چند وقت پیش یه مستند آمریکایی دیدم که رفتن خونه ی شهروند آمریکایی و ازش اجازه خواستن تا تمام وسایل و کالاهایی که تولید آمریکا نبودند رو با معادل آمریکاییش تعویض بکنن. در نهایت صاحب خونه هم کلی راضی بود.
مسلما نمیتونیم کیفیت پایین بسیاری از تولیدات داخل رو کتمان کنیم و اینکه معادل ایرانی خیلی از کالاها اصلا وجود ندارن.
اما من دوست دارم هرچیزی که میشه ایرانیش رو خرید بخرم حتی اگر یه کم کیفیتش پایین تر باشه.
قطعا اجناس بسیار کم کیفیت رو هم نخواهم خرید.
حالا بعد از این همه مقدمه، چی بخرم ایرانی باشه باحال باشه؟
پلوپز ایرانی به قدری خوب هست که حتی می‌تونید در سایت آمازون پیداش کنید. سایر وسایل برقی که تکنولوژی پیچیده‌ای ندارند مانند اتو بخار، چایساز، غذاساز، ظروف چینی و شیشه‌ای و… را هم می‌توانیم ایرانی بخریم.
در مورد سایر کالاها، علاقه خاصی به کفش (به خصوص چرم مشهد و چرم تبریز)، پوشاک (تن درست، هاکوپیان و…)، برنج، پتی‌بور مینو (در سطح جهانی عالی است)، نوشیدنی‌های بر اساس مالت (شرکت بهنوش) دارم و هیچ وقت با نمونه خارجی عوض‌شان نمی‌کنم.
به نظرم محصولات ایرانی در خیلی از زمینه‌ها از نمونه‌های خارجی‌شان (طبیعتا در همان محدوده قیمت) بهتر هستند. معمولا کاری که ما ایرانی‌ها میکنیم این است که ارزانترین محصول ایرانی را با گرانترین و پیشرفته‌ترین مدل‌های خارجی مقایسه میکنیم. برای مثال مقایسه لباسشویی آبسال با ال‌جی که سه برابر گران‌تر است اصلا جوانمردانه نیست.
اضافه می‌کنم، با افتخار؛ فرش ایرانی، مبلمان خانگی و اداری و صنایع چوب، و منسوجات شامل انواع ملحفه، پرده، پارچه لباس و مبل، حتی موکت ایرانی، انواع مصالح ساختمانی، انواع تنقلات و شکلات و سایر اقلام خوراکی و محصولات کشاورزی(وارداتی هم داریم، مثلاً بادام آمریکایی یا گردوی چینی یا برخی میوه‌ها)، وسایل سرمایش و گرمایش، گاز و فر .
برخی لوازم ورزشی یا طبی و بهداشتی، برخی داروها.
خودروم ایرانیه البته اصلش از خارج گرفته شده، ولی قطعه سازای ایزانی چطور عمل میکنن، بنظرم بد نیستن؟ احتمال زیاد اگه پولدارتر بودم خودروی هیبریدی خارجی میخریدم.
لپ تاپ و گوشیم خارجیه در حال حاضر ایرانی میشه خرید؟ تلویزیون و یخچال و ماشین لباسشویی چطور؟ یخچالای معمولی ایرانی تو خیلی از خونه‌ها بود، ولی سال‌هاست که اینطور نیست.
دوچرخه بزرگسال چی؟ میدونم که موتور سیکلت ایرانی زیاد داریم.
من عقیده دارم که بعضی از جنس های ایرانی واقعا با کیفیت تر از جنس های خارجی هستن. جنسهای خارجی اکثرا پول برندشون رو میگیرن و گاهی حتی کیفیت پایین تری دارند. به طور مثال چرخ گوشت من پاناسونیک هستش که جزء معروفترین و گرونترین برندهاست، اما واقعا از کیفیتش راضی نیستم، درمقابل یکی از دوستانم پارس خزر خرید و تازه کلی ارزون تر، من وقتی کیفیتش رو دیدم کلی غصه خوردم که کاش ایرانی خریده بودم.
در عین حال این رو هم قبول دارم که مردم حق دارند که هنوز نمیتونن به طور کامل به اجناس ایرانی اعتماد کنن.
گفته میشه بهتره مواد آرایشی و بهداشتی مثل کرم ضدآفتاب، شامپو،خمیردندان و… رو ایرانی تهیه کرد چرا که متناسب با آب و هوا و اقلیم خودمون ساخته میشن. ولی نوع خارجی اونها چون با توجه به شرایط محیطی خودشون ساخته میشه متناسب با پوست و موی ما نیست.
اصلا با شما موافق نیستم که گفتین دولت یه کم پر رو تشریف داره
به نظر من دولت خیلی خیلی پر رو تشریف داره!
