چجوری وضعیت کنونی رو به فرصتی برای پادپُرس تبدیل کنیم؟

همونجور که هممون داریم میبینم وضعیت کشور کمی کار رو برای کسب و کارهای آنلاین سخت کرده. مثلاً واسه اطلاع رسانی نوآ008 تو همین چند روز، تلگرام و توییتر رو به عنوان کانال خبررسانی میزگرد، از دست دادیم. مخصوصا که در این زمینه یادگیری‌ها و تجربه‌هایی از میزگردهای قبلی به دست آورده بودیم که حالا چندان مفید نیست.

البته هنوز هم میتونیم با ابزار آلاتی مثل وی پی ان و فیلتر شکن به سراغ این فضاها بریم. ولی الان با تقریب بالایی ذهن اکثر افراد در تلگرام و توییتر دنبال رصد کردن وقایع و اخبار هستن و سخت بشه توجهشون رو به کارهای ارزشمند برای بلندمدت جلب کرد.

به نظرم این تهدید رو میشه به فرصت تبدیل کرد. مثلاً یه موردی که خودم حدس میزنم فرصت باشه، اینه که اتفاقات اخیر باعث شده افرادی که حرف ارزشمندی واسه گفتن دارن، سکوت کردن و سعی کردن بین خودشون و این اتفاقات فاصله زمانی و مکانی بندازن. دوست دارن در این وضعیت سر خودشون رو با کار دیگه‌ای مشغول کنند. چجوری میتونیم به این آدما دسترسی داشته باشیم؟ از چه تکنولوژی و ابزاری واسه این دستاورد استفاده کنیم؟

به نظرتون چه کارهای دیگه‌ای میتونیم بکنیم که سودشو در کوتاه مدت پادپُرس و در بلند مدت کل جامعه ببرن؟

تبدیل تهدید به فرصت

دنباله‌ی موضوع چه طور میشه دیدگاه مردم ایران رو از تهدید بین به فرصت بین تغییر داد؟

@top

@nova008

6 پسندیده

من قبلن در جواب می گفتم از ایمیل استفاده کنیم. اما چیزی که خیلی برام ناراحت کننده بود این بود که در جامعه ی علمی ایران توجه چندانی به ایمیل وجود نداره. خیلی از اساتید هم برای ارتباط با دانشجوهاشون از تلگرام استفاده می کنن.

به نظرم این می تونه فرصتی باشه برای کشف این موضوع که ما چجوری می تونیم ارتباطات نوشتاری رو گسترش بدیم (از طریق ایمیل) و همینطور راه های جایگزین رو برای ارتباط بهتر با افراد پیدا کنیم.

دوست دارم اینجا یه مرور سریع از تکامل یا فرگشت نحوه ارتباط با افراد بگم که البته ممکن هست که کامل نباشه.

صحبت حضوری-نامه-تلگراف-تلفن-ایمیل- ابزار های چت آنلاین-نرم افزار های ارتباطی-حالا به نظرم هویت مجازی…

یعنی چی یعنی اینکه ما یه سری راه های ارتباطی ایجاد می کنیم مثل کد پستی-تلفن-ایمیل-تلگرام و دیگر سرویس های مشابه-… حالا این راه های ارتباطی تبدیل میشن به یه مشخصه از فرد و برای اون مشخصه ارسال میشن. چیزی شبیه به جی میل.

اینجوری شما اگر در پپ برای من پیغامی بفرستین برای ایمیل من هم ارسال میشه و حتی اگر من در جایی باشم که پپ کار نکنه می تونم از طریق این هویت مجازی که در حال حاضر برای من تبدیل شده به جی میل تمام پیام هارو ببینم و پاسخ بدم

4 پسندیده

@Mehrdad_Roshan تعبیر خوبی از نحوه و ابزار ارتباط مطرح کرد :+1: .

یه نکته دیگه اینه که ببینیم آدمایی که حرف ارزشمندی برای مطرح کردن دارن، کجان؟ و تمایل به بروز دانش و تجربه‌های غیرسیاسی شون رو (الان) چه جوری برطرف میکنن؟ مثلا یه عده از ایشون کانال های تلگرامی با محتوای خوب و ارزشمندی داشتن، تو این دو-سه روز، چی کار کردن؟

5 پسندیده

یک نوشته برای بحث منسجم‌تر به موضوع دیگر منتقل شد: چه آموزش هایی لازم داریم برای تاب آوری در شرایط نبود تکنولوژی؟