مصاحبه با یه پادپُرسیِ پاییزی: زهرا، سلامت، فناوری، نویسنده و معلم!

سنت حسنه‌ی شناخت همدیگه رو پارسال در مصاحبه با باب اسفنجی شروع کردیم، منتها به دلیل نگرفتن فیدبک کافی قطعش کردیم. این روزها که پادپُرس در حال ادامه‌ی مسیر رشدش هست، می‌بینیم که اگه اِلِمان‌های انسانی رو از فضای مجازی حذف کنیم ممکنه هیچ وقت به یه شبکه‌ی توانمند نوآوری تبدیل نشیم.

در همین راستا، دوباره شروع کردیم به مصاحبه با پادپُرسی‌های فعال؛ یا به عبارتی ستاره‌های تازه‌نفس پادپُرس که با شناخت بهتر ایشون و شناساندنشون به جمع، کمک کنیم تا دایره‌ی ارتباطی این شبکه‌ی نوآوری انسانی گسترده‌تر شه.

زهرا، @Zah_Ra

e05d7d4e3a9dd6fbd3e81e081b20ed36640db2f0_1_225x400

از زبون خودت کمی از خودت بگو!

همه ی آدما در ظاهر زندگیشون مثل همن. دو تا دست و دو تا پا و دو تا چشم؛ مثل سیاهی لشکر! ولی در عین حال هر کس، شخصیت اصلی قصه ی خودشه! این شخصیتِ اصلی من برآیندیه از

  1. فرهنگی که درش بزرگ شدم و زندگی کردم:

    2. فرهنگی که توش درس خوندم:

  2. تفریحاتم:

  3. تجربیاتم:

  4. و آرزوهام…!

یه آبانی نازک نارنجی پر حرف انتقاد ناپذیر! گاهی انقدر حرف میزنم که فکم درد میگیره و گاهیم انقدر تو سرم حرف میزنم که سرم درد میگیره! غالب اوقاتم دارم غر میزنم و جویای این مسئله م که سهم من در بهبود اوضاع چیه!

چجوری یه ادم انتقادناپذیر میاد یجایی که همه دارن باهم گفتگو میکنن؟ خب باید بگم که اگر ولم کنن به حال خودم حتما به حرفای دیگران و انتقاداتشون فکر میکنم ولی اگر کسی بخواد بام بحث کنه، هیچوقت به حرفش گوش نمیدم حتی اگر بدونم درسته!

فناوری اطلاعات در سلامت خوندم، رشته ی جدیدی که مدتی اومد و الان هم داره میره؛ بسترش نبود! اومد که باشه ولی خب فراهم نشد! ساده ش میشه دلالی و واسطه گری، بین فناوری و سلامت. مثلا اینکه یه سیستم اطلاعات بیمارستانی باید چی داشته باشه، که دونستن این چی بودنش نه کار برنامه نویسه نه کار پزشک!

پایان نامه ی ارشدم درباره ی کاربرد بازی رایانه ای بود در بچه های ناشنوا. من نه بازیسازم نه درمانگر. من فقط میتونم بگم یه فناوری چجوری میتونه خلاهایی که تو سلامت مطرحه رو پر کنه یا روندهای سلامت و درمان قدیمی رو ارتقا ببخشه.

آرزو داشتم معلم بشم، مددکار، مشاور یا هرچیزی تو این مایه هاکه بتونم روح های قوی رو پرورش بدم، یا روح های زخمی رو ترمیم کنم یا … . آدم عدد و رقم و کامپیوتر نبودم. میخواستم با آدما سر و کار داشته باشم، سر و کارِ مستقیم! شاید یه مقدار به واسطه ی رشته ی تحصیلیم از اون راهی که میخواستم دور شدم، ولی الان میخوام یکم دور بزنم به سمتی که روحم میطلبه.

راستی من یه نویسنده ی خفنم هستم! سوال مرتبطی پیش اومد، نوشته هامو میذارم تا صرفا نظر مثبت بگیرم :smiley: :wink:

از چه طریقی با پادپرس آشنا شدی؟

کاملا شانسی! درباره اینکه با آینده م چکار کنم سرچ میکردم که به پادپُرس رسیدم. موضوعی بود با این محتوا که اگه بفهمی مسیری که اومدی غلطه، جرات داری دور بزنی؟

این دقیقا سوالی بود که داشتم و خب دونستن نظرات و تجربیات دیگران خیلی برام ارزشمند بود. وقتی احساس میکنی تو یه دغدغه و بن بست و بلاتکلیفی تنها نیستی، خودش خیلی خوبه. احساس میکردم زندگیمو تلف کردم و الان فقط منم تو دنیا که نمیدونه با زندگیش چکار کنه! استیصال بقیه خوشحالم نمیکنه، ولی تنها نبودن خودم و فرصت استفاده از نظریات دیگران خیلی خوشحالم کرد.