بحث اینجاست که هرچقدر هم دولت با کفایت باشه باید ما به فرهنگ استفاده از تولیدات داخلی دست پیدا کنیم
روح خودباوری و اعتماد چیزیه که نباید بذاریم ازبین بره
حیف که پادپرس جای سیاسی بازی نیست وگرنه در حمایت !!! از دولت بی کفایت و دولت های بی کفایت قبل چنان می سرود که نگو و نپرس
متاسفانه باید با خیلی از اقلامی که گفتید مخالفت کنم
بیشتر صنایعی که توانسته اند در ایران پا بگیرند صرفا دلال جنس خارجی هستند و مواد اولیه وارد می شود. مشکل کالای ایرانی این است که مواد اولیه از داخل نیست چون شرکت های تولید کننده مواد اولیه در ایران کم و ضعیف احوال مانده و در حد نیاز های کشور رشد نکرده است. برای همین برای مثال همان صنعت مبل پارچه های مطرحش ترک است و چون در داخل کشور نمیتوان پارچه ای با سطح کیفی مشابه با قیمت کمتر پیدا کرد زیرا تولید این پارچه صرف اقتصادی نخواهد داشت! پس کسی هم سراغش نمیرود ولی نیاز جامعه که برطرف نشده پس سراغ کالای خارجی میرود. برندینگ برند های خارجی هم به وفاداری مشتری کمک شایانی می کند. وقتی با وجود پتانسیل بهتر و شرایط آسان تر برندینگ شرکت های داخلی، باز هم برند های خارجی جلو تر هستند این یعنی ریشه ماجرا مشکل جدی دارد. هروقت وضع اقتصاد کشور خوب شد و تولیدات کشور جان تازه ای گرفت آن وقت مردم همه کالای داخلی می خرند. مشتری مقایسه می کند و با بالاتر رفتن فردگرایی در جامعه، سطح وطن پرستی مردم کمتر شده پس برای خرید کالای خارجی بی میل نیستند.
اما با همه این مصیبت ها
در بحث چرم، فرش، مواد ساختمانی( مخصوصا بعد از قرارداد دولت با سوریه برای سیمان - سوریه دومین معدن سیمان جهان-) و مواد خوراکی تا حد زیادی داخلی مصرف میشه اما باز میبینید که مواد اولیه تولید پلاستیک باز وارد میشه پس همون چیپس هم پاکتش واردات به حساب میاد یکم همه چیز اینجا عمیق مشکل داره انگار ول شده یه مدت طولانی
چیزی که من هم شنیدم اینه که کار اگر هم ایرانی باشه، میگن ترکه که مردم بیشتر به اسم ترک دلشون به کیفیت خوش بشه، و البته کار خارجی هم در بازار هست یا شنیدم که بعضی افراد پرده منزلشان را از فرانسه تهیه می‌کنند. الان با یه جستجو دیدم که تولید کننده پارچه مبل ایرانی هم داریم، اینم یه نمونش صنایع نساجی اسپیریچ بافت
البته پارچه چینی هم کم نیست: انواع پارچه مبلمان در بازار ایران
اینکه کیفیت چقدر قابل رقابت باشه رو نمی‌دونم، و همینطور اینکه آیا نخ و سایر ملزومات هم وطنیه یا نه؟
فروش یک محصول توی سایت آمازون دلیل “به قدری خوب بودن” نیست، اتفاقا تا دلتون بخواد کلی جنس بنجل هم پیدا میشه داخلش مخصوصا اجناسی که از خرده فروش ها تامین میشه و آمازون فقط واسط بین فروشنده و خریدار هست، در کل متر و معیار سنجش ارزش یک محصول عرضه در یک سایت فروش آنلاین خارجی نیست!
مقایسه لباسشویی آبسال با ال‌جی که سه برابر گران‌تر است اصلا جوانمردانه نیست. نه تنها جوانمردانه ، بلکه عاقلانه نیست!
نفهمیدم منظورت کلا از این بند آخر چیه ، ارزانترین محصول ایرانی و با گرانترین و پیشرفته ترین مدل خارجی مقایسه می کنیم.
اول که خودت داری میگی پیشرفته ترین، برای درست کردن یه املت خوشمزه، حداقل باید یک تخم مرغ شکست، پس عوض پولی که داری میدی کارایی هم تحویل میگیری.
