شما معمولاً با صدای بلند حرف می زنید یا آرام؟ چرا؟

دلایل متفاوتی برای بلند یا آروم حرف زدن آدما وجود داره؛

بیولوژیکی: ساختار حنجره و تارهای صوتی یا اندازه شش (اگه کوچیک باشه، جریان هوایی که میفرسته، نمیتونه صدای بلند ایجاد کنه)
آسیب: به علت پیری یا مصرف طولانی مدت سیگار یا شغلی مانند معلمی یا بیماری
شخصیت: کم روها صدای خود رو به سختی آزاد می کنند.
فرهنگ: مثلاً به خانم ها توصیه می کنن، آروم حرف بزنن، یا زندگی در شهر یا آپارتمان با بلند حرف زدن سازگار نیست.
شما چطور حرف میزنید، و چه دلایلی براش دارید؟ تجربتون چیه؟

womanmegaphone_1

5 پسندیده

بلند حرف زدن ممکنه طرف رو عصبی کنه، اونقدر اروم حرف نمیزنم که طرف به سختی بشنوه،
یه تمرین سخنرانی رو هم بگم حالا که مرتبطه، اگه هر روز با صدا بلند داد بزنید پهنای باند صوت تون زیاد میشه و به اصطلاح شش دانگه میشه صداتون و اون موقع صدای دلنشینی دارید، چه صداتون زیر باشه چه بَم

3 پسندیده

چه جالب، این اصطلاح، تخصصیه؟
من که بعد چند سال معلمی، گرفتگی صدایی پیدا کردم، که حداقل برای خودم واضحه.

2 پسندیده

حرف رو اقای صادقلو که متخصص هستن تو سخنرانی و زبان بدن به من گفتن
درمورد اقای شجریان هم خیلی شنیدم که میگن صداش شیش دونگه ست

2 پسندیده

یه نکته جالب در توانایی بلند حرف زدن که تو نوشته اصلی هم بهش اشاره کردم، به قدرت دمیدن هوا بستگی داره. این رو چطور میشه تقویت کرد، تمرین تنفسی لازمه؟

1 پسندیده

امسال من خیلی سر این موضوع مشکل داشتم؛ تقریبا 3-4 نفر از دانش آموزانم طوری حرف میزدند که هیچ کس صداشون رو نمی شنید. واقعا چکار میشه براشون انجام داد؟

3 پسندیده

تمرین “یا ما مو مِ می یآ” رو هم گفتن که تاثیر داره توی صدا، که این ریتم رو تمرین کنن و تُن صدا رو ملایم ببرن بالا تا جایی که میشه، استاد میگفت بعد دو سه بار تکرار صورت باید سرخ بشه از فشار،

3 پسندیده

خيلي كم ديدم يواش صحبت كردن دليلي جز خجالت و عدم اعتماد به نفس داشته باشه
منم جايي كه احساس معذب بودن ميكنم، واسه بلند صحبت كردن به زحمت ميوفتم
اصلا دست خودم نيست، در چنين شرايطي تا شروع به حرف زدن ميكنم، خودم متوجه ميشم چقدر تن صدام پايينه و مجبور ميشم بيشتر تلاش كنم كه متاسفانه تلاشم باعث ميشه صدام لرزون باشه و احساس خجالت كنم
اما به طور كلي كم پيش مياد كه تو اين شرايط باشم و معمولا صداي رسايي دارم و بيشترين هنرم بازي كردن با تن صدام واسه جلب توجه و ايجاد احساس متقابل هستش به شرطي اينكه؛ همونجوري كه گفتم معذب و تحت فشار جو نباشم

4 پسندیده

بیشتر بخاطر خجالتی بودنشونه اگر بتونی حس صمیمیت و ارزشمند بودن حرفاش رو بهش منتقل کنی و چند تا تمرین آوازی یادشون بدی فکر کنم درست شه

2 پسندیده

اونی که خودم به تجربه فهمیدم علت آروم حرف زدن ما میتونه این موارد باشه :
*خجالت کشیدن
*ساختار حنجره و عدم تمرین مناسب

خود خجالت کشیدن به چند دسته تقسیم میشه : یا اعتماد به نفس کافی نداره یا صدای بلند خوبی نداره و از این موضوع خجالت می کشه و آروم حرف میزنه یا ترس از مورد قبول واقع نشدن حرفاش هست مثلا یه بچه ده ساله ممکنه وقتی سوالی از معلمش می پرسه با صدای آروم بپرسه چون شک داره که مثلا با حرفاش بچه های کلاس بخندند.

چرا بلند حرف میزنیم؟ این ها به ذهنم رسید :
یکیش میتونه اعتماد به نفس بالا و قدرت تاثیرگذاری بالا باشه مورد دوم اینکه سرو صدای زیاد در محیط باشه که مجبور به این کار میشیم مورد سوم
ساختار حنجره است . مورد آخر پرخاشگری یا در جواب پرخاشگری .

3 پسندیده

بیولوژیکی که صدام بلنده
آسیب هم که مصرف طولانی مدت سیگار صدامو خیلی بم تر کرده
فرهنگ هم منافاتی با این صدا نداشته!

ولی شخصیت D: تا جایی که بتونم بلند حرف میزنم ! مخصوصا جاهایی که معذبم یا ناشناسم .

3 پسندیده

بنظرم کسایی که آروم صحبت میکنن (اگه همیشگی باشه میتونه مشکل هنجره یا کمبود اعتماد بنفس یا ترسی باشه که خیلی قدیمیه (شایدم زیادی محتاطن)
اما اگه بعضی موقع ها این حالت بهشون دست میده ،زمانیه که دارن احتیاط میکنن،یا ترسیدن یا خجالت میکشن (اعتماد بنفس کافی ندارن )
حالا کسایی که بلند حرف میزنن مشکلشون کجاست ؟ (ژنیتکو فاکتور بگیرین )

1 پسندیده