خب من که پسر نیستم، بزار فکر کنم چی میشه جایزه گرفت از خانم معلم
پاک کن های عروسکیت چه شخصیتهایی هستند؟
والا تا شما چی بخواین! همه مدل داریم، رنگ بندیام داره…
خب عالیه .خیالم راحت شد. بعد از برنده شدن در مورد رنگ و مدلش تصمیم میگیرم
فرار کنیم فرشته ، حالا مورد غضب مدیر پادپرس قرار میگیرم به جرم چت
من به عشق پاک کن عروسکی توصیف عکسمو شروع می کنم.
میخوای عکس جایزهها رو بزار تا بچهها انگیزه پیدا کنن
چت کنار موضوعاتی که به شکل بازی هستن، به نظرم خوبه هرچند کنترل بشه بهتره تا محیط سلامتش حفظ بشه. توی این موضوعات البته مسئول خود فرشتهست، میتونه من رو هم بیرون کنه
الان عکس شو بزارم همه میگن از کجا خریدی خانم، ماهم بریم بخریم. به نظرم بهتره ناشناخته باشه تا زمانی که باز شود دیده شود، بلکه پسندیده شود.
وقتی حرف از گفتگو میشه، من کنترل کردن فراموشم میشه. در این مورد بنده رو عفو بفرمایید و تفویض مسئولیت هم نکنید.
تصویر شماره ی یک، روایت یه روز آفتابی از کلاس فوق برنامه ی نجوم و یا کلاس جغرافی دوره ی ابتدایی هست.
(به نظرم امکان اینکه کلاس هنر باشه خیلی کمه،چون خانم معلم داره درس میده و وجود کره ی زمین و نوع کاردستی هایی که بچه ها میسازن هم احتمالا تایید میکنه که کلاس جغرافی و یا نجوم هست)
فضای کلاس:
بچه ها فرم مدرسه ندارن و فضای کلاس جدی و خشک به نظر نمیرسه، بچه ها اونقدر سرگرم کار هستند و با علاقه دارن کار میکنن که حتی متوجه حضور دانش آموزی که پشت در کلاس ایستاده و همینطور دانش آموزی که از کلاس دیگه وارد کلاسشون شده و در حال موشک بازی و شیطنت هست نشدن ( احتمالا دانش آموز مقطع پایینتر هست چون قدش نسبت به همه ی بچه های کلاس کوتاهتره، واحتمالا ساعت ورزششون بوده چون لباس ورزشی با شماره ی 33 تنش هست )،
تنها کسی که متوجه حضور یه فرد تازه وارد توی کلاس شده ،دختری هست که مسئول جستجوی مطالب توی اینترنت هست.لبخندی که به لب داره نشون میده که احتمالا اون رو میشناسه یا باهاش دوست هست.
خانم معلم انگار توی فضاست، بی توجه به اتفاقاتی که توی کلاسش میگذره ،با شور و علاقه نکات درسی ای که باید در ساخت کاردستی ها رعایت بشه رو توضیح میده
نظافت کلاس: کلاس تمیز نیست .و برگه ها و تکه های کاغذهای رنگی و لوازم التحریر روی زمین دیده میشه. احتمالا بچه ها توی این ساعت برای ساخت کاردستی شون خیلی راحت هستند.
امکانات و وسایل کمک آموزشی داخل کلاس:کامپیوتر- کتابخانه-کره ی زمین
کلاس نه دانش آموز داره و خانم معلم دانش آموزان رو به سه گروه سه نفری تقسیم کرده و هر گروه موظف هستند یه سیاره یا یکی از اجرام آسمانی رو به عنوان کار عملی درسشون در قالب یه کار تیمی ارایه بدن:
گروه اول: احتمالا تصمیم گرفتند که از توپ یا کره ی آماده برای ساخت کاردستیشون استفاده نکنند و بنابراین خودشون در حال درست کردن یه جسم کروی هستند و طبیعتا سرعت کارشون نسبت به دو گروه دیگه کمتر شده. یکی از اعضای گروه که مسئول ساختن رنگ هست، سهوا رنگ زرد رو روی زمین میریزه. به نظر میرسه گروه یک خیلی به نظم موقع کار کردن اهمیت نمیدن،چون چند تا برگه کاغذ از روی میز اونا روی زمین افتاده. بعلاوه
تنها کسی که کوله پشتیش رو کنار کیف بقیه ی بچه ها نگذاشته ،احتمالا یکی از اعضای گروه یک هست.
گروه دوم:یه مرحله از گروه یک جلوتر هستند ،شکل کلی کره شون تقریبا آماده شده ،یکی از بچه های گروه دوم مسئول جستجو در اینترنت شده تا احتمالا اطلاعات لازم در مورد جرم آسمانی که مورد انتخاب گروه هست رو به دست بیاره.
گروه سوم: به نظر میرسه که در مراحل پایانی کار هستند. تقسیم کار خوبی بینشون دیده میشه. یه نفر رنگها رو آماده میکنه، نفر بعدی مقواها رو برش میده و نفر سوم کار رو روی کره اجرا میکنه و اونو رنگ آمیزی میکنه.
میز گروه سه خیلی منظم و تمیز به نظر میاد و اثری از رنگ ریخته شده و یا وسیله ی اضافی روی میز دیده نمیشه.
وعده نده فرشته جون !عکس جایزه ها رو بزار. نکنه این همه الکی تایپ کردم
من یه پیشنهاد دارم که برعکس این سوال هست.
توصیف یه رویداد اینجا قرار داده بشه و بچه ها برای اون رویداد یه نقاشی بکشند،طوریکه از تصویر بشه خیلی از جزییات رو تشخیص داد ،جدای از اینکه اینجا فرصت اینکار باشه یانه ،این روش یه روش خیلی عالی برای پرورش تخیل هست و بد نیست معلم های مقطع ابتدایی امتحانش کنند.
ایده از خودم نیست البته. یه استاد مینیاتور داشتم چند سال پیش ، یه خانم جوان بود که به اقتضای حرفه ش به شاهنامه خیلی علاقه داشت. هر جلسه سر کلاس یه قسمتهایی از شاهنامه رو انتخاب میکرد و برای ما میخوند،مثلا : پیکار رستم و سهراب و یا جلسات و بزم های دربار و یا ماجرای آشنایی بیژن و منیژه
بعد ازمون میخواست که اون شعر رو به تصویر بکشیم.خیلی جالب بود که هر جلسه که میگذشت بچه ها توی تصویر سازی ذهنی قوی تر میشدن
در واقع این کار دو تا مزیت داشت: اول اینکه با داستانهای شاهنامه با همه ی جزئیاتش آشنا میشدیم و دوم اینکه قدرت تخیل و تصویرسازی ذهنی مون رو پرورش میدادیم.
پیشنهاد میکنم فردا در زمان مناسب که افراد فعال بودن مطرحش کنی. بازی جالبیه!