یه مسئله ای هست به اسم بیوفمنیسم، که میاد میگه چرا تحقیقات پزشکی و دارویی اکثرن روی موش های نر و بعدن مردها تست میشن. واقن داروهایی که ما الان داریم رو مردا بیشتر جواب میدن.
عین همین مسئله تو زمینه طراحی ذهن منو درگیر کرد. (چیزی که در ادامه میگم احتمالن به نگاه جنسیتی دامن میزنه، پیشاپیش معذرت میخام و لطفن نقدش کنید.) تو فرهنگ های مختلف دیدیم که رانندگی خانم ها مورد قضاوت قرار گرفته. جدا از اینکه مردا شاید راننده های خانم رو بیشتر تحت فشار و استرس بذارن به هر دلیلی، نمیشه گفت دلیل کمتر ارتباط برقرار کردن خانم ها با خودرو (اگر این فرض درست باشه) طراحی شدن خودرو توسط طراحای مرد باشه؟ چیزی که به عنوان زیست شناس به ما یاد دادن اینه که مغز زن ها و مرد ها تا حدودی متفاوته. تفاوت جنسیتی چقدر میتونه رو نحوه استفاده ما از ابزار تاثیر بذاره؟ اگر روزهای اول طراحی خودرو از زنان طراح هم کمک گرفته میشد چقدر خودروهای امروزی متفاوت بودن؟
حرفم اینه که اگه میخایم از پتانسیل های شاید بیش از نصف افراد جامعه (زنان) به درستی استفاده کنیم برای بهبود شرایط اقتصادی، آموزشی، فرهنگی یا … باید بذاریم (یا حتا ازشون دعوت کنیم) توی طراحی، ساخت و سایر بخش ها همکاری کنن. اگر برای زنان استفاده از تکنولوژی سخت تر از مردانه، نمیشه گفت دلیلش عدم همکاری طراحان زن حین طراحی این تکنولوژی هاست؟
سوال:
عدم مشارکت زنان در حوزه تکنولوژی تو تاریخ چه مشکلاتی به وجود آورده؟