به خاطرات روزهای شروع سال تحصیلی برگردید، چه نکتههایی هست که دوست داشتید در مدرسه و معلما ببینید؟ به نظرتون چه جور شروعی خوبه یا قشنگه؟ چه آمادگیهایی لازمه برای معلما تو روزهای باقی مونده؟
با توکل بخدا برید سراغ انسان سازی برای پیشرفت ایران
خب مهرم از راه رسید … من چند تا کتاب تو نوبت دارم که میخوام تو این هفته بخونم، کار دیگ ای هم که به نظرم میرسه باید انجام بدم، نوشتن طرح درسه. البته چند بار شروع کردم ولی اونقدر درباره ی اون موضوع سرچ می کنم و میخوام اساسی بنویسم که عملا نمی نویسم و لابلای این سرچ ها گم میشم.
کار دیگ ای که چند قدم کوچک براش برداشتم اینه که سری به کلاسم زدم و میخوام تا قبل از مهر ی دستی به سر و روش بکشم.
ممنون بابت این انرژی خوب
یاد مدرسه به خیر الان که فکر میکنم از دوران مدرسه یک سری خاطره ، حس های خوب و بد ،و … برام مونده
هیچ کدوم از مسایل ریاضی که برام کابوس میشدن و دلهره های شب امتحان و… برام کاربرد نداشتن البته نه همش.
ولی کاش میشد به ما مهارتهای زندگی یاد میدادن
با دیگران تعامل داشتن ، بخشش، شهامت مخالفت کردن ، عذر خواهی ،قدردانی، تحمل دیگران ، پذیرا بودن ، پذیرش تفاوتها، مهربانی، کار تیمی، ابراز کردن و بروز احساسات و …
تو این دنیا که وقت کمی داریم همه اینها رو تجربه کنیم خیلی میتونست ما رو به جلو هل بده و جامعه سعادتمند تری داشته باشیم و دنیا محل بهتری برای زندگی باشه😑
ای کاش …
با معلم هایی که اول سال یا اولین روز به چالش میکشیدنم خیلی حال میکردم. مخصوصا وقتی چالش طوری بود که اکثر دانش آموزا درش موفقیتی حتی کوچیک به دست میاوردیم.
برنامه ریزی و کشیدن نقشه مسیر عاااالیه. چقد دلم میخواد طرح درستون رو ببینم. به نظرتون راهی هست که حداقل گوشه ای از طرح درستون رو صرفا از سر کنجکاوی بتونم بخونم؟
قدیم ها قصد داشتم که طرح درس ها رو اینجا به اشتراک بزارم. اما تنبلی نگذاشت.
دیگ مهر آمد … مجبورم بزارم
خیلی عادی و بی حاشیه باشه
تقریبن همه معلم های ما ماه اول در حال تهدید کردن مون بودن و گفتن اینکه ما نمره نمیدیم و …
یه معلم شیمی داشتیم که دانشجو بود، خیلی خوب بود، همیشه در حال درس دادن بود، بدون حاشیه و تهدید، و کلی مطلب از علوم مختلف هم میگفت بهمون، هنوز وقتی میبینمش کلی حرف داریم با هم
چیزی از چالشا یادتون هست؟
معمولاً چند درصد طرح درستون اجرایی میشه؟ اگه جواب کمتر از صد در صده، چرا؟
چه عالی
معمولا 90 درصد اجرائی میشه. اون ده درصدم ممکنه وقت کم بیارم و بچه ها دیرتر از آنچه که انتظار دارم یاد بگیرن.
