چرا این سوال پیش اومد؟
نقدی در سوال اگه به جای @yousef و @lolmol بودی، پادپُرس رو با چه عباراتی تبلیغ می‌کردی؟ وارد شد از این قرار:
دقیقا چنین مسئله‌ای وجود داره تو پادپرس! دو تا دلیل براش به ذهنم میرسه:
-
یکی از دلیل‌های این اتفاق همونه که در خصوصیت اصلی پادپرسی‌ها گفتم: «محور = خودشون». و احتمالا دلیلی نمی‌بینن وقتی به مشکل یا چالش یا ابهامی برخوردن با کسی دیگه مطرح کنن. ترجیح میدن بگردن دنبال منابع، اون هم به شکل شخصی.
-
یکی دیگه از دلیل‌هاش که ریشه‌ی اجتماعی داره اینه که سوال پرسیدن یه جورایی نشون‌دهنده‌ی نقطه ضعف در نظر گرفته میشه و یا گاهی حتی بدتر: سوال به عنوان ابزار مچ‌گیری در نظر گرفته میشه. چند تا استاد و معلم داریم که وقتی سوال میپرسیم، می‌ترسن؟!
البته هنوز نقد وارده؛ با وجود چنین موانعی، چه راهکاری ارائه میدیم که کاربرهای یاددهنده‌مون با شوق بیشتر به طرح سوال و مسئله رو بیارن؟
یعنی واقعا حسام و ناصر و زهرا و هاشم و … هر روز براشون یه سوال یا ابهام پیش نمیاد که دلشون بخواد فکر یا تجربه‌ی دیگران رو براش بشنون؟
خب مگه پاسخ نمی‌ذاریم تا بقیه افرادی که به اون مشکل برخوردن هم روزی بتونن پاسخ رو بخونن؟ چی میشه اگه سوال رو هم به همین قصد بذاریم؟
هدفمون طوفان ذهنی واروونه است. و سوال مورد هدف هم ساده‌س: اگه چه کارهایی بکنیم می‌تونیم مطمئن باشیم هیچ کی دلش نمیخواد تو پادپرس پرسشی بذاره؟
هر ایده یا پیشنهادی به ذهنتون میرسه مطرح کنین! این سوال بی‌شمار روش داره … .
تنها قانون شرکت تو این بازی وارونه
پاسخ بقیه رو نخون و نگران تکراری بودن پاسخت نباش!
مگه قرار نبود بدون خوندن پاسخ بقیه خودت یه جوابی به این سوال بدی! تنها قانونو نقض کردی که! 