دوم اینکه چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است، داریم تو این مملکت زندگی میکنیم، خدمات پس از فروش کشک! از همین برند آبسال یک کولر دستی سال گذشته اواخر خرداد تهیه کردم با گارانتی مستقیم از نمایندگی فروش، بعد یک ماه از کار افتاد (وسط تابستون)، پیگیر شدم با کلی تماس و معطلی بلاخره بعد از یک هفته خواستن که خودم ببرم تحویلش بدم نمایندگی برای تعمیر، دستشون درد نکنه که قبول کردن ولی کمرشون بشکنه چون اواسط مهر گفتن بیا ببرش یا بدیم پیک بیاره با هزینه شما 15000 هزار تومان.
سوم اینکه در شروع خودتون گفتید که وسایل برقی که تکنولوژی پیچیده ای نداره رو میتونیم بخریم (منم میگم شاید بشه جایگزین کرد) پس چرا در آخرکار یقه ال جی رو گرفتید با ماشین لباسشوییش؟!
همزمان با تایید صحبت شما @Mah121 و با تشکر از دوستان، من گوشی های زیادی عوض کردم و هیچ کدوم توان برابری با گوشی ایرانی GLX رو هم نداشتن… منتهی بعضی کالاهای کشور ما به حدی گمنام موندن که ما فکر میکنیم نمونه های خارجی برتر هستن! @Farzad همه شرکتها هم اینطوری نیستن گوشی من که پنج ساله دارمش باطری قبلیش ضعیف شد منم رفتم سایت جی ال ایکس و یه باطری سفارش دادم با یک چهارم قیمت نمایندگیهایی که توی شهر خودمونه خریدم و برام رایگان ارسال کردن… تمام شرکتهای ایرانی رو نمیشه با یه چوب روند!!!
اگر از آلمانی‌های سخت‌گیر پنج ستاره دریافت کرده باشد چه طور؟ بروید و نقدها را بخوانید و ببینید که مردم چه طوری یک کالای ایرانی را با سه برابر قیمت یک کالای آلمانی می‌خرند و دلایل‌شان چیست.
پس لازم است کمی درباره خدمات پس از فروش در آلمان برایتان بنویسم. از آخرین تجربه‌ام شروع می‌کنم.
جمعه گذشته یک جفت راکت بدمینتون حرفه‌ای (با قیمتی گزاف) خریدم. روز شنبه افتتاح‌اش کردم و بعد از دو دقیقه بازی ملایم، تور راکت پاره شد. فروشنده راکت را پس نگرفت و از من خواست که به تولید کنند نامه بنویسم (در آلمان خیلی از کارها هنوز با نامه انجام می‌شود).
شش ماه پیش یک جاروی برقی Bosch خریدم. بعد از دو هفته سیم‌اش گیر کرد و دیگر بیرون نیامد. به خدمات پس از فروش نامه زدم و جوابی که شنیدم این بود که گارانتی تعویض فقط یک ماه است! برای تعمیر باید هفت یورو پول پست می‌دادم. به همین خاطر تصمیم گرفتم خودم درستش کنم و خوشبختانه موفق شدم.
سال گذشته یک غذا ساز TEFAL خریدم. این دستگاه به قدری احمقانه طراحی شده است که حتی نمی‌تواند یک گوجه را درست خرد کند و تمام آشپزخانه را گوجه‌ای می‌کند.
همزمان با آن غذاساز کذایی یک گوشت‌کوب برقی TEFAL هم گرفتم. یک بار داشتم آب هندوانه درست می‌کردم که دود از دستگاه بلند شد (بعد از سه ماه استفاده) و دیگر کار نکرد.
دو سال پیش یک چمدان Samsonite حریدم که در اولین سفر پاره شد. تصمیم گرفتم دفعه بعد یک چمدان چینی بخرم که یک سوم قیمت داشت. چمدان چینی هنوز خیلی روان کار می‌کند.
دو سال پیش با شرکت Vodafone قرارداد اینترنت بستم. بماند که یک ماه اینترنت نداشتم. خدمات پس از فروش‌شان این بود که باید یا نامه بزنید و یا تلفن بزنید. وقتی تلفن می‌زنید حدود ده دقیقه از شما می‌خواهد که عدد ۱، ۲ و … را فشار دهید. به بخش مربوطه که می‌رسید، ده دقیقه دیگر طول می‌کشد که به اپراتور وصل شوید (در حالی که یک موسیقی آرام گوش می‌کنید). بعد از این که وصل می‌شوید، هیچ کمکی به شما نمی‌کنند و دوباره خودتان باید مشکلتان را حل کنید.
شرکت Telekom از این هم بدتر است. بروید و نقدها را بخوانید و آن‌وقت می‌فهمید اینترنت دار شدن در ایران چه قدر راحت است.
اگر بخواهم ادامه بدهم ده‌ها مورد دیگر هم هست که از حوصله جمع خارج است.
یکم همه چیز اینجا عمیق مشکل داره انگار ول شده یه مدت طولانی 