۱. روزانه پاهاتون رو شست و شو کنید. صبح و شب که از سرویس بهداشتی استفاده میکنید حتما پاهاتون رو بشورید.
۲. یه جوراب رو بیشتر از ۲ روز نپوشید.
۳. برای شروع بی بو شدن پاهاتون کفش نو بگیرید یا کفش قبلی رو به خوبی بشورید یا اگر قابل شست و شو نیست چند روزی استفاده نکنید.
تجمع باکتری ها باعث به وجود اومدن بو میشه وگرنه الان پای من عرق میکنه اما دیگه بو نمیده
داخل کفش جاییه که خیلی دیر به دیر تمیز میشه بعضا اصلا تمیز نمیشه. پس بهتره که جوراب و پای تمیز داخلش بره تا فضای داخلی آلوده نشه. مصرف مداوم یک جوراب یا رعایت نکردن نظافت پا از دلایلش هست. من به صورت ۱۰۰% با همین ۳ کار برطرفش کردم.
فکتور مهم و ارزنده در بو گرفتن پا ها جنس کفش است، اگر کفش شما از جنس مرغوب ساخته شده باشد که تعریق پا را جذب کند پا بو نمیگیرد و یا هم کمتر بو میگیرد جنس های پلاستیکی و نازک خواص جذب را ندارند اگر جنس کفش چرم خالص طبیعی که از پوست حیوانات درست میشود، باشد پا بو نمیگیرد.
من بار ها امتحان کردم کفش چرمی و اصیل هیچ گاه پا بو نمیگیرد و لی کمی گران قیمت تر است از کفش های معمولی، به پول اغانستانی حدود 2000 Af و به پول ایران حدود 300 هزار تومان میشود.
به نظرم این اصول رعایت شن پاها بو نمیدن و خیلی کم تعریق میکنن؛
رعایت بهداشت ناخن ها و شستن پاها پس از دو سه ساعت استفاده از کفش
خشک بودن کف کفش و برای این کار باید یا پس از دو سه ساعت مدتی استفاده نشه یا کفی ش خشک بشه .
استفاده از جنس مناسب کفش و اندازه مناسب و راحت برای پاها در پای افزار و کفش
کنترل تغذیه (شاید بر اثر کمبود آب یا یکسری مواد ضروری پا بو میده)
تعویض جوراب یا شستنش یا خارج کردنش پس از سه چهار ساعت استفاده
که گزینه اول بهتره. البته جوراب مناسب و اندازه و با جنس خوبی باشه
چون میدونم بعضی ها مثل کارمندان و کارگران و معلمان و مدیران مجبورن یک کفش بپوشن و هفت هشت ساعت با همون سر کنند پس بهتره با خودشون یک جوراب یا دو جوراب اضافه همراه ببرن و اگر امکان پاشویه هست پا رو پس از سه چهار ساعت بشویند و کفی کفش رو با دستمال خشک کنن یا چند دقیقه در معرض هوا یا نور خورشید قرار بدن و بعد جوراب تمیز رو بپوشن.