فقط حدود نیمی از زمان حضور یک توریست توی ایران، صرف سودآوری برای ما میشه. زمان باقی مونده، زمانی هست که به عنوان یک فرصت، براش کاری نکردیم و ازش غافل موندیم. تفریحات شبانه، گشت ها و برنامه های شبانه میتونه یکی از جاذبه های هر مقصدی باشه. شهر های شب زنده ای مثل پاریس و بانکوک و ارتباط اونها با میزان رشد توریسم کشورهاشون، مثالهایی هستن برای درک این موضوع.
به نظرتون ما با پتانسیل هایی که تووی شهر های مختلفمون داریم، چه کار هایی میتونیم انجام بدیم برای رونق گردشگری شبانه مون و چطور میتونیم از این فرصت ها، بهره لازم رو ببریم؟
این مسئله، خیلی نکته ی ظریف و جالبی بود و البته به شکل خودجوش در بعضی شهرهای با گردشگر بیشتر در حال پیاده شدن هست.
اول از همه افراد باید موقع شب حس امنیت کنن، این حس با زنده بودن شهر و قشر بازاری شهر تامین میشه.
مثلا در مشهد دور و بر حرم شب چندان معنایی نداره و بازارها تقریبا باز هستن!
یا در کاشان به همین صورت، که پیشتر هم مختصر مطرح کردم: در زمان تعطیلی‌های عید، حتی سوپرمارکت‌ها هم فقط ۳-۴ ساعت در شبانه‌روز تعطیل بودن و شهر در خدمت گردشگرها بود.
بعد میشه روی بعضی تفریحات سالم شبانه (که آزار کمی برای سکنه شهر داره) و یا نقاط باپتانسیل فکر کرد. مثلا بلندی‌های شهر که میشه ازش چشم‌انداز شهر رو مشاهده کرد و در ضمن دور از مکان‌های مسکونی هم هستن جاهای خوبی هستن برای گردشگری در شب.
مثلا تو زنجان، جایی مثل بالای کوه گاوازنگ جای خوبی برای جذب گردشگرهاست. همین الان هم با کمترین امکانات و مثلا چند تا سیب‌زمینی کبابی و بلال فروشی بین راهی افراد زیادی به این منطقه جذب میشن. حالا فرض کنین یه سری امکانات تفریحی (بازی-شادی) هم در این نقطه وجود داشته باشه.
اتفاقای خوبی داره میفته مثلا همین خیابون 30 تیر تهران باعث شده خیلی ها شب ها به اون دور و بر سر بزنن. هرچند که خیلی هنوز کار داره و مثلا فروش کالباس و غذاهای اینجوری یکم با هدف کاری که قراره بکنن جور نیست. بعضی شهرای استان گیلانم تازه شبا دستفروشای جیگرکی و اینا میان بیرون و مردم هم هستن. متاسفانه ما هیچ برنامه جالبی تو شب ها نداریم. فستیوال ها و جشن هایی که حتی تو ایران هم قابلیت برگزاری دارن.
خیابون لشکر آباد اهواز هم نمونه ی دیگه ای از این بازار های شبانه س.اما مثالامون رو دیدین! فقط راجع به خوراک و بازار بود، که اونم فقط در مورد دو سه تا شهر مطرح هست. مثلا در مورد اصفهان و یزد با این حجم گردشگر اوضاع ناراحت کننده س اصلا.
طراحی پکیج از وظایف فعالای گردشگری هست، با یه طرح توجیهی محکم که میشه با کپی کاری از اینور اونور بهش رسید، میتونیم به نتیجه برسیم.
سوال رو مطرح کردم تا هر کسی توی شهر خودش با توجه به ظرفیت ها و پتانسیلی که ازش شناخت داره، به این موضوع با دغدغه فکر بکنه و توی شرایط مناسبش اون رو پیگیری کنه.
این مسئله، خیلی نکته ی ظریف و جالبی بود و البته به شکل خودجوش در بعضی شهرهای با گردشگر بیشتر در حال پیاده شدن هست.