تعصب یا غیرت؟؟

تفاوت های بین تعصب و غیرت از نظر شما چه مواردی رو شامل میشه؟

خیلی موارد هست از نظر آقایون یا خانم ها گیر دادن های الکی محسوب میشه که طرف مقابل چنین برداشتی نداره و براش دلایلی هم داره.

بنظرتون با کم کردن چه نوع انتظاراتی میشه از ایجاد درگیری و مشغله های مخرب فکری در این زمینه جلوگیری کرد؟؟

2 پسندیده

خوب اول تعصب و غیرت رو تعریف دقیق بدیم براش؟؛:innocent:
من کلمه حمایت رو بیشتر دوست دارم
حداقل تو جامعه ما و در شکل عملی دو تا کلمه بالا خیلی خوب ظاهر نشده، بعضی آموزه های غریزی یا سنتی یا مذهبی باعث میشه که یه فرد نسبت به برخی عقاید یا رفتارها یا افراد حس مسوولیت شدید داشته باشه و نذاره دیگران به نحوی که خودش فکر میکنه به اون موضوع آسیب بزنن. حالا این فکر یا عمل تدافعی چنتا جهت داره خود دفاع کننده، موضوع یا شخص دفاع شونده، افراد یا افکاری که قصد (یا اقدام به ) ورود کردند و شاید بیش .

اولین چیزی که مساله رو درست حل میکنه به نظر من اینه که خوب بررسی کنیم موضوع یا فردی که قراره ازش حمایت بشه ذاتا نیاز به حمایت داره یا در تمام جهات آن روشن و مفهومه ؟ اگه این اولین مرحله خوب انجام نشه اکثر قدم های بعدی با خطا همراه میشه.
شاید مثال ها و داستان های زیادی تو ذهن من و شما بیاد
که حمایت ناقص، نا آگاهانه و خودخواهانه منجر به تنش و آسیب و خشونت شده.

2 پسندیده

به نظرم پشت واژه‌های تعصب و غیرت مقدار زیادی خودخواهی، مرد سالاری و احساس مالکیت نسبت به زنان وجود دارد. پدری را از نزدیک می‌شناسم که به دلیل خودخواهی خودش اجازه نداد دخترش برای ادامه تحصیل به تهران بیاید و دختر بر خلاف رتبه خوبش مجبور شد در شهر خودشان بماند و از کسب تجربه‌های زیادی محروم شود. مردهایی را هم می‌شناسم که به اسم غیرت همسرانشان را در خانه عملا زندانی کرده‌اند به طوری که برای خارج شدن از خانه مثلا برای یک مهمانی نیاز به اجازه شوهرشان دارند. محروم شدن از فعالیت‌های اجتماعی از نتایج چنین رفتارهایی است.

من هم مانند @leilay مفهموم حمایت را بیشتر دوست دارم. حمایت محدود کننده نیست اما تعصب و غیرت به شدت محدود کننده هستند و آسیب‌های زیادی به همراه دارند.

2 پسندیده

@Ali_Shakeri و @leilay مرسی واقعا استفاده کردم
من خودم بشخصه چنین مشکلاتی دارم
البته این موضوع اصلا ربطی به همسر یا مسائل این چنین نداره چون مجرد هستم و کلا روابط جدید خارج از مقوله ازدواج یا به عبارت دیگه دوست دختر و این مسائل رو جالب نمیدونم ، فارق از موضوع جنسیت تمام اطرافیانم برام صرفا دوست محسوب میشن ولی در سطوح دوستی مختلف

تا به حال نشده که این موضوع رو بروز بدم(البته یکسال هست که سعی کردم اینطوری باشم و برخورد هام کمتر بروز خارجی داشته باشه)
ولی بعد از دیدن خیلی مسائل که واقعا شاید به من ربطی هم نداشته باشه شدیدا تحت فضار قرار میگیرم و به این دلیل که چندان نمیتونم موضوع رو بروز باعث میشه در یه برنامه میان مدت روابطم رو بصورت کامل با اون فرد قطع کنم تا فکرم آزاد بشه

