مشاهده م از شهرای بزرگی مثل مشهد، شیراز، و تهران به این شکل بوده که اکثرا از ساعت ۶-۷ بعد از ظهر تا حدودای ۱۰ شب خیابونا و اتوبانا پر از ماشین و ترافیک هستن. و این حد از ترافیک مستقل از قیمت بنزین و یا سهمیه سوخت هر ماشین در سال‌های مختلف هست.
این ساعتا اکثرا جوونا و یا بازنشسته‌ها میزنن تو ماشین و میزنن بیرون. تفریحی به اسم «دور دور» که خوبی‌های خودش رو داره:
- ممکنه تو مسیرت بتونی یه ادم باحال رو سوار کنی.
- سوار ماشینی و اگه پنجره ت تو ترافیک کامل پایین نباشه، امنیتت نسبتا تامین شده س (منظورم از لحاظ خفت شدن تو خیابوناس).
- میتونی تو ماشین موسیقی و کولر رو هم روشن کنی و حالش رو ببری.
- خیابونا و رانندگی تو شب معمولا لذت خودش رو داره.
- میتونی حتی با سایر راننده ها وارد چالش و مسابقه شی. لایی بکشی و کلی کار هیجان انگیز دیگه!
چرا فکر میکنم اکثر ماشینا این جور وقتا دنبال دوردور هستن؟ چون معمولا خیابون‌های خاصی که لزوما به جای خاصی ختم نمیشن، پاتوق جووناس تو این جور وقتا. مثلا خیابون شهرک زنجان، خیابون چمران یا معالی‌آباد شیراز، خیابون هاشمیه مشهد، و … .
به نظرم میرسه دسترسی محدود به فضاهایی مثل دیسکو یا پیست مسابقه باعث میشه خیابونای شهر رو به دیسکو یا پیست مسابقه تبدیل کنیم. و این باعث میشه ارامش از زندگی سایرین گرفته بشه، چه کسانی؟
- کسانی که دور و بر اون خیابون ها زندگی میکنن و ارامش صوتی شون کلا به هم میریزه.
- کسانی که میخوان مسیری رو برن تا به جای خاصی برسن ولی اون مسیر به دلیل دور دور ترافیکه.
- عابرین اون خیابون ها و امنیت جانی شون موقع عبور از خیابون.
چی کار میشه کرد؟