : شیر 10 روز ، میوه 7 روز ، … و برای هر نوع خوراکی، بسته به میزان ماندگاریش یک زمان بحرانی تعریف بشه که به محض رسیدن به اون زمان بحرانی، چراغ چشمک زن روی صفحه ظاهر بشه.
سلام.
این ایده خیلی خوبیه که مشتری های خوبی هم میداره.
فقط ساخت همچین سیستمی خیلی سخته و نیاز به پشتیبانی مالی و فنی زیادی داره.
این کار در حالت کاربری آسان با استفاده از بینایی ماشین امکان پذیره ولی کارهای مربوط به هوش مصنوعی و آموزشش خیلی سخته. برای مثال تو قسمت های مختلف های یخچال دوربین نصب میشه و دوربین با دیدن مواد غذایی تشخیص میده ماده غذایی مربوطه چیه و از زمان گذاشته شدنش زمان براش در نظر میگیره.
در حالت معمولی هم میتونه برای هر ماده غذایی جای مخصوص در نظر بگیره.
میشه یه کار ساده تر انجام داد اول اینکه باید برای میوه ها وسبزی جات هم تاریخ تولید ومصرف وانقضا زده بشه بعدش اگر میشه یخچال ما یه محل ورود اطلاعات داشته باشه که ما تاریخ تولیدوانقضارو اونجا وارد کنیم بعد بگیم بهمون خبر بده تا یک روز یا بیشتر از زمان باقی موندش یه آلارمی چیزی که روی یخچال مشخص بشه ! این کار هم راحته هم نیاز به آموزش ماشین ونصب سنسور نداره:)
سوال دیگه الان چه ضعف هایی هست که نمیشه به این ایده رسید؟
برای اینکه ایده ای به مرحلۀ تولید صنعتی و به دست مشتری برسه، باید تا جای ممکن یوزر فرند باشن و مشتری از داشتن اون امکان، احساس رضایت و آسایش داشته باشه. برای مثال، هر بار که شما بخاین یه ماده غذایی رو داخل یخچال بزارین، و هر بار براش ساعت بزنین و اینکه بابتش پول بیشتری به یخچال بدین، نه تنها یه کار اذیت کننده است، بلکه عاملی برای فروش کاهش فروش یه محصوله. بنابراین، اگه یه زمانی، یه تولید کننده یخچال، بخاد ایده های مشابهی رو برای یخچالش پیاده کنه، لازمه که انقد هوشمند باشه که خودش ماده غذایی رو تشخیص بشه و برای زمان ماندگاری در نظر بگیره.
معمولا مواد غذایی وقتی خراب میشوند بوی فضا را تغییر میدهند.
چنین سنسورهایی رو میشه به این صورت ساخت که وقتی بو یا شرایط داخل یخچال تغییر کرد، اعلام کنند. و بعد در قسمت نگهداری میوه و یا طبقه ی لبنیات (که معمولا مواد بیشتری فاسد میشوند) گیرنده ها رو تعبیه کرد.
کار دیگری که میشود کرد این است که ظرف های هوشمند ساخت به جای یخچال هوشمند. و در این ظرف ها گیرنده هایی که توانایی تشخیص pH یا فاکتورهای مشابه را دارند قرار داد. موادی که داخل این ظرف ها قرار میگیرند، موقع خراب شدن مشخص میشوند.
سنسور تشخیص کیفیت هوا وجود داره، اما برای بعضی از عناصر و پارامترهای خاص، تکنولوژی و قیمت بالایی دارند و برای یه یخچال برای عموم مردم به ضرفه نیست. از طرفی، بعد از هر بار تغییر هوای داخل یخچال، نیاز به تصفیه و یا تعویض هوای داخل یخچال داره. مورد دیگه اینکه، در اونصورت امکان تشخیص مادۀ غذایی در آستانۀ خراب شدن وجود نداره، و یخچال فقط هشدار میده.
شاید کوچک‌تر کردن یخچال‌ها ایده بهتری باشه. اینجوری دیگه قرار نیست سنسوری ساخته بشه و مقدار قابل توجهی در مصرف انرژی صرفه جویی میشه. از طرفی صاحب یخچال کنترل بیشتری روی مواد غذایی‌اش داره.
#پرسش
آیا بو در پروسه ی خراب شدن، به طور آنی تغییر می کنه یا به طور پیوسته تغییر بو اتفاق می افته؟
منظورم اینه که آیا ممکنه از تغییرات جزئی بوی غذا/میوه بشه فهمید که به زودی در معرض خرابی قرار داره و همچنان قابل خوردن باشه؟
این امکان حداقل الآن وجود نداره. چون تو بدنه یخچال از عایق های حرارتی و برودتی استفاده میشه تا گرما وارد یخچال نشه و اونها معمولا الیاف شفافی نیستن.
قبلا شرکت های کره ای میخاستن یخچال هایی که رو درشون مواد داخل یخچال و مواد غذایی مورد نیاز رو نشون بده، بسازن، دیگه نمیدونم ساختن یا نه
به نظر من می شه روی مهارت های بسته بندی غذاها مانور داد و بعد از اون هم یک عدد خودکار یا ماژیک کنار یخچال!
تجربه
من این مشکل رو خیلی زیاد با شیرپاکتی پیدا می کنم که تاریخ انقضا داره ولی اغلب برای زمانی هست که درب شیر باز نشده. معمولا وقتی درب شیر باز می شه حداکثر تا سه روز می شه استفاده کرد و برای من شیر خیلی ترسناکه چون اتفاقات میکروسکپیکی که توش می افته تا مدتی قابل مشاهده نیست. خوب من این مشکل رو با یک ماژیک حل کردم. اینطوری که روزی که درب شیر رو باز می کنم روش تاریخ می زنم و اگر یه موقع سر بزنم ببینم بیشتر از سه روز گذشته دور می ریزم و دیگه نمی خورم. به تدریج دستم اومد که چقدر شیر دور می ریزم و الان به حداقل میزان هدر دهی ممکن رسیده.
برای مواد غذایی دیگه هم می شه مهارت های بسته بندی خانگی رو گسترش داد و تاریخ زد.
old school