راهکاری؟؟؟

خوب قدری برام مبهمه که دقیقا مشکل شما چیه، راهکار هم نمیخوام بدم فقط یه تحلیل پس از برداشت خودسرانست:
همونطور که خودتونم گفتید سطح دوستیتون با دوستان مختلف فرق میکنه. هر آدمی یه سری عقیده و سلیقه داره که طی سال ها تو وجودش تثبیت شده، اگه به درستی و سلامت اونها مطمئن هستید ازشون دفاع میکنید و میزان ارتباط با دوستاتونم بسته به همون سلیقتون و عقیدتون تنظیم میکنید. و این چیز بدی نیست مگر اینکه صرفا دلتون بخواد افکار خودتون رو مخفی نگهدارید حتی اینم بد نیست اگر شکل و دلیلش روشن باشه.
اگه دنبال تغییر آدما بر اساس سلیقه و عقیدتون هستید یا حداقل اثبات درستی عقاید خودتون به کسایی که حالا به شکلی روشون تعصب دارید کارتون خیلی سخته؛ اول باید کلی مطالعه و انگیزه داشته باشید و بعد مهارت مذاکره.
تازه توقع نمیره که بقیه با صبر و منطق با شما برخورد کنن پس بازهم باید مهارتاتون رو افزایش بدید.
شاید آخرش دوباره مجبور بشید بذارید برید چون صرف منطقی بودن دلیل پذیرش یه موضوع نیست. احساسات یا خواست های دلی آدما هم دخیله.

1 پسندیده

سوالت از این لحاظ منو جذب خودش کرد که با اینکه بارها از این دو کلمه استفاده کردم ولی حتی معنی لغویشون و مفهومشون رو به درستی درک نکرده بودم.
با یکم جستجو تو وب و استفاده از ویکیپدیا مفهمومی که از تعصب درک کردم: «تعصب یعنی باوری که نتونی و نخوای تغییرش بدی». این توضیح رو هم بیشتر از همه پسندیدم:
«نیل پستمن در کتاب خود صحبت دیوانه، صحبت احمقانه می‌گوید «کلید تمام باورهای متعصبانه این است که همگی خود-تأییدگر هستند… (برخی بارها) متعصبانه‌اند نه به خاطر اینکه لزوماً ‘نادرست’ باشند، بلکه چون به طریقی اظهار می‌شوند که گویی هیچ وقت نادرستی آنها نمی‌تواند نشان داده شود.»

در حالی که غیرت(باز هم برداشت خودم) بیشتر همون معنی حمایت از چیزی که حفظ کردنش برای افراد ضروری هست رو میده. یه مفهوم کلی هست با استفاده های گوناگون: غیرت ملّی، غیرت دینی، غیرت انسانی، غیرت بر محارم.
برداشتی که من از این کلمه داشتم اینه که غیرت بیشتر با حمیت مترادف هست تا با تعصب:

به نظرم تو زندگی و روابط اجتماعی همه مون، به حمایت(بگو غیرت) از اطرافیامون نیاز داریم. چجوری میتونیم این حمایت رو بهتر بگیریم؟ به نظرم یه رابطه دو طرفس. یه شفافیت دو طرفه میطلبه. طرفین لازمه به این نتیجه رسیده باشن که چرا دارن تو یه موضوع مشخص از طرف دیگشون حمایت میکنن، یا بالعکس چرا طرف مقابل به این حمایت نیاز داره.

پ.ن: من این جواب رو همون اوایل که مسئله مطرح شده بود نوشتم ولی ثبتش نکردم. نمی دونم چرا :slight_smile:
این سوال منو یاد جوابم انداخت.

1 پسندیده

منم فکر میکنم تعصب ی احساس جاهلانه اس .اما غیرت ی احساس دوست داشتنیه . انواع مختلفی هم داره …من خودم غیرت آقایون رو خیلی دوست دارم و گاهی خودم با اینکه میدونم موضوعی که طرح میکنم درست نیست ،اما میگم؛ چون دوست دارم غیرت مردان اطرافم رو ببینم :wink::wink:

1 پسندیده

من در ذهن خودم از تعصب هم تعریف قشنگی دارم
برای مثال من تعصب شدیدی روی همکارانم دارم
یا بشدت در مورد نام ایران و جسارت به ایران حساس هستم و شاید بشه گفت در این مورد متعصب دارم

آیا این خصیصه اخلاقی اشتباهه؟

1 پسندیده