تا دو ماه پیش بسیار به اعداد و ارقام اهمیت می دادم! اما از دو ماه پیش یک چیزی رو خیلی خوب فهمیدم آمار هیچ اهمیتی ندارند. صفحه 12 هزار نفری اینستام رو بستم و یک صفحه جدید با فالووئر کم اما واقعی باز کردم! مثل حسی که به ماجان در این جا دارم!! همون تعداد معدودی که داستان من رو دنبال می کنند همه شوالیه های پادپرسی اند 
برای من کیفیت بسیار مهم تر از کمیت هست!
6 پسندیده
منم اینکارو کردم منم دوستدارم تو اینستا دنبالت کنم نازنین
البته اگر مشکلی نیس 
3 پسندیده
سلامم
آیدی اینستای من nazaniinbaratii هست در خدمتیم
3 پسندیده
برای من بشخصه اینطور بود
بعد از مدتی حس کردم پادپرس نمیتونه چیز جدیدی به من اضافه کنه
پس مدتی بیخیالش شدم. این مدت فرصتش رو در اختیار من گذاشت تا سطح مطالعم در امور تخصصیم رو افزایش بدم و همینطور یک انباشت اطلاعاتی در پادپرس ایجاد کرد تا الان بتونم چیزای جدیدی بخونم
5 پسندیده
همین که این سوالو دیدم خسته شدم 
این تاپیک باید پاک بشه به نظرم
1 پسندیده
من چند موضوع رو بر اساس تجربه ام در این سایت میگم. یکیش تعداد مخاطب کم یا تولید محتوای کم در موضوع مورد علاقه یا موضوعاتی که باهاش درگیر هستیم هست.
پادپرس امکان پرسش و طراحی مطالب رو در اختیار ما قرار داده ولی با این حال مطلب و سوال هم تولید میشه ولی بازدید و بازخورد خوب نمیگیره. در یک میزانی پادپرس میتونه یکسری محدودیت ها رو کم کنه یا فضای مناسب برای برخی امکانات و اتاق ها و پرسش های خاص رو ایجاد کنه که این اتفاق هم افتاده ولی مشارکت باز هم در موضوعات جدید پایین هست ؛ یکیش به تیپ شخصیتی دوستان برمیگرده .مثلا؛استقبال نکردن از سوال یا ترس از پیشگامی در جواب و اینکه بیشتر این دوستان درونگرا و اهل خوندن هستند
یا انقدر در گذشته سوال و جواب هایی مشابه پرسیدن که دیگه خیلی کمتر میان. یه علت این هم میتونه میل به تخصص و رشد نکردن در موضوعات دیگه باشه در گذشته یک سخنرانی از دکتر هلاکویی هم گوش میکردم که مضمونش این بود که تک بعدی نباشیم
مثلا ریاضی دان همه چیز رو کمّی نبینه
و تو موضوعات غیر ریاضی هم شرکت کنه و فرد جامعه شناس به مطالب دیگه هم آگاهی داشته باشه و…
در یک نوع تیپ بودن غالب افراد در نوع خودش هم خوبه چون امکان سوال و جواب تخصصی پیش میاد ولی باعث میشه تحرک گرفته بشه . غرق شدن در تخصص شاید یک نوع دافعه( برای مثلا مخاطب نوجوان و خانه دار و…)ایجاد کنه که ناخودآگاه حس پس زدگی بهش دست بده و با دریافت نکردن نظر و بازخورد اون هم در زمان کوتاهتر اون حس خوب و رضایت رو نگیره و به قول معروف اون ترشحات خوب تو مغزش ایجاد نشه پس میره یه جایی که زودتر و بهتر واکنش بگیره!
البته واضحه تمام سوالات فورا نباید جواب بگیرن و گاهی نیاز به تحقیق و اضافه شدن تدریجی جواب ها هست ولی قسمت زیادی از سوالات اینطور هستن.
بین همین جمع نزدیک به 3500 نفر
در کل شاید 50 کاربر فعال و برجسته باشن و بقیه پس از مدتی خسته میشن . این حس خوشایند و خلوتی و قانون مندی برای این 50 نفر احتمالا خوبه. ولی احتمالا اونا هم در چهارچوب درست دوست داشته باشن افرادی متخصص با علاقه به موضوعات دیگه هم وارد پادپرس بشن . و یک همت در دامنه بزرگتر و افراد بیشتر میتونه افراد جدید و قدیم رو در پادپرس نگه داره و خسته شون نکنه. شاید این همت نیاز به تشویق بیشتری داشته باشه.
1 پسندیده
۱- اینکه پرسش یا پاسخی بنویسم، ولی ناپدید بشه.
۲- اینکه نوشته‌ها برای مدت طولانی در صف انتشار باشه.
۳- اینکه نوشته‌ها پس از انتشار، قابلیت ویرایش یا حذف نداشته باشن.
۴- اینکه نمی‌تونم نظرات و پیشنهاداتم رو به ادمین ارسال کنم.
از طرفی برای منکه کلا اعتماد به نفس خوبی ندارم، فکر می‌کنم پادپرس جای مناسبی نباشه. چون با حجمی از سوالات و نظرات اختصاصی روبه‌رو شده و چون احساس می‌کنم جوابم ممکنه تکراری با بدرد نخور باشه، از جواب دادن منصرف میشم.
1 پسندیده
نه اتفاقا نظر هر کس میتونه یه روزنه جدید باشه چیزی که در پادپرس کمتر میبینم همین مشارکت پایین نفرات کم هست در حالی که حتی اگر 15نفر محتوا و جواب در روز بصورت میانگین تولید میکردن و با مطالعه نسبتا مناسب درون پادپرس حاضر بودند این جمع پویا تر میشد
نمونه ش رو در موضوعات بیاین خلاقانه حقیقت یا جسارت؟ بازی کنیم!
و دوس داری کدوم پادپرسی رو با برف بزنی؟
دیدیم که بدون تخصص خاصی این موضوعات بازدید و نظر زیادی گرفت در حالی که نفرات شرکت کننده از 25 نفر بیشتر نبود.
2 پسندیده