چه جوری می‌تونم کمک کنم تیمم از پیشنهاد دادن نترسه؟

من کسب و کاری راه انداختم به تازگی و ده نفر عضو شرکتم هستن.

محیط کاری مون کمی استرس کارش بالاس و اعضا از برهم کنش شاد در عین حال موثر می‌ترسن. چه جوری میتونم این مشکل رو حل کنم؟

1 پسندیده

منظورتون از پیشنهاد دادن چیه؟ لطفا یه کم پرسش رو کامل‌تر بیان کنید.

2 پسندیده

شاید که یخ ادمها هنوز باز نشده. می شه از بازیها استفاده کرد. بازیهای تیمی زیادی هستن که مربوط به کسب و کار هستن. با کمی جستجو پیدا میشن

و شاید هم :

اگه منظور صحبت کردن بی دغدغه و ایده دادن با خیال راحت هست. شاید باید از یه سمت دیگه نگاه کنید به قضیه. چی میشه که در تیم ده نفره، به مرور زمان 9 نفر تصمیم میگیرن که سکوت کنند؟
شاید کسی که رهبری میکنه شنونده خوبی نیست
شاید مهارتهای ارتباطی به اندازه رشد کمیِ تیم رشد نکرده.

فکر میکنم تیم تشکیل دادن شبیه تشکیل خانواده ست. خیلی خانواده ها هستن که تعاملات درشون بالاست. خیلی ها هستن نه. دلیلش رو میشه توی یادگیری از روابط یافت شاید.
مثلا من چهار بار پیشنهاد میدم، ایده میدم و … (کاری ندارم ایدۀ داده شده چی هست، بده یا خوبه) این که چطور شنیده میشم بهم یاد میده که دفعه پنجم و ششمی هم اتفاق بیفته یا نه . .

وقتی درست شنیده و پردازش نشه صحبتهامون به مرور یاد میگیریم که صحبت نکنیم. یا از روشهای دفاعی در صحبت کردن استفاده کنیم، مثل شوخی و لغزش زبانی و تمسخر و عصبانیت و … و اینا در کوتاه مدت و سریع اتفاق نمی افته درست شدنشون. مگر اینکه واقعا ادمها و تیم کلا همه با هم تصمیم بگیرن روی مهارتهای گفتگو و شنیده شدن کار کنند.

یه کتابی خوندم اخیرا سبکها و مهارتهای ارتباطی. کمک کننده بود به من . شاید برای شما هم مناسب باشه . به زودی یه جا در موردش می نویسم. احتمالا در وب هم باشه توضیحاتی در موردش

1 پسندیده

دو تا نکته:
1- ایا راه غیرمستقیم مثل نوشته دارید برای پیشنهاد؟ این باعث میشه پیشنهاد ثبت بشه و امکان سوءاستفاده بیاد پایئن و نقص ارتباط اجتماعی مانع ارائه پیشنهاد نشه.
2- نتایج پیشنهاد غلط چیه؟ اگر ادنا از ریسک بالای پیشنهاد بترسن دیگه کمتر پیشنهاد بدن.

ببینید در این گروه دو نفر حرفه ای و مجربن و باقی در حال کسب تجربه. با توجه به تجربه ها ی کاریم، انتظاری که از افراد داشتم این بود که حداقل برای وظیفه خودشان به صورت خودجوش پیشنهاداتی داشته باشند و یا ابتکار عمل را در حوزه فعالیتشان به عهده بگیرن. مخصوصا که غالب تیم جوان و جویای کسب تجربه هستن. ولی تا الان چنین نشده.

در ضمن از هشت نفر، حداقل ۶ نفرشان فارغ التحصیل دانشگاه های شاخص هستن.و رزومه خوبی حداقل از لحاظ تحصیلی و تجربیات دوران دانشجویی دارند.

پیشنهاد نوشتاری بیشتر برای کسب و کارهای سنتی و یا سازمان های بزرگ مناسب هست و گاهی اوقات هم برای شرکت های کوچک تر، ولی برای خلق فضای کاری منسجم و پویا به کارامد نیتس. ضمن اینکه فضای کاری شرکت و تیم های کاری با محیط خانواده متفاوت هست و قابل قیاس نیست.

1 پسندیده

دانشجوی خوب بودن به معنی این نیست که فرد میتونه بلافاصله وارد فضائی بشه که میتونه خودش ابتکار عمل رو به دست بگیره. دوران دانشجوئی از نظر کاری فرد تحت اختیار استاد راهنما هست. به همین خاطر هست که عموما به فارغ التحصیلان دکترا توصیه میشه که دوره پسادکترا برن تا تحت نظر آدم باتجربه تر کم کم وارد فعالیت بشن.
شاید مرحله اول اینه که بفهمید دلیل اصلی و ریشه چیه برای هر عضو تیم. سردرگمی-نداشتن ایده-ترس و … هر کدوم میتونه باعث عدم تحرک بشه.

1 پسندیده