این طور نیست، اولا ساز و کار نظارت بر عملکرد به راحتی در دسترس هست: اینجا یک بستر باز هست با دسترسی باز که هر اقدامی درش مستند میشه، حتی ویرایشهای جزئی. هر اقدامی توسط جمع پسندیده نشد افراد میتونن به راحتی در خود پادپرس مطرح کنن، به شکل کاملا عمومی.
دوما حتی در انتخابها هم نظر جمع با عملکرد بالا بارها پرسیده میشه. مثلا برای انتخاب اعضای مسئلهبازهای برتر ساز و کار اینه که از اعضای با فعالیت دعوت میکنیم دیگران رو نامزد کنن برای نقش. چنین رویکردهایی در اینده برای سایر نقشهای مهم هم خواهد بود.
در حال حاضر تعداد کسانی که اون قدر در پادپرس فعال باشن که بتونن نقش دبیر یک گروه فعال رو به عهده بگیرن، اون قدر زیاد نبود که نیاز به نامزدهای مختلف باشه. چنین چیزی مسلما در اینده تغییر میکنه و تعداد افراد واجد اعتبار بیشتر از این خواهند بود.
با وجود این که استدلالهای لاله @lolmol را برای انتخاب دبیر یک گروه قبول دارم اما این که طرح موضوع در انحصار دبیر باشد، نقصهایی دارد که @Tahmoores_Masoudi به آنها اشاره کرد. در بین این حالتها:
فقط یک نفر بتواند طرح موضوع کند.
حداقل افراد فعال بتوانند طرح موضوع کنند.
دسترسی طرح موضوع را برای همه اعضا گروه باز کنیم.
من دومی را بیشتر میپسندم و به نظرم باید در آینده نزدیک به این سمت حرکت کنیم. حالت سوم هرچند سادهتر است اما لزوما بهترین راه نیست. برای مثال فضای اینستاگرام را در نظر بگیرید که همه میتوانند در آن اظهار نظر کنند و دسترسی همه اعضا به امکانات یکسان است.
موارد مطرح شده قابل قبول است اما یقینا بی نقص نیست که آن هم نیاز به بحثی مفصل و جداگانه در خصوص ابزار های نظارتی و ایرادات فنی احتمالی زیر نظر اعضای بیشتری دارد.
من هم با دیدگاه دوم موافقم اما به نظرم بهتر است مشارکت «حداقل افراد فعال» با نیم نگاهی به کل جامعه رخ دهد،در واقع صدای همه «شنیده» شود و مطابق نظر اکثریت(حداقل افراد فعال) «عمل»گردد.
البته به نظرم این اقدامات،ساز و کار های ویژه ای می طلبد که تبیین آن ها وظیفه ی ایده پردازان و تایید و اجرایی شدن شان نیازمند رای و همکاری همه ی اعضا است.