تقریبا همه ما شنیده‌ایم که ورزش کردن مفید است. اما چگونه ورزش کردن به بدن ما کمک می‌کند؟ آیا ورزش بیشتر از این که باعث شادابی بدن شود باعث خستگی نمی‌شود؟
هر چه از یک ماشین بیشتر کار بکشید، زودتر خراب می‌شود. آیا این قانون در مورد بدن هم صادق است؟
چرا ورزش می‌کنیم؟
ورزش کردن چه تغییراتی در بدن ما ایجاد می‌کند؟
دنباله‌ی موضوع ورزش کردن رو تا چه سنی میشه عقب انداخت؟
دنباله‌ی موضوع ورزش چقدر ما رو تازه و سرزنده می کنه؟
دو تا جمله شعاری در ذهنم هست که مربوط به این موضوعه: «انسان ذهن است نه بدن»، اسم یه کتاب یوگاس که نخوندمش ولی اون قدر اسمش برام جالب بود که در ذهنم مونده. «عقل سالم در بدن سالم است»، ضرب المثلی هست که احتمالا همه شنیدیم و هیچ وقت قبولش نداشتم و به نظرم چیز عجیبی میومد فکر به اینکه کسی که بدنش سلامت کافی نداره ممکنه عاقل نباشه!
من از بچگی تا بزرگسالی کلا ورزش رو تو برنامه م داشتم و هیچ وقت نمیتونستم بازی‌ها و فعالیت‌های بدنی رو از زندگیم حذف کنم.
ولی اخیرا، مدتی بود ورزش رو کنار گذاشته بودم، بدنم خموده‌تر و خسته‌تر از همیشه بود، در حدی که یه سربالایی با شیب تند طرف تجریش رو با دوستی می‌رفتم بالا و نسبت به ایشون کم آوردم! و یا هر از چند گاهی دردی در جایی از بدنم ظاهر میشد (پشتم، زانوم، …)، مثل مامانبزرگم بنده خدا!
اخیرا برگشتم سر عادت‌های ورزشی گذشته و نکته‌ی خیلی جالب توجه حس سلامت بدنی نیست. بلکه اتفاقی هست که در ذهنم و شیوه ی کار کردنش رخ داده. یه جور حس سرشار بودن ذهنی و تمایل به موفقیت بیشتر از همیشه.
و الان بعد از این تجربه شخصی، به ضرب المثل «عقل سالم در بدن سالم است» اعتماد پیدا کردم!
میدونم این اتفاقا در ذهن مربوط به هورمون هایی هست که موقع ورزش آزاد میشن، اطلاعات بیشتری از ساز و کار این هورمون ها در اختیار ندارم.
منم از بچگی تا 27 سالگی تقریباً همیشه دنبال توپ میدویدم. البته از 19 سالگی به بعد یه حالت منظم و حرفه ای طوری به خودش گرفت.
در ستایش خوبی‌های ورزش نمیتونم بگم که باعث سلامتیم بود، اتفاقاً برعکس چون کمی تم حرفه‌ای به خودش گرفته بود، مصدومیتهایی رو هم با خودش آورده بود. حتی فراتر از مصدومیت با اینکه فعالیت بدنیم خیلی زیاد بود، اکثراً یه کسلی و بی حالی خاصی رو در خودم حس میکردم که تا وقتی فوتبال بازی نمیکردم رفع نمیشد.
الان حدوداً 2-3 سالی هست که هیچ فعالیت منظم ورزشی نداشتم. بیحالی و کسلی هنوز هم تو وجودم هست که نمیتونم بگم به خاطر ورزش نکردنه، چون قبلاً هم بوده. فقط اینکه اون موقع این بیحالی رو با فوتبال حل میکردم، الان هیچ راه حلی ندارم.