کاندید شده برای نوآ کاهش هدررفت آب

#آب نیست!
چرا این همه می‌شنویم که آب کمه؟ اگه آب کمه، پس چرا ما حسش نمیکنیم؟!

یکی از پادپُرسی‌های عزیز، این نکته رو به خوبی نمایش داده:

##آغاز یک نوآوری جمعی برای بهبود سبک زندگی آبی
راجع به مسئله‌ی آب اون قدر

یه چالش که سر موضوع هدررفت آب هست اینه که راجع به این موضوع به اشکال مختلف در جاهای مختلفی بحث شده، ولی در عمل تاثیری، چه درونی و چه بیرونی؛ چه فردی و چه اجتماعی، ندیدیم! به همین دلیل قضیه لوث شده :frowning:

به همین دلیل، بحث بیشتر راجع به این موضوع نه تنها کمکی نمیکنه، بلکه باعث دور شدن از پیدا کردن راه حل هم میشه.

و اینجاس که یک حرکت نو، می‌تونه نویدبخش راهکارهایی تازه باشه: استفاده از رویکرد تفکر طراحی و آغاز با تجربه‌هایمان!

این حرکت نو را در اولین فرصت آغاز خواهیم کرد!

##همراهی شما
شما به دو طریق می‌توانید همراه ما شوید و به آغاز این نوآ شتاب دهید:

  • این موضوع را با هشتگ پادپُرس هدررفت_آب در بین افراد معرفی کنید و به ذهن‌های تازه را با این ماجرا همراه کنید.

  • با حمایت مالی از نوآی کاندید شده، این فعالیت را تسهیل کنید.

من و آب

تصویری از دریاچه آرال در شرق دریاچه خزر، عکس سمت راست مربوط به دو سال پیش هست و عکس سمت چپ ۲۷ سال پیش:

تصویری از لذت های کوچکی که وجود آب برامون به ارمغان آورده:

به نظرتون حیف نیست منابع آب مون از این هم کمتر شه و فرصت داشتن چنین لذت هایی رو از دست بدیم؟

دنبال این نیستیم که تو وظیفه ی کشاورزا و یا سیاستمدارها اظهار نظر کنیم، میخوایم ببینیم «نقشِ من» در کم شدن آب های زیرزمینی چی میتونه باشه؟

یه میزگرد مجازی برای تغییر سبک زندگی آبی

در یه حرکت جمعی، میخوایم:

  • راجع به تجربه‌ها و مشاهدات شخصی مون راجع به مصرف آب بگیم و اونا رو در معرض نقد دیگران قرار بدیم.
  • با اعداد و ارقام بازی کنیم و وضعیت رو برای خودمون و دیگران شفاف تر کنیم.
  • و در نهایت از تجربه‌های خوب و بد الهام بگیریم و اون ها رو به جمع بزرگتری بسط بدیم.

همه‌ی این تجربه‌ها بعد از میزگرد به صورت آزاد در اختیار همه قرار خواهد داشت تا هر وقت تصمیم گرفتن نقشی در کاهش هدررفت آب داشته باشن، به گنجینه ی این تجربه های جمعی دسترسی پیدا کنن.

نقش شما

تجربه هاتون رو به اشتراک بذارین و به تجربه های بقیه با دید انتقادی گوش بدین؛ تنها در این صورته که ممکنه بتونین از دل این تجربه‌ها، راهکارهای نویی بیرون بکشین.

اخبار ایران

از سال ۹۲ وزیر نیرو رسما در اخبار اعلام کرد که منابع آبی کشور به حد بحرانی رسیده.

آب مستقیم

می‌دونیم مصرف خانگی آب درصد کوچکی از منابع آب شیرین رو مصرف میکنه. پیشنهاد شده هر نفر در ایران روزی ۱۳۵ لیتر مصرف داشته باشه:

  • حمام و دستشویی: ۶۸ لیتر
  • شستشو (لباس و ظرف و وضو): ۶۰ لیتر
  • نوشیدن و پخت و پز: ۷ لیتر

ولی خیلی از افراد در روز بیش از این مقدار مصرف میکنن: مصرف در شهرهای بزرگ ایران از ۱۳۵ تا ۳۰۰ لیتر، انگلیس از ۱۳۵ تا ۲۲۵ لیتر، آمریکا از ۳۰۰ تا ۴۰۰ لیتر و در رم تا ۱۰۰۰ لیتر هم میرسد. و اینجا اتفاقا یکی از جاهایی هست که من به طور مستقیم روش تاثیرگذارم و میتونم بهبودش بدم.

آب غیرمستقیم

بعضی محصولات و کالاها هستن که برای تولیدشون حجم زیادی آب لازم هست، و مصرف بیشتر این محصولا معادل با تولید بیشتر اون ها و در نتیجه مصرف آب بیشتر هست. مثلا جالبه بدونین:

  • تولید یه کیلو گوشت گوساله ۱۵ هزار لیتر آب لازم داره.
  • تولید یه کیلو برنج ۳۴۰۰ لیتر آب لازم داره.
  • تولید یه کیلو سیب ۷۰۰ لیتر آب لازم داره.
  • تولید یه کیلو هندونه ۳۰۰ لیتر آب لازم داره.

راستی به نظرتون اگه من رژیم غذایی انتخاب کنم که برای تولیدش حجم آب کمتری نیاز باشه، چقدر میتونم تو مصرف آب در بخش کشاورزی صرفه جویی کنم؟

آب صنعتی

و در نهایت بد نیست سری بزنیم به میزان آب مورد نیاز برای تولید انرژی:

  • تولید یک کیلووات ساعت برق، ۱۰۰ لیتر آب لازم داره.
  • تولید یک لیتر بنزین ماشین، ۵ تا ۱۰ لیتر آب لازم داره.

بر اساس آمار میانگین مصرف خانوار ایرانی در سال ۲۷۰۰ کیلووات ساعت هست، یعنی هر خانوار روزی ۷۵۰ لیتر برای مصرف برق، آب نیاز داره. اگر هفته ای یک بار باک خودرویمان را پر کنیم، یعنی در روز ۲۰-۵۰ لیتر هم برای بنزین آب لازم داریم. و … .

به نظر میاد، حتی عادت مصرف انرژی توسط شخص من هم بتونه باعث کاهش مصرف آب در قسمت صنعتی بشه.

نقش من

هر کدوم از افرادی که در این میزگرد شرکت میکنن، تخصصی دارن؛ از ادبیات گرفته تا مهندسی کامپیوتر یا مهندسی عمران.

با تخصص خودمون به مسئله‌ی آب و نوع مصرف آب نگاه میکنیم و به نقش خودمون در کم شدن آب های زیرزمینی اکوسیستم ایران. دلمون میخواد حتی اگه روزی ایران رو برای زندگی انتخاب نمی‌کنیم، به دلیل غیر از ویرانیش باشه.