روند تاثیر برنامه 90 رو در پیشرفت فوتبال ایران و شفاف‌سازی‌های سازنده‌شو به عنوان بیننده‌ی آماتور این برنامه درک میکنم. نقاط قوت این برنامه که هم افزایی هم درشون وجود داره:
- شفاف‌سازی بدون تعارف
- مخاطب گسترده، در تعداد و نوع مخاطبان
- سطح اعتماد عمومی بالا به تهیه کننده و شخص عادل فردوسی پور،
- ارائه تحلیل‌های حرفه‌ای از بازی باشگاه‌ها که خود باشگاه‌ها هم شاید در این حد تحلیل دقیق نداشته باشن،
- بیطرفی و حرفه‌ای‌گری،
- جذابیت برنامه‌سازی،
- حساب ویژه باز کردن مسئولان و دست اندر کاران برای این برنامه.
و خیلی چیزای دیگه که 90 بینای حرفه ای بهتر میدونن.
چرا برنامه اقتصادی با این ویژگی ها نداریم؟
آیا در حوزه اقتصادی هم میشه از الگوی 90 در برنامه‌سازی استفاده کرد؟
