افراد با چه خصوصیات و ویژگی هایی همسران بهتری هستند؟
چه خصوصیاتی باعث یه رابطه مشترک پایدار میشود؟
افراد با چه خصوصیات و ویژگی هایی همسران بهتری هستند؟
چه خصوصیاتی باعث یه رابطه مشترک پایدار میشود؟
من خودم فکر می کنم هنرمندان همسران خوبی باید باشند، چون زن رو بهتر درک می کنند.
چرا درک بهتری دارن؟ ربطش خیلی واضح نیست.
پس همسرانِ زنان، منظوره، نه همسرانِ مردان؟
خب زن جزئی نگره، هنرمند هم به جزئیات توجه داره. هنر با عشق عجینه و زن هم همینطور. هنرمندان، احساساتی ترند و …
هر کسی از نگاه خودش می تونه پاسخ بده
پایداریش به درک متقابل هست، نه به عشق زیاد
زندگی مشترک دقیقن قلق گیری دو نفر برای تحمل هم در شرایط نابه سامانه، وگرنه تو شرایط خوب که با همه میشه کنار اومد
شرایط رو هر شخصی تعریف میکنه البته
منظورم از “این که شرایط نا به سامان چیه را هر شخصی برای خودش تعریف میکنه” یعنی مهم اینه که لیست اولویت ها و اهمیت ها برای شما و برای پارتنر تون چیه، شما چی برات مهمه که لازمه پارتنرت رعایت کنه و چقدر اصرار داری سر موارد مختلف لیست ات و همینطور پارتنر تون
به نظرم کسایی که دقیقا میدونن همسرشون باید چه خصوصیاتی داشته باشه و بعد از پیدا کردن آدم مورد نظرشون تن به ازدواج میدن ومیدونن توقعشون از ازدواج چیه همسران بهتری هستن ( چه زن چه مرد ) چون از روی هیجان و با چشم بسته انتخاب انجام نمیدن که بعدا که این هیجان از بین رفت دچار بحران بشن .
من خودم یه روز نشستم و یه دفتر 50 برگ راجع به همسری که دوست دارم داشته باشم نوشتم و خیلی بهم کمک کرد تو شرایطی که باید انتخاب میکردم
شدیدا به افراد مجرد توصیه میکنم این کارو انجام بدن
50 برگ؟ من فکر کنم در حد یه برگه نوت کوچیک کفایت میکنه ، اینهمه هم سخت نگیرن آدمها بهتره
حق با شماست . نباید سخت گرفت . منم سخت نگرفتم باور کنید .
نوشته های من تو پادپرس رو نگاه کنید کلا زیاد مینویسم من دستم به کم نوشتن نمیره .
تو روابط روزانه هم آدم پر حرفی هستم کلا الان دغدغه اصلیم برای همسر پیدا کردن باید پر حرفی باشه به نظر خودم نه سخت گرفتن
نوشتن زیاد و باکیفیت خوبه، میتونه نشان دهنده ذهن جامعنگر و البته توانای فرد باشه. سپاس از اینکه باکیفیت و جامع مینویسید.
فقط اگه سعی کنید یکنواخت نباشه نوشتههاتون از نظر ساختار، هم زیباتره، هم افراد حوصله میکنن بخونن. برای مثال از بولد کردن، ایتالیک یا عنوان بندی استفاده کنید. روشهای بسیار سادهای برای اینکارها هست که میتونید اینجا در موردش بخونید.
اینجا بیشتر از سکوت، به بروز و حرف زدن نیاز داریم، راحت باشید و هر جائی که حس میکنید مفیده حرفتون رو بزنید.
من فکر میکنم به طور کلی آدم هایی که قدرت انطباق بیشتری دارند، آدمایی که خوب میدونن چی میخوان چی نمیخوان که تکلیف خودشون با خودشون و آدم با خودشون() روشنه و کسانی که خیلی مسائلو پیچیده نمیکنن برای ازدواج مناسبن. البته مقوله علایق شخصی یه بخشه بسیار مهمه که حتما باید خیلی بهش توجه بشه
دفتر پنجاه برگی شما منو یاد کتاب فوق العاده جذاب پروژه ی رزی میندازه. اینقدر باهاش ارتباط برقرار کردم که دوس دارم به همه ی پادپرسی های مجرد و غیرمجرد توصیه کنم بخوننش
من خودم نسخه ی ترجمه شده ش رو نداشتم ولی متن انگلیسی کتاب خیلی روان و خوب بود. چند خطش رو براتون اینجا میزارم:
“I haven’t changed my mind. That’s the point! I want to spend my life with you even though it’s totally irrational. And you have short earlobes. Socially and genetically there’s no reason for me to be attracted to you. The only logical conclusion is that I must be in love with you.”
― Graeme Simsion, The Rosie Project