و یا اتفاقات غیرمنتظره پیش بیاد. مثلا سال قبل یکی از مادرها اومد تق تق تق در کلاس… گفتم من زمان ندارم اونم کلی اصرار که هوا سرده و …
روز اول سال قبل من بعد از سلام و احوال پرسی و تابستان چکار کردید و … ازشون خواستم هر کس اسم کوچک اش رو روی یک برگه بزرگ بنویسه و اون رو روی میز جلوی خودش بزاره. شبیه اسامی افراد در سازمان ها…
بعد هر کس خودش رو معرفی کرد، سوالاتی مثل چه چیزهایی دوس داری؟ چه کارهایی بلدی انجام بدی؟ و … ازشون پرسیدم. یک نفر گفت: من خرابکاری بلدم.
بعد از معرفی هر فرد یک مداد بهشون به عنوان هدیه دادم. مادر یکی از بچه ها بعدا گفت: وقتی اومده خونه گفته من میخوام این مداد رو به عنوان یادگاری از معلمم نگه دارم.
بعد از اون کتاب ها رو با هم مرور کردیم. فکر می کنید این کتاب قراره چه چیزهایی بهمون یاد بده؟ تصویر جلد این کتاب به چه خاطر انتخاب شده؟ چه ارتباطی با موضوع کتاب داره و …
یک نفر می تونه از زبون این کتاب برامون حرف بزنه ؟!
بعد هم برنامه ی هفتگی و …
عالی هستی شما فرشته جان.
این ایده بسیار خوبیه، منم به شکل مرور فصلها در جلسه اول انجامش میدم، به بچهها میگم کتابو ورق بزنیم، فهرست فصلها رو ببینیم (چون بچهها دوست دارن بلند بخونن، میگم بعضیاشون از روش بخونن)، بعد بگن کدوم عنوانها آشناست و کدوما جدیده (معلم باید بدونه کدوما رو قبلاً خوندن و در چه حد)، راجع به بعضی مطالب بحث کوتاهِ کوتاه راه میندازیم اینجوری انگار شاخ غول رو میشکنیم، چون از غریبگی با کتاب در میان. تازه گاهی به شوخی میگیم کتابو تموم کردیم، بقیه سال رو چه کنیم.
با تاخیر و البته پوزش
من اگر معلم بودم، برای بچه ها از آینده میگفتم و اینکه آینده هر کسی در دستان خودش هست. براش از این میگفتم که درس و تحصیل مهمه اما فقط یک ابزاره، نباید انتظار داشته باشه که با فقط و فقط تحصیل به جاهای خیلی خوب برسه. جاهای خیلی خوب، تلاشهای خیلی خوب میخواد که تحصیل فقط یکی از اونهاست و شاید مهم باشه.
براشون میگفتم که آینده تابع شانس نیست، تابع استعداد هم نیست، تابع تلاش هست و براشون از قهرمانهای دور و برشون میگفتم. مثلا اینکه رونالدو (برای پسرها) چقدر تلاش کرده و میکنه. یا از خانمی که یک روز صبح فهمیده فلج شده اما الان میلیونر هست…
کمک میکردم آینده رو تصور کنند و برای رسیدن بهش، تلاش رو یادبگیرن.
موفق باشید
براي سلامتي خودتون و خانوادتون هم كه شده، گاهي نياد سر كلاس
دل بچه ها پاكه يه وقت دعاهاشون ميگيره هااا
اولا با ابراز سپاس و امتنان از همه معلمان عزیز و زحمت کش که واقعاً ترقی جامعه مدیون معلمین گرامی است، بعد چند نکته میخواهم به عرض شما برسانم و آن اینکه به شاگران در پهلوی اندیشه، اندیشیدن را یاد بدهید، در پهلوی ادبیات ادب را بیاموزید، در پهلوی حساب و جبر محاسبه را بیاموزید، در پهلوی دیانت معاونت را نیز به بچه ها یاد بدهید، و پیش ازینکه عبادت را بیاموزید معبود را بشناسانید.
تلاش کنید با کمک مدیریت مدرسه پروتکلهای بهداشتی تا حد ممکن میان دانشآموزان اجرایی شود. (توصیهای مختص زمانه همهگیری کرونا ، نیمه اول قرن بیستویکم)