نوآ ۰۰۱ پیدا کردن راهکارهای نو برای کاهش هدررفت غذا

هدررفت غذا یکی از تاثیرگذارترین چالش های این روزهاست.

##نشانه ی مشکل
در جهان، ۳۰-۴۰٪ غذای تولید شده برای مصرف هر سال هدر می‌رود. این غذای هدررفته باعث از بین رفتن منابع اقتصادی، محیط زیستی، و اجتماعی ما می‌شود.

از لحاظ اجتماعی، ۸۰۰ میلیون نفر در دنیا سوتغذیه دارند، و این تعداد در ایران یک نفر از هر پانزده نفر است.
از لحاظ محیط زیستی، هدررفت غذا باعث هدررفت منابع آبی میشود، با مصرف ۹۲٪ آب ایران برای تولید آن؛ و همین طور افزوده شدن هشت درصد گازهای گلخانه ای به جو در دنیا. در واقع اگر غذاهای هدررفته را یک کشور در نظر بگیریم، سومین کشور در زمینه ی انتشار گازهای گلخانه ای مضر به جو خواهد بود.
از لحاظ اقتصادی، هر سال هدررفت غذا هزینه ای بالای ۹۴۰ میلیارد دلار دارد.

یعنی با بهبود این مشکل، حداقل از سه لحاظ سود کردیم: اقتصادی، محیط زیستی، اجتماعی.

##حل مشکل
مگه همه ابعاد این ماجرا تحت اختیار و توان ما هست؟ قطعا نه!

اما:

  • جاهایی بستگی مستقیم به عملکرد ما داره.
  • این موقعیت نیاز به توجه، خلاقیت، و همکاری دارد.
  • برای ایجاد بهبود بالاخره باید از جایی شروع کرد و جامعه ی کوچک پادپُرس مکان مناسبی برای کشف دلایل مختلف این چالش جهانی و نوآوری برای حل آن است.

ما این راه را شروع کردیم، و باشی یا نباشی پیش می رویم و آن را به نتیجه می‌رسانیم. مسلما اگر باشی، میتوانیم به نتیجه ی بهتری برسیم. پس به میزان دغدغه و خلاقیتی که داری همراه شو … .

##پروسه ی نوآوری جمعی پادپُرس برای این چالش
ابتدا می‌خواهیم کلاه یک کاراگاه را بر سر بگذاریم، به جمع آوری داده های موجود در وب، و به اشتراک گذاری تجربه های شخصی، انجام مصاحبه ها و مطرح کردن دانشی که داریم و همین طور گفتگوی متمدن بپردازیم و دلایل مختلفی که باعث هدررفت غذا می‌شود، را بیابیم.

و بعد کلاه را از سرمان برمی‌داریم و به ایده‌پردازی و ابداع راه های نو برای بر طرف کردن دلایل کشف شده می‌پردازیم.

در انتها طرح واره هایی از ایده های مطرح شده تهیه می‌شود و به کمک متخصص های این چالش؛ این طرح واره ها نقد، بازبینی، و داوری می‌شوند تا لیستی از راه حل های منتخب تهیه شود.

جزئیات بیشتر راجع به مسیر نوآوری جمعی اینجا در دسترس هست.
##معیارهای سنجش
معیارهای زیر در تعامل با متخصصین، داورها و اسپانسرهای این چالش تعیین شده اند. و دنبال این هستیم که چنین معیارهایی در طرح های نهایی لحاظ شده باشد:

  • از تجربه‌های انسانی شروع شده باشد.
  • هدررفت غذا را کاهش دهد.
  • در مقیاس کوچک یا طرحواره قابل نمایش تهیه شود.
  • در مقیاس بزرگتر قابل پیاده شدن باشد.

در ضمن با توجه به اینکه رویداد جمعی است، مسئول راه حل ها فرد یا افرادی خواهند بود که بیشترین و پیگیرانه ترین مشارکت را در طول مدت یک ماه چالش داشته اند.

##اهداف نوآ۰۰۱
در کمترین سطح، چنین فعالیتی منجر به جمع آوری و مستند سازی اطلاعات و تجربه هایی خواهد شد که وجود دارند ولی در وب فارسی به راحتی دسترس پذیر نیستند.

در ضمن با توجه به اطلاع رسانی هایی که در سطح دانشگاه صنعتی شریف و گروه های محیط زیستی خواهیم داشت، چنین رویدادی می‌تواند منجر به آگاه سازی و ایجاد حساسیت در افراد شود و ایشان را به فکر و تامل حول این مسئله فرو برد.

در نهایت در حالت ایده ال این رویداد به راه حل های پیاده شدنی منجر میشود که اسپانسرهای ما از حمایتشان شاد میشود.

##اسپانسر
تا این لحظه اسپانسر این کار، تیم استارتاپی پادپُرس است. این تیم پاداش و سورپرایزی برای یکی از راه حل‌های برگزیده و افرادی که در تکمیل آن نقش آفریدند، در انتها خواهد داشت.

9 پسندیده

سوال:

یه سوال! اگه ما راه حل اینو پیدا کردیم، کی اجراش میکنه؟:- ؟
منظورم اینه که یه بخش از خود این پروژه نباید یافتن مجری راه حل باشه؟: ی
اصلن اول باید مجری رو پیدا کنیم که طبق اون راه حل ارائه بدیم، یا برعکس؟! اگه این مشکل تا الان حل نشده برای این بوده که راه حل نداشته، یا کسی راه حل هارو اجرا نمیکرده؟:- ؟

3 پسندیده

مرسی برا روحیه پرسشگری :heart_eyes:

ما فکر میکنیم، ایده هست ، مجری هم هست.
ولی ایده دست کسی هست که مجری نیست! :sunglasses:

اینجا در پادپُرس داریم داده‌ها، واقعیت‌‌ها و تجربه‌ها رو مستند میکنیم.

کنارش دنبال این هستیم که مجری رو مستقیم بیاریم تو پادپُرس، به عنوان یک دسته از کاربرها. طوری که پس فردا که ما نبودیم، ایده‌پرداز و منتقد و مجری کنار هم باشن و مسیر بهبود هموار بمونه.

اگه شما مجری‌ای سراغ دارین که دوست داشته باشین اینجا حضور داشته باشه بهمون بگین. و یا اگه خودتون تمایل داشتین در این زمینه کمکمون کنین باز هم بگین:

[email protected]

2 پسندیده