احساس اولیه‌ت قبل از ورود چی بود؟ بعد از ورود چی حس فعالیت رو درت زنده کرد؟

خب همونجوری که تو پاسخ قبلی گفتم، حس خوب و امنیت گرفتم موقع ورودم. ولی خب بخاطر دید بدی که به شبکه های اجتماعی و استفاده ی کاربران ایرانی ازشون دارم، یه مقدار دو دل بودم درباره پای ثابت پادپرس بودن! کمی که توی بحث ها چرخیدم و محتواها و سوال و جواب ها رو خوندم، متوجه شدم که با یه تیپ آدمهای مطلع و غالبا مسلط به موضوعات طرفم. دلم خواست منم جزیی از این جامعه ای باشم که با به اشتراک گذاری دانش و نظریاتشون، بتونن به بقیه کمک کنن و خودشونم بهره ببرن.

اگه بخوای یه نفر رو به فعالیت در اینجا تشویق کنی، به چه چیزی اشاره میکنی؟

اگر سوالتو محترمانه بپرسی، حتی اگر هیچوقت هیچکس بهت جواب نده، کسی حذفش نمیکنه و تازه یه نفر از تیم مدیریت هم حتمنی لایکت میکنه!

این چیزیه که من میگم. چون بنظرم این چیز ساده ایه که تونسته مهارت جرات ورزی و سوال پرسیدنو تقویت کنه.

چه بحثی بهترین حس رو در تو ایجاد کرده؟ این حس چی بوده؟

همون بحثی که گفتم بخاطرش وارد پادپرس شدم و حسی که داشتم: قبلش دلم میخواست تو راهی که دلم میخواد قدم بذارم و از مسیر الانم برگردم ولی جراتشو ندارم. بعد از خوندن نظرات دوستان و سبک سنگین کردنشون، جرات پیدا کردم که راه قلبمو دنبال کنم! حتی اگر شرایط این اجازه رو بهم نده ولی بازم این حس جرات و انگیزش خیلی برام ارزشمنده.

غیر از صاحب‌نقش‌ها، دوس داری کدوم کاربر رو به بحث خاصی دعوت کنی؟

شناختم صرفا محدود میشه به همون غیرهایی که پرسیدین! :no_mouth: نظر خاصی ندارم!

مهمترین چالش ذهنی که دوس داری در پادپرس بهش بپردازی چیه؟

هوم … اولویت چالش های ذهنیم در شرایط مختلف متفاوته. الان فکر میکنم اینکه با این مردم ایران چه کنیم؟ مهمترین چالشمه! این چند وقت اخیر خیلی این سوال رو درباره ی ادمهایی که به اطرافیاشون هم رحم نمیکنن پرسیدم و واقعا نمیدونم باید باهاشون چیکار کرد.

فکر میکنی در قالب کدوم یک از نقشها میتونی به پیشرفت پایدار پادپُرس کمک کنی؟

من در نقش یه کاربر معمولی میخوام که در حد دانشم، سوالات رو جواب بدم. و پادپرس رو به کسانی که فکر میکنم میتونن در غنی تر کردن محتوا کمکی کنن، معرفی میکنم!

دو تا نکته رم اضافه کنم:

  • یکیش اینه که کاش اپلیکیشن داشته باشه پادپرس. اگر داره که من خبر ندارم :no_mouth: [1]
  • و اینکه دانش آدم ها شاید خیلی بیشتر از سوالهایی باشه که ازشون میپرسن. شاید باید یجوری به جای اکتفا به پاسخ دادن به سوالات عمومی، اون دانش پنهانشونم بیرون کشید!

:date: مهر ۱۳۹۷


  1. این مصاحبه قبل از اینکه زهرا با ورژن بتای اپلیکیشن پادپُرس آشنا شه، انجام شده. ↩︎

11 پسندیده

خیلی عالیه :star_struck: و خیلی مشتاقم زودتر نوشته هایی از فاز نویسندگی شما بخونم. البته خوندن این مصاحبه دست کمی از خوندن یه داستان خوب نداشت. ممنون بابت پاسخ‌های جالبی که مطرح کرده بودین.

دوست دارم بیشتر از این پیشنهادتون بشنوم. @Zah_Ra به نظرتون چطور میشه از دانش تخصصی یه نفر در پادپُرس بهره برد؟

5 پسندیده

طبع شاعری ندارم که گاهی بهم الهام شه و بنویسم. ولی هرچیزی که اذیتم کنه رو مینویسم با چاشنی اغراق و ایهام. یجور فریاد زدنه یا اعتراض!

امشب در پارسال، داشتم به راههای متفاوت ارتباط برقرار کردن فکر میکردم، به دوست داشتنت، داشتنت، خواستنت، بودنت، ماندنت،نگه داشتنت… به اینکه چه بگویم و چه خواهم شنید. الکی که نیست ادم ها همدیگر را می شناسند تا حدود زیادی.

فردا در پارسال، تو با تاکید بر قطع ارتباط پافشاری کردی، بر دوست نداشتنم، نداشتنم، نخواستنم، نبودنم، رفتنت و نگه نداشتنم… به اینکه گفته هایم برایت بی اهمیت است و جواب ندادنت. الکی ست که گمان کنی ادم ها را می توانی بشناسی حتی تا حدودی!

خب فکر میکنم توی پروفایل هر فرد میتونه آیتم های سوال پرسیدن و جواب دادن توسط خودش وجود داشته باشه. برخی سایت ها به کاربران امکان طراحی بازی میدن. برای نمونه سایت https://www.mylanguageexchange.com
شاید بتونید در پادپرس در پروفایل هر فرد قسمتی ایجاد کنید مثلا با عنوان دانش من و فرد اگر دوست داشته باشه اونجا سوالاتی بپرسه و خودش جواب بده. یجورایی حساب خودش رو غنی تر کنه. مثل جاهایی که فرد رزومه شو اضافه میکنه، میتونه با سوال و جواب های تخصصی رزومه ی اطلاعاتی خودشو ارتقا بده و باید در ازاش به قابلیت ها یا نشان های بیشتری دست پیدا کنه.
البته که باید بیشتر روش فکر کرد.

6 پسندیده

@Zah_Ra همین چند وقت پیش وقتی پروفایل شمارو دیدیم رشته تحصیلیتون نظرم رو جلب کرد و میخواستم همین یکی دو روزه در خصوص یک پروژه ازتون کمی کمک بگیرم که به لطف این مصاحبه فهمیدم قرار نیست این حرفه رو ادامه بدین

مصاحبه قبلی رو هم خوندم
خیلی هم خوب هستند
ولی خب یه مخاطب چی بیاد بگه
یه پیشنهاد دارم
من یه بازی میکردم به نام ایسیم خیلی شبیه ایریپابلیکه ، اونجام روزنامه داشت و بعضی ها میومدن مصاحبه ترتیب میدادن با بازیکن های مختلف سرور. فقط فرقش این بود که در مصاحبه ها از سوالاتی استفاده میکردن که جای بازی به بقیه افراد رو هم میداد
مثلا : بدترین پرسشی که در پادپرس دیدی؟ بدترین کامنتی که در پادپرس دیدی؟ از کی خوشت میاد؟ چرا؟ از کی بدت میاد ؟ چرا؟ چندتا کلمه میگم حستو بگو… و چیزا های اینجوری که باعث میشد یک بستر برای ماجراجویی خیلی افراد علاوه بر مخاطب مصاحبه ایجاد بشه
شخصیت سیاسی، ورزشی ، هنری و… مورد علاقت کیه؟ تو زندگیت الگو داری؟ اگه داری از چیاش الگو برداری میکنی؟

4 پسندیده

خوب کم کم روحیه برتری رو داری به خوبی نشون میدی :smile:.

هر کاری نیاز به شروع و تجربه داره، به ما هم حق بدید که به مرور بهتر بشیم. بهترین کار ارائه پیشنهاد و بروز ذهنی ایده هایی که دارید. بخصوص توی این مسئله، که مخاطب و مصاحبه شونده مهمترین رکن کار هستن، همه میتونن حس خودشون رو بگن، ایده بدن و کمک کنن به بهتر و جذابتر شدن مصاحبه.

نکته مبهمی که گفتید هم درسته، وقتی یک مصاحبه رو ارائه میدیم، مخاطب چه واکنشی نشون بده؟ این سئوال جالب و مهمیه. هم خودتون و هم @Zah_Ra، میتونید به این سئوال با آزادی ذهنی کامل جواب بدید که

  • به عنوان مصاحبه‌شونده، دوس دارید چه واکنشی از خوانندگان مصاحبه ببینید؟
4 پسندیده

فکر میکنم منتظر هیچ واکنشی نبودم. چون سوالات غالبا به پادپرس و تجربه ی استفاده م از اون و ویژگی های خوب و بدش مربوط بود و فکر نمیکنم این برای دیگران خیلی جالب یا بحث برانگیز باشه. اگر سوال یا بحث شخصی تری بود که دیدگاه ها رو مطرح میکرد، دوست داشتم بقیه هم بخونن و بیان درباره اونا نظر بدن تا ببینم دنیا رو چه شکلی میبینیم؟.

4 پسندیده

تجربیاتی که از این رشته و محتواش پیدا کردم، بخشی از من شده و ارزش زیادی براش قائلم و توی خیلی مسائل روزمره و بیان دغدغه هام دارم مرورشون میکنم.

الان در سفرم، اگر خواستین بهم پیام بدین، در اولین فرصت حتما پاسخ میدم. به امید توانمندیم در پاسخ! :grin:

4 پسندیده