به نظر من یک کارگر ساختمان یا یک رفتگر همون اندازه کارش ارزش داره که یک دندونپزشک یا یک مهندس.
ولی تا حالا دیدین یک بچه با افتخار بگه که پدرم رفتگره؟ یا مادرم کار خدماتی انجام میده؟
با نگاهی کلی به بار ارزشی غلطی که در ذهن افراد جامعه وجود داره، می شه فهمید که این ارزش غیر واقعی بر اساس میزان درآمد شکل گرفته.
چرا/چه طور چنین اتفاقی افتاده؟
چه طور میشه جدای از کاهش اختلاف طبقاتی بین مشاغل، این نگاه تبعیض آمیز و نا خودآگاه ذهن آدم ها رو تغییر داد؟
2 پسندیده
فکرمیکنم این جواب درستی باشه!:
قدرتمند بودن درجامعه ی امروز برحسب پول مشخص میشود.اگه بخوایم نسبت به نوشته فکرکنیم واقعیت مسلم جهان امروز درامده پس برداشت هاوباورها هم مطمئنا نسبت به افرادتغییر میکنه.
فکرمیکنم تنهاراه اینه که افراد جامعه مثل شمابه موثربودن همه اقشار جامعه برسند.باکمی مکث وتفکرنسبت به دنیای اطراف خیلی چیزها رومیتونیم بفهمیم.
1 پسندیده
ضمن تایید حرفای بالا: این سوال منو یاد انتخاب رشته دبیرستان انداخت. یه زمانی هر چه بچه معدل بیست و بالابود می رفت سمت رشته ریاضی یا تجربی و به همین خاطر افراد ضعیف سمت رشته انسانی می رفتن جز افرادی که با هدف و علاقه وارد میشدن (امیدوارم الان اینطور نباشه 
) خب قضیه اگر همه جا عمومیت پیدا کنه میریم به سمت ضعیف شدن آدم هایی که تو این حوزه دارن کا می کنن (فیلسوفا، جامعه شناسا و …)
تو قضیه انتخاب شغل هم به نظرم همچین حالتی وجود داره خیلی از افراد به خاطر کلاس اجتماعی و … حاضر نیستن به سمت علایقشون برن. من خودم خیلی دوست دارم خیلی از مشاغل رو امتحان کنم اما با بعضی از افراد که در میون میذارم چپ چپ بهم نگاه می کنن. به نظرم به مرور که یه سری چیزا جا بیوفته (مثلا مدرک ارزش خودشو از دست بده) این مسئله هم درست میشه. وجود یه سری از افراد ساختار شکن هم تو این قضیه به نظرم مهم هست.
2 پسندیده
من بهتون اطمینان کامل میدم که همین جوریه که گفتید.!!
درمورد کلاس اجتماعی به نکته ی جالبی اشاره کردید چرا که یکی از دوستان خودم لیسانس حقوق داره ودوباره داره برای پزشکی میخونه.{لازم به ذکره که به حقوق بیشتر علاقه داره ولی به خاطر اطرافیان ،شانیت اجتماعی همچنین پول همه چیز روتغییر داده}
تجربه شخصی: کارهای وکلاس های متفاوتی رو تابه حال تجربه کردم یه مدت بعد از گذروندن هوافضای پیشرفته وطراحی گلایدر تصمیم گرفتم برم شاگرد مکانیک بشم وچیز های زیادی درمورد ابزار مکانیکی یاد بگیرم ولی فرهنگ خانواده واطرافیان منو حسابی سرکوب کرد الان تنها فقط متن ترجمه میکنم! حتی برای تابستون اینده برای ستاره شناسی برنامه ریخته بودم ولی به عقیده ی اطرافیان وفرهنگ جامعه به چنین افرادی افراد ولگرد نسبت داده میشه چراکه همیشه دنبال خواسته ی خود به دور از خواسته های مادی یا شانیت فرهنگی هستند{البته هریک به نوبه ی خود مفید است تاجایی که به هنجار شکنی مرتبط نشه}!
درمورد پول وشانیت اجتماعی هم باید بگم که بیشتر نوجوان هایی که دیدم میخوان دکتر بشن.از سهمیه ی 25./. بچه های هرمدرسه توی اصفهان برای رفتن به رشته ی تجربی همه ی بیست وپنج درصد پر شده ولی ریاضی باتوجه به امارسه درصد وعلوم انسانی شانزده درصد. فکرمیکنم همه چی به ریشه ی کارمربوطه!اگه دانش اموزونوجوون ایرانی شانیت ومقامش روتوی حقوق بالا واسم خانم/اقای دکتر یاحتی مهندسش ببینه اینده ی جامعه هم به دست همینا می اوفته! پس همه چی باید از ریشه درست بشه.
مطمئن نیستم ساختار شکنی باشه یا نه ولی فکرمیکنم نقش اموزش وپرورش هم در به ازاد گذاشتن افراد برای انتخاب رشته هم نقش موثریه مخصوصا که الان افراد دیگه نه بر اساس هوش واستعداد بلکه براساس ظرفیت مدارس انتخاب میشن.
1 پسندیده