علاقه به ورزش و تحرک، مربوط به کدام جنبه شخصیت آدماست؟ علاقه به ورزش، ذاتیه؟ بیشتر به وضعیت ذهنی فرد ربط داره یا شرایط جسمی، مثلاً لاغری یا چاقی؟ برای تشویق افراد بیعلاقه به ورزش و تحرک، چه کنیم؟
ذاتی بودنش رو فکر نمیکنم. یعنی مطمئن نیستم. ولی چون خودم توی سیستم تنبیه و پاداش آموزش و پرورش بزرگ شدم میدونم که ما رو همیشه تشویق می کردن درس بخونیم. حتی زنگ ورزش تست میزدیم به جای ورزش کردن. برای همین ارزش ندادن بهش و انگار نهادینه نشده در من که ورزش قد کتاب خوندن ارزشمنده
و اینکه باز سیستم اموزش پرورش بیشتر روی منطق سرمایه گذاری میکنیه به خاطر سیستم سرمایه داری … کاری به احساس و ادبیات و هنر و ورزش و … نداره خیلی
و دیگه اینکه نیچه گفته اول بدنتون. استاد شما بدن شماست. ولی من استادم رو کشتم… فکر کنم باید سبک زندگیم رو عوض کنم. ولی وقتی چیزی شونصد سال نهادینه شده در من شونصد سال هم طول میکشه که نهادینگیش رو از دست بده لابد
شیرینی رو بیشتر از ورزش دوست دارم بیشتر وقتها. چون هر دردی گرفتیم فوری اومدن گفتن یه چیزی بخور حالت بهتر میشه. نگفتن حالا پاشو یه چندتا حرکت بزن بهتر میشی :))
ولی بعضی آدما جوری خیلی سخت تکون میخورن و کم جنب و جوشن که آدم حس میکنه به ژنشون ربط داره برای خلاف بعضیا که عشق ورزشن، نمیدونم به خاطر تحرکشه یا چیز دیگهای در ورزش یافتن، و برخلاف دسته اول انواع ورزشم دوست دارن و حتی موفقیت در ورزش از تمام موفقیتا براشون مهمتره! من خودم به ورزش خیلی علاقه دارم و همیشه مشتاقم هرچند خیلی پیگیر هم نباشم. همیشه برام جالبه که آدمهایی ورزشهایی رو طراحی کردن که در زمانها و مکانها مختلف مردم زیادی جذبشون شدن، و در مقابل آدمایی هستن که به ورزش فکرم نمیکنن، مثال شیرینی که @Faezeh.T آورد و تاکید روی آموزش درسته، اما من هنوز فکر میکنم علاقه و اهمیت دادن پرداختن به ورزش به ویژگیهای ذاتی فرد هم ربط داره.
ورزش كردن مثل كتاب خوندن ميمونه
اول بايد به سختي بدن رو وادار كني كه به سمتس بره
كم كم قسمتي از عضلاتت قوي ميشن و هي اكسيژن رساني بيشتر ميشه
مويرگ ها بيشتر ميشه
هر زماني كه ورزش رو انجام داديم و خستگي بعدش برامون سخت نبود اون موقع است كه معتاد ورزش شديم
اينكه خود ورزش كردن يا علاقه به ورزش ژنتيكي باشه رو فكر نميكنم
ولي بعضي ژنتيك ها در بعضي از ورزش ها موفق ترن
ادمي هر جايي كه موفق تر از بقيه بود بهش علاقمند ميشه
چون ما به تعريف و تمجيد اعتياد داريم
در مورد ویژگی ذاتی: میشه تعریف خودت رو بگی از این ذاتی بودن. منظورت ژنتیک هست. یا من اشتباه برداشت کردم از نوشته هات؟
منظورم ابتدایی و بکره، چیزی که با دیدن و آموزش جز خواسته و نیازت نشده، ببینید مثلاً دو تا بچه کوچیک رو میشناسم که یکی از همون اوایل زندگیش پر از تحرکه و حرکات عجیب غریب انجام میده، علاقه داره از در و دیوار بره بالا، هنوز اما دیگری کندتر و سستتره، در صورتیکه هردو در یک شرایط تربیتی و آموزشی اند.
کلا در امر تربیت دوتا مساله رو میگن، ژنتیک و محیط … مسلما هردو اثر داره
توی یه اماری که سازمان اقتصاد جهانی گرفته بود نوشته بودن که ژنها ده درصد اثر دارن. محیط و آموزش و … تاثیر بیشتری دارن
ولی ما دوقلو داریم توی نوه هامون، پسر به شدت پر تحرک و دختر به شدت علاقمند به هنر، ورزش براش یه تفریح هست اما خیلی جدی نمیگیره اش. البته از همون ابتدا توان جسمی دختر ها و پسرها وقتی به دنیا میان متفاوت هست. درصد ماهیچه بدنشون بیشتر هست و چربی کمتر. و در خانمها چربی تجمع بیشتری داره از بدو تولد. ولی میشه در طول زمان تغییر داد روند رو
از علاقه به داشتن حس خوب و افزایش اعتماد به نفس نشات میگیره که
که با گردش بهتر خون ، و ترشحات هورمون هایی مثل اندروفین تاثیرش رو می ذاره.