اصل موضوع اینه که قراره یک جلسه ی پرسش و پاسخ با رئیس برگزار بشه و من هم به عنوان مجری برنامه ام و هم اینکه عضو اتاق فکر برگزاری برنامه…
هدفم از این سوال اینه که بزرگ ترین دغدغه ی افراد رو شناسایی کنم و طبق همون و با همون محوریت جلسه رو برگزار کنیم… ( البته غیر از مشکلات معیشتی 
)
اگر شما این فرصت براتون پیش بیاد، مهم ترین مساله ای که مطرح می کنی چیه؟ چه درخواست یا توصیه ای داری؟
6 پسندیده
بابت اقدامات بسیار بزرگ آموزش و پرورش طی چند دهه اخیر در راستای نشان دادن همه راه ها و متد های غلط آموزشی به جهانیان و تبدیل کردن سیستم آموزش و پرورش ایران به درس عبرتی برای دیگران تشکر خواهم کرد. بدون اینگونه تلاش ها دنیا با سوالات بی پاسخ زیادی روبرو میشد و ممکن بود نظام های آموزشی زیادی در دنیا دچار اشتباهات تاریخی بزرگ بشوند.
سعی میکنم در مورد پاسداری از تاریخ در کتابهای تاریخ طی این چند دهه چیزی نگم و تشکر نکنم چون ممکنه فکر کنن دارم با ایشون شوخی میکنم و متلک میگم.
در مورد مسیردهی اجباری سیاسی، ترویج نژادپرستی، نفرت پراکنی، تظاهرات نمایشی و اجباری و مهندسی ایدئولوژیک هم که توی ۱۰ دقیقه نمیشه چیزی گفت، شاید در وقت بعدی بخاطر جلوگیری از این موارد هم تشکر کنم
7 پسندیده
سئوال سختیه و مهم!
بزرگترین دغدغه ها معمولا مسائل چالشی هستن، و سختی بیشتر اینجاست که چطور می شه چالش ها رو مطرح کرد، بدون اینکه موضوع سیاسی بشه!!
اصلا همین سئوال منه از رئیس آموزش و پرورش 
چطور می شه چالش ها و دغدغه های اصلی در حوزه مربوط به ایشون (قائدتا در حوزه های دیگه مسئولیت پاسخ دادن ندارن) رو مطرح کرد، طوری که هم راه گفتگو باز بشه و با هم به راه حل ها برسیم و هم اینکه موضوعات توی چاله های بزرگ سیاسی گیر نیفتند و بعد همه چیز قفل نشه؟
3 پسندیده
چطور میشه سیاست رو از یک نظام آموزشی کاملا آرمان گرا جدا کرد؟ واقعا آیا امکان داره؟
4 پسندیده
ازش میخوام چشم اندازش رو از رشد یه انسان که ۱۲ سالِ اصلی از عمرش رو فقط با برنامه‌ریزی ایشون پیش می‌بره؛ به زبونی بگه که مامان‌بزرگ من هم متوجه شه.
بگه چنین فردی، بعد از خروج از سیستمِ ایشون، چه مهارت‌ها و توانمندی‌هایی داره؟ و چه چیزهایی رو هنوز به دست نیاورده؟
به نظرم نیازی نیست نظام آموزش از سیاست جدا شه، کافیه هدف اصلی پوشش اهداف سیاسی نباشه و تمرکز روی خود «نیازهای آموزشی» باشه.
3 پسندیده
آموزش بدون هر گونه جهت گیری باید تنها هدف باشه، متاسفانه در نظام هایی مثل آنچه در کره شمالی و بعضی جاهای دیگه 
وجود داره این آرمان هست که حرف اول رو میزنه و پولی که باید حقوق معلم باشه خرج تبلیغات خرافی، ارزشی و شستشوی مغزی میشه.
4 پسندیده
راستش حس میکنم هیچ تعاملی نمیتونم با یک وزیر (یعنی بالاترین مقام اجرایی ) در یک سیستم پر از اشکال که سال ها تغییر خاصی در آن صورت نگرفته، برقرار کنم.
افرادی که تمام مشکلات را می دانند و کاری نمی کنند یا کاری از دستشان بر نمی آید و فقط نقش اسمی و رسمی دارند، نه نقش فعال، چه دردی می توانند دوا کنند که شنونده باشند؟
آنها بارها شنیده اند و نشنیده اند.
فقط روغن به چرخ فرسوده میریزند که باز لنگان، درجا بچرخد و به جایی نرسد و نرساند.
5 پسندیده
نمی دونم این سئوالتون از من بود یا در مورد سئوال اصلی، از رئیس آموزش و پرورش.
من منظورم این بود که، چون آغشته با سیاست می شه، یا اصولا به قول شما هست، راه گفتگو بسته می شه.
چون اون قسمتی است که ما روش کنترلی نداریم معمولا. به نظرم می تونیم به قسمت هایی فکر کنیم که می تونیم تغییرشون بدیم. و معتقدم بعضی از ایرادها واقعا از نقص علمی، مدیریتی و غیره می آن.
اما اگر گفتگو بیفته توی یک چاله بزرگ سیاسی، نمی شه دیگه کاری اش کرد. و می تونه مثل خیلی از گفتگوهای دیگه، تشریفاتی و بی محتوا برگزار کرد.
3 پسندیده
نه از جناب رئیس بود ولی ممنون از توجهتون، با شما موافقم
1 پسندیده
باسلام یک کلمه وسلام، آنچه برای خود می پسندی برای دیگران نیز بپسند. (مثلاً : مدرسه خصوص و با مجهز و…، برای فرزندت می خواهی برای آن کارگر و روستایی نیز بخواه.) البته اگر انسان با وجدان و مسلمان واقعی هستی. ولاغیر.
2 پسندیده
این اولین سوال من هست از تمام وزرا و روئسای کشور
وقتی که قرار بود رئیس آموزش و پرورش بشید آیا برنامه ای برای مدیریت و پیشبرد این سازمان داشتید(برنامه ای خودتون از وقت گرانبهاتون زده باشید و روش فکر کرده باشید یا حداقل در تدوینش مشارکت جدی داشته باشید)؟
اگر آره لطفا برنامتون رو شرح بدین
اگر نه به چه جرئتی این سمت رو قبول کردین؟
اگر برنامه کامل و مدونی در اختیار ندارید بر چه اساس اصلا برای این سمت پیشنهاد و پذیرفته شدید؟
5 پسندیده
کاملا با نظر شما موافقم. با مهره نمیشه حرف زد تخصص نیست 
البته قضاوت نمی کنم، مشکل از اونجاییه که سیستم دانش سالار نیست و مدیریت تعطیل! 
3 پسندیده
۱.کنکور گرایی حذف شود
۲.دروس بی فایده و غیر کاربردی مثل ریاضی و فیزیک و… تا دوران دبیرستان حدف شود
۳.فرهنگ شهرنشینی،روابط اجتماعی و اصول تربیت فرزند و بالا بردن عزت نفس آموزش داده شود
۴.پس از سال اول ابتدایی از کودکان تست های شخصیتی و استعدادی بگیرند و بر اساس آن رشته ی تحصیلی او را مشخص کنند یعنی اگر در علوم انسانی خوب است علوم و …را حذف کنند
4 پسندیده