همیشه سوسک هایی که توی خونه میبینم کنار دیوار هستن و در گوشه ی دیوار حرکت میکنند.
چرا این رفتار رو دارن؟
این رفتار اون ها تبدیل به نقطه ضعف اون ها شده و ما با سمپاشی گوشه ی خونه میتونیم سوسک هارو نابود کنیم.
نظر شخصی
فکر میکنم که مغز سوسک ها بیشتر به چیز های تک بعدی علاقه داره برای همین خودش رو به گوشه ی دیوار میرسونه و روی یک خط راست حرکت میکنه
شاید لمس شاخک‌هایشان به دیوار به جهت‌یابی‌شان کمک می‌کند. البته چیزی در این باره در اینترنت پیدا نکردم.
شاید هم کنار دیوار احساس امنیت بیشتری دارند. مثلا موشها هم حرکت کنار دیوار را دوست دارند.
اگر یک انسان در یک محیط جدید قرار بگیرد، آیا ترجیح می‌دهد از کناره‌ها حرکت کند؟ به خصوص تصور کنید که در محیطی هستید که شکارچیانی صد برابر بزرگتر از شما آنجا زندگی میکنند.
پرسش جالب بود، پاسخ برای خودم: بله، کناره‌ها به دلیل درجه آزادی کمتر حس امنیت بیشتری دارم! مخصوصا تو خیابونایی که موتورسوارا هستن. و یا حتی موقع رانندگی لاین‌های کناری آرامش بیشتری دارن نسبت به لاین‌های وسط. ولی مطمئن نیستم سوسک بتونه چنین تحلیلی از محیط داشته باشه.
راجع به سوسک، و یا سایر جانورا، یه پرسش دیگه هم مطرحه: این ها چقد از مسیرشون تصادفی هست و چقدرش آگاهانه؟
اگه سوسک موقع حرکت مقصد خاصی نداشته باشه 
، مثلا صرفا در حال فرار از نور و روشنایی باشن، احتمالا اون قدر میرن که به یه دیوار برسن و بعد در امتداد دیوار ادامه میدن.
در مورد موشها، شاید حرکت تصادفی اونها رو توی محیط دیده باشید. این حرکتها باعث میشه از طریق place cells فضا رو توی مغز نگاشت کنن. این دیدگاه و مطالعات مربوط به اون سال 2014 نوبل پزشکی رو برد. ولی کنار دیوار رفتن سوسکها به نظرم بیشتر مربوط به همون خاصیت ذاتی برمیگرده که احساس امنیت بیشتری میکنن. چون لزوما همیشه این اتفاق نمیوفته و گاهی میتونن در جاهای باز هم فعالیت داشته باشن. نمیدونم دقیقا، ولی حس میکنم اگر که محیط کم نور باشه این ارجحیت کاهش پیدا کنه، و از این نظر میشه به گرادیان نور هم مربوط کرد حرکتشون رو.
شاید مشکلی که سوسکا باهش مواجه هستن اینه که اینقدر یه مسیر مستقیم و باز رو ادامه میدن که به یه بن بست یا مرز فیزیکی برسن.
محیط جدید رو نمی دونم ولی مثلاً توبزرگراه و اوتوبان خودم سعی میکنم از لاین سمت چپ حرکت کنم. چرا؟ چون تو این لاین فقط نیاز هست حواسم به پشت سر و لاین سمت راست باشه و تمرکز بیشتری نمی خواد. به نوعی یه رفتار استراتژیک و دفاعیه.
خیلی سوال قشنگیه!
حرکت یه حشره بر اساس چیزایی که از محیط و به کمک گیرنده‌هاش دریافت میکنه تعیین میشه. باید ببینیم گوشه‌ی دیوار چه فرقی با وسطش داره، مثلن تاریک تره و گیرنده‌های مکانیکی‌ش تحریک میشن وقتی پاهاش می‌خورن به گوشه‌ی دیوار. احتمالن تو دو هزار نسل قبلی سوسکا اونایی که گوشه دوس داشتن (تاریک‌تر بوده، حفره‌ای سوراخی چیزی بوده راحت‌تر مخفی می‌شدن) شانس بیشتری برای زنده موندن داشتن و زاده‌های بیشتری آوردن که اونام این ویژگی گوشه‌دوستی رو از پدر و مادرشون به ارث بردن! حالا مثلن ما 500-600 ساله شروع کردیم به ساختن دیوارهای بدون سوراخ سنبه و صاف! این بدبختا یکم طول می‌کشه خودشونو تطبیق بدن. ولی احتمالن در آینده سوسکایی داریم که سریع‌ترن و انقدر مثلن گیرنده شیمیایی‌شون قویه که تو تاریکی مطلق میان را میفتن تو خونه‌مون.
جالبه که توجه به همین رفتار سوسک باعث شده وقتی میخوایم خط سوسک بکشیم فقط کنارهای دیوار رو بکشیم و دیگه برای سمپاشی به سطح خونه و یا اتاق ها چندان توجه نکنیم